Γεννήθηκε… έφηβος!

Ήταν η μέρα που ακούστηκε για πρώτη φορά η ιαχή «Ολυμπιακός». Ήταν η μέρα που ο Πειραιάς απέκτησε το «καμάρι» του και οι κάτοικοί του βρήκαν τον τρόπο να ενσαρκώσουν την περηφάνιά τους. Ήταν η μέρα που η Ελλάδα… υποδέχθηκε τον μεγαλύτερο αθλητικό σύλλογο.

Η ανάγκη για την δημιουργία μιας ομάδας που θα μπορούσε να συνδυάσει τα αθλητικά ιδεώδη, την άμιλλα και την περηφάνια του απλού λαού που κατοικούσε στον Πειραιά είχε φέρει πολλές προσπάθειες. Το 1984 ιδρύθηκε ο Πειραϊκός Σύνδεσμος, στον οποίο έκαναν τα πρώτα τους βήματα οι Γιάννης Ανδριανόπουλος, Γιώργος Ανδριανόπουλος, Βασίλης Ανδριανόπουλος, Γιώργος Χατζηανδρέου, Φίλιππος Κουράντης, Νίκος Πανόπουλος και Χρήστος Πέππας.

Στις αρχές του 1924 ο Πειραϊκός Σύλλογος ενώθηκε την Πειραϊκή Ένωση για την δημιουργία του Αθλητικού Ποδοσφαιρικού Συλλόγου Πειραιώς, όπου στην πρώτη του χρονιά κατέκτησε το πρωτάθλημα Κέντρου. Όμως οι διαφωνίες έφεραν τους αδερφούς Ανδριανόπουλους, μαζί με τον τερματοφύλακα Κώστα Κλειδουχάκη στην δημιουργία του Ολυμπιακού Ομίλου Πειραιώς, ενώ οι Χατζηανδρέου, Φερλέμης και Πέππας ίδρυσαν τον Πειραϊκό Όμιλο. Όμως, η ανάγκη για την ισχυροποίηση των δύο ομάδων, έφερε την διάσπαση του Ομίλου Φιλάθλων Πειραιώς σε δύο μέρη.

Έτσι, φτάσαμε στην ιστορική μέρα της 10ης Μαρτίου του 1925, όπου Βασίλης Ανδριανόπουλος, Γιάννης Ανδριανόπουλος, Γιώργος Ανδριανόπουλος, Ντίνος Ανδιανόπουλος, Νότης Καμπέρος και Μιχάλης Μανούσκος είναι οι εμπνευστές της ιδέας για τη δημιουργία ενός ισχυρού συλλόγου που βρήκε… συνοδοιπόρους τους Δημήτρη Ανδρόνικο, Δημήτρη Αυδή, Νίκο Βλάσση, Στέφανο Εμμανουήλ, Νίκο Ζαχαρία, Θανάση Καλλίτση, Νίκο Καλούδη, Ντίνο Καλούδη, Κώστα Κλειδουχάκη, Όθωνα Κόκκινο, Τριαντάφυλλο Κρέμο, Παναγιώτη Κωστάλα, Παναγιώτη Λαγουμιτζή, Ανδρέα Λουκάκη, Σπύρο Λουκάκη, Γιάννη Λουλουδάκη, Βαγγέλη Μαγγόπουλο, Σταύρο Μαραγκουδάκη, Γρηγόρη Ντούφα, Θόδωρο Ορλώφ, Φώτη Πρωτοψάλτη, Γιάννη Συμιγδαλά, Νίκο Συμιγδαλά, Χρήστο Τζουμερικιώτη, Βρασίδα Τρουποσκιάδη και Σπύρο Ψαλλιδά.

Στην ιστορική συνάντηση, ο βιομήχανος Μιχάλης Μανούσκος εξέφρασε την ανάγκη για την δημιουργία ενός συλλόγου που να αποτελούσε «φορέα» έμπνευσης για όλους τους Έλληνες. Άμεσα ήρθε η συγκατάθεση των υπολοίπων. Τότε, ο Νότης Καμπέρος πρότεινε το όνομα «Ολυμπιακός», για να δείξει το Ολυμπιακό ιδεώδες που έπρεπε να διέπει το νέο σύλλογο με τον Μιχάλη Μανούσκο να συμπληρώνει «Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς». Τότε γεννήθηκε ο «Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς».

Τα χρώματα που επιλέχθηκαν ήταν το κόκκινο και το λευκό. Το κόκκινο που αντιπροσώπευε το πάθος, τη φωτιά και τη γενναιότητα και το λευκό της αγνότητας και της ηθικής. Τα χρώματα της Άρσεναλ, της οποία υποστηρικτής ήταν ο Γιάννης Ανδριανόπουλος από την εποχή που σπούδαζε νομικά στο Λονδίνο. Έμβλημα του νέου συλλόγου, που αντιπροσώπευε το Ολυμπιακό ιδεώδες ήταν η «δαφνηφόρος κεφαλής αθλητού».

Πρώτος πρόεδρος του Ολυμπιακού χρίστηκε ο Μιχάλης Μανούσκος, ενώ αντιπρόεδροι ήταν ο Νότης Καμπέρος και ο Τριαντάφυλλος Κρέμος. Γενικός Γραμματέας ο Σταύρος Μαραγκουδάκης, ταμίας ο Θανάσης Κόκκινος και έφορος ο Παναγιώτης Λαμουμιτζής.

Λίγες μέρες αργότερα, τον Απρίλιο του 1925 δημιουργήθηκε και η Λέσχη του Ολυμπιακού, που είχε τα γραφεία της στην οδό Κολοκοτρώνη 69 και πρώτος πρόεδρος ήταν ο «δάσκαλος» Γιάννης Ανδριανόπουλος, ο οποίος έως το 1927 ήταν και προπονητής της ποδοσφαιρικής ομάδας.

Το καταστατικό

Περίπου δύο μήνες αργότερα από την ημέρα της ίδρυσης του Ολυμπιακού, συντάσσεται και το πρώτο καταστατικό του νέου συλλόγου, όπου αναγράφονται οι σκοποί της ίδρυσης του σωματείου, επικυρώνεται η σφραγίδα και η έδρα.

«Συνίσταται εν Πειραιεί υπό τον τίτλον «Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς» Σωματείον, ούτινος σκοπός είναι η ανάπτυξις της σωματικής αγωγής παρά τη νεολαία και η κατά πάντα φίλαθλον τρόπον εξύψωσις αυτής.

Τα προς επίτευξιν του σκοπού αυτού μέσα έσονται:
α) η ίδρυσης αθλητικών χώρων πάσης φύσεως,
β) η οργάνωσις πάσης κατά θάλασσαν αθλητικής κινήσεως,
γ) η οργάνωσις αθλητικών αγώνων πάσης φύσεως, εορτών, εκδρομών ορειβασιών κλπ,
δ) η δια διαλέξεων και εκδόσεως εντύπων προπαγάνδισις της αθλητικής ιδέας και
ε) η δια παντός τρόπου ανάπτυξις κινήσεως εξυπηρετικής της νεολαίας.

Ο «Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς» έχει ιδία σφραγίδα εικονίζουσαν δαφνηφόρον κεφαλήν αθλητού και περί αυτήν τον τίτλο του Σωματείου», είναι το πρώτο άρθρο του καταστατικού και αναφέρεται στην δημιουργία του Ολυμπιακού.

Στο δεύτερο άρθρο υπήρχαν οι όροι και οι προϋποθέσεις για τα μέλη του Ολυμπιακού: «Μέλη του «Ολυμπιακού»  δύναται να εγγραφώσιν, πολίται αδιακρίτως εθνικότητος ή φύλλου, χρηστοί εμπνεόμενοι από τας υγιείς περί σωματικής αγωγής αρχάς. Διακρίνονται δε τα μέλη του «Ολυμπιακού»  εις Επιτίμους Ηγέτας, Επίτιμα Μέλη, Τακτικά Μέλη, Πάρεδρα Μέλη και Αθλητικά Μέλη».

Τα μέλη του νέου συλλόγου γίνονται από την Γενική Συνέλευση με μυστική ψηφοφορία. Για να υποδειχθεί κάποιο πρόσωπο ως «κατάλληλο» για μέλος της ομάδας, λαμβανόταν υπόψη η κοινωνική του θέση και η δυνατότητά του να προσφέρει, όπως αναφέρει ρητά το άρθρο 5 του καταστατικού.

«Εν τη κοινωνία και των φιλάθλω κόσμω θέσις των, ένεκα των οποίων δύναται αποδεδειγμένως να παράσχωσιν υπησερίας εις τόν Σύνδεσμόν». Ο αριθμός των μελών δεν ξεπερνούσε τα 100, ύστερα από την επιθυμία των συντακτών για την διατήρηση της κοινωνικής, πολιτιστικής και αθλητικής ταυτότητας του συλλόγου.

Επίσημα ο Ολυμπιακός ιδρύθηκε στις 20 Μαΐου του 1925 με την υπ’ π' αριθμ. 1247 / 1925 απόφαση του Δικαστηρίου των εν Πειραιεί Πρωτοδικών, το οποίο «διατάσσει τη επιμέλεια του Γραμματέων του Δικαστηίου την τοιχοκόλλησιν του Καταστατικού του Σωματείου υπό την επωνυμίαν «Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς».