Τρία «αγκάθια» για τον Ζοτς

Έχει καταντήσει κουραστικό, αλλά πρέπει να επαναληφθεί. Το καλοκαίρι οι «πράσινοι» στα πλαίσια της νέας οικονομικής κατάστασης στη χώρα, αλλά και το μπάσκετ, δεν ανανέωσαν το συμβόλαιο του Φώτση, αποδέσμευσαν τον Νίκολας και τον Τέπιτς και πρόσθεσαν στο ρόστερ τους παίκτες, που δεν έχουν ανάλογη ποιότητα και εμπειρίες.

Στην συνέχεια πληροφορήθηκαν ότι ο Περπέρογλου έχει πρόβλημα με θρόμβο και στις 10/11, στο ματς με την ΤΣΣΚΑ, τραυματίστηκε ο Τσαρτσαρής, ενώ τραυματισμούς αντιμετώπισαν και άλλοι παίκτες κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, γεγονός που έκανε τον Ομπράντοβιτς να την χαρακτηρίσει ως τη χειρότερη ever...

Πιο σημαντικός όλων, εκείνος του Μάικ Μπατίστ γιατί ο Αμερικανός έχει ευπάθεια στα πόδια (κυρίως στις γάμπες) και χρειάζεται προσεκτικότατη αποθεραπεία, αλλά και ήπια προσαρμογή στην αγωνιστική δράση. Ο Μπατίστ πια έχει μπει στο 35ο έτος της ηλικίας του με ό,τι αυτό συνεπάγεται για ένα βαρύ σωματότυπο, που έχει γράψει στο κοντέρ του πολλά χιλιόμετρα αγώνων στο υψηλότερο επίπεδο.

Η καταμέτρηση, λοιπόν, αρχίζει με τον Φώτση και τελειώνει στον... απόντα Μπατίστ. Δηλαδή ο Ομπράντοβιτς διαχειρίζεται μια ομάδα, όπως έχω γράψει και σε προηγούμενο post (O ΠΑΟ και το... κούρεμα του στις 18/11), που αθροιστικά έχει μείον επτά παίκτες σε σχέση με πέρυσι: Φώτσης – Νίκολας - Τέπιτς, Περπέρογλου - Τσαρτσαρής, Μπατίστ αλλά και Μάριτς για τον οποίο ομολογώ πως εκτιμούσα ότι θα είναι η καλύτερη «μεταγραφή» του εφετινού Παναθηναϊκού, όντας υγιής και έχοντας ευκαιρία να πάρει χρόνο στα πόδια του, αλλά δεν έχει επιβεβαιώσει την εκτίμηση.

Κάπως έτσι εξηγείται η εικόνα του Παναθηναϊκού τον τελευταίο μήνα και ο ασυνήθιστα μεγάλος αριθμός ηττών. Σε πέντε ματς από τις 10/11 έχει ηττηθεί τρεις φορές (ΤΣΣΚΑ, Μπάμπεργκ, Καβάλα), έχει «αποδράσει» με αλησμόνητο τρόπο από τη Μάλαγα και έχει νικήσει με +4 τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Σ’ όλα αυτά τα ματς, ακόμη και στην νίκη επί των «ερυθρόλευκων», ο Μάικ Μπατίστ ήταν... αγνοούμενος.

Έχει 4,6 π. ανά αγώνα και ο Παναθηναϊκός στερείται έναν από τα μεγαλύτερα όπλα του. Ο Αμερικανός είναι παίκτης - κλειδί, τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση του Παναθηναϊκού, όπου φέτος με τις απουσίες που έχουν οι «πράσινοι», αλλά και τον τραυματισμό του Τσαρτσαρή τον έχουν ανάγκη περισσότερο από ποτέ.

1)  Αυτός είναι ο ένας από τους λόγους που οι πρωταθλητές Ευρώπης δεν βρίσκονται στο επιθυμητό αγωνιστικό επίπεδο. Χρειάζεται να αποκτήσουν δύναμη μέσα στη ρακέτα. Έχουν ανάγκη, για την αγωνιστική ισορροπία τους και την αποτελεσματικότητά τους, να «αποκτήσουν» σέντερ, που θα είναι κυρίαρχος στις δύο ρακέτες. Εξαιρετικός, συνειδητοποιημένος, πολύτιμος για την αλλαγή ρυθμού και κυρίως τη «στόχευση» αντιπάλων ο Βουγιούκας, αλλά αν είναι αυτός ο καλύτερος σέντερ του Παναθηναϊκού, τότε οι «πράσινοι» έχουν πρόβλημα.

2)  Κορμό 8-10 παικτών. Τις μετρήσαμε τις απώλειες από μεταγραφές και τραυματισμούς και είναι πέντε, ενώ αγωνιστικά γίνονται επτά με την εικόνα των Μπατίστ - Μάριτς. Από το περσινό ρόστερ απομένουν οι Διαμαντίδης, Καλάθης, Σάτο, Καϊμακόγλου και Βουγιούκας, αλλά δεν φθάνουν για να είναι μια ομάδα σκληρή και αποτελεσματική. Πρέπει να προστεθούν και άλλοι στο ροτέισον και να δημιουργηθεί μια 8άδα ή και 10αδα παικτών από σκληρό μέταλλο. Ο Σμιθ βρίσκεται σε καλό δρόμο και προσαρμόζεται με μεγαλύτερη επιτυχία από κάθε νεοφερμένο, ο Λόγκαν θέλει χρόνο για να μπει εκείνος στη φιλοσοφία του ΠΑΟ, αλλά και ο ΠΑΟ να αναγνωρίσει ποια είναι τα καλύτερα στοιχεία που μπορεί να προσφέρει ο Αμερικάνος με πολωνικό διαβατήριο, ο «Σάρας» δεν μπορεί να αποτελέσει τον ηγέτη της ομάδας αλλά τον παίκτη που θα έρχεται από τον πάγκο για να δώσει 10-12 ποιοτικά λεπτά, με τα οποία θα ξεκουράσει τους Διαμαντίδη - Καλάθη ή θα αλλάξει το ρυθμό και φυσικά αναμένεται η αγωνιστική αφύπνιση των Μπατίστ - Μάριτς.

3)  Σε μια σειρά αγώνων, ο Παναθηναϊκός παρουσίασε μεγάλα κενά στην απόδοσή του. ΤΣΣΚΑ, Μπάμπεργκ τα εκμεταλλεύτηκαν με επιτυχία. Το ίδιο παραλίγο να κάνει η Μάλαγα, ενώ δεν κατόρθωσε να τα αξιοποιήσει ο Ολυμπιακός, ο οποίος ωστόσο τρόχισε σημαντικά τη διαφορά στο τελικό σκορ. Στην Καβάλα σχεδόν όλο το ματς ήταν ένα “νεκρό διάστημα” και δεν λογίζεται σε αυτό το πρόβλημα. Σίγουρα ο Παναθηναϊκός αν θέλει να παραμείνει στην Ευρωλίγκα στο υψηλότερο ράφι θα πρέπει να απαλείψει τα κενά του, τα οποία βεβαίως είναι άμεσα εξαρτημένα με τους δύο προηγούμενους λόγους.

Εδώ εντοπίζω τα αίτια και έτσι εξηγώ την εικόνα και τα αποτελέσματα του Παναθηναϊκού, που χωρίς αμφιβολία έχει τον τρόπο, την εμπειρία και την νοοτροπία για να εντοπίσει τα προβλήματά του, να τα δουλέψει και να τα διορθώσει. Βελτιώνοντας κάθε παίκτη ξεχωριστά και συνολικά την ομαδική προσπάθεια, προκειμένου να επαναλάβει τις επιτυχίες, στις οποίες έχει συνηθίσει τον κόσμο του. Η σεζόν είναι μεγάλη και η παράσταση, όπως λέει και ο Στηβ Γιατζόγλου, δεν τελειώνει αν δεν τραγουδήσει η  χοντρή...