Κόντρα στο κατεστημένο…
Η αναμέτρηση της Ρεάλ με την Ατλέτικο για το Κόπα Ντελ Ρέι «ξυπνάει» το αίσθημα του… μίσους στην πρωτεύουσα της Ισπανίας.
Όταν στις 6 Μαρτίου του 1902, δημιουργούνταν η Ρεάλ Μαδρίτης, όλη η ισπανική πόλη θα άλλαζε μία για πάντα. Η… μοναδικότητα ενός συλλόγου στην πρωτεύουσα της χώρας της Ιβηρικής δεν είχε την καλύτερη υποδοχή στα μάτια των κατοίκων της πόλης.
Αυτό γιατί ξαφνικά το κέντρο της Μαδρίτης ήταν η «βασίλισσα» που έκανε τα πρώτα βήματα στην ιστορία της. Ύστερα από περίπου έναν χρόνο και συγκεκριμένα στις 26 Απριλίου του 1903, οι… αντιεξουσιαστές δημιούργησαν την Ατλέτικο Μαδρίτης για να μπορούν να κοντράρουν τους… μεγάλους της πόλης.
Η δικτατορία του Φράνκο
Το μεγάλο μίσος όμως ανάμεσα στους δύο συλλόγους δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 50’ όπου η Ισπανία ήταν υπό την δικτατορία του Φράνκο. Ο Φράνκο σε κάθε του τοποθέτηση σε ότι αφορά τον αθλητισμό εμφάνιζε την Ρεάλ Μαδρίτης ως την καλύτερη πρέσβειρα της Ισπανίας στον χώρο του ποδοσφαίρου και μείωνε την Ατλέτικο.
Έτσι «γεννήθηκε» το αίσθημα της αδικίας στους «ροχιμπλάνκος» και από τότε θεωρούν τους «μερένχες» ως την ομάδα του κατεστημένου. Συγκεκριμένα τότε πρωτοανακαλύφθηκαν και τα υβριστικά συνθήματα, καθώς οι οπαδοί της Ατλέτικο χαρακτήριζαν την Ρεάλ Μαδρίτης, ως την ομάδα της κυβέρνησης και την ντροπή της πόλης.
Η δύναμη της επιτυχίας
Η αντιπαλότητα των δύο συλλόγων θυμίζει κατά πολύ αυτήν του Μάντσεστερ. Οι περισσότεροι Μαδριλένοι στις παλιές εποχές υποστήριζαν την Ατλέτικο, καθώς ήταν κατά της δικτατορίας του Φράνκο. Ωστόσο με το πέρασμα των χρόνων οι μεγάλες επιτυχίες της «βασίλισσας» έστρεψαν πάνω της το βλέμμα όλων και στις μέρες μας οι φίλαθλοι της ομάδας του Ζοσέ Μουρίνιο είναι πολύ περισσότεροι από αυτούς της συντοπίτισσάς της.
Οι… προδότες
Ούτε ένας, ούτε δύο, αλλά 16 ποδοσφαιριστές φόρεσαν και τις δύο φανέλες των ομάδων της Μαδρίτης. Οι πιο γνωστοί από αυτούς είναι οι Λουίς Αραγονιές, Χοσέ Αντόνιο Ρέγες και Ούγκο Σάντσες.
Ο μεγαλύτερος ντόρος είχε γίνει με τον τελευταίο. Ο Μεξικάνος επιθετικός αγωνίστηκε για τέσσερα χρόνια στους «ροχιμπλάνκος» και είχε εντυπωσιάσει με τις εμφανίσεις του. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να μεταγραφεί στην μισητή αντίπαλο και να κάνει ακόμα μεγαλύτερη καριέρα εκεί, καθώς σε 207 παιχνίδια είχε σκοράρει 164 φορές, μπαίνοντας με «χρυσά» γράμματα στα βιβλία της ιστορίας της Ρεάλ Μαδρίτης.
Η περίπτωση Ραούλ
Η μεγαλύτερη… κλοπή ποδοσφαιριστή ανάμεσα στις δύο ομάδες, είναι αναμφισβήτητα του Ραούλ. Σε ηλικία 13 ετών ο Ισπανός επιθετικός αγωνιζόταν στις ακαδημίες της Ατλέτικο της οποίας και ήταν οπαδός. Ωστόσο μετά από δύο χρόνια μετακόμισε στην άλλη ομάδα της πόλης και έμελλε να γίνει ο ζωντανός θρύλος του συλλόγου.
Με τους «μερένχες» αγωνίστηκε 550 φορές, σημειώνοντας 228 τέρματα, φτάνοντας στο top 10 των σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου.
«Βασιλικό» προβάδισμα
Αν ανατρέξει κανείς στην παράδοση των δύο ομάδων σε ότι αφορά τις αναμετρήσεις που έχουν δώσει θα διαπιστώσει ότι η «βασίλισσα» έχει τεράστιο προβάδισμα.
Οι δύο ομάδες έχουν τεθεί αντιμέτωπες 146 φορές στην ιστορία τους, με τους «μερένχες» να έχουν επικρατήσει σε περισσότερα από τα μισά παιχνίδια. Συγκεκριμένα έχουν 80 νίκες έναντι 35 των «ροχιμπλάνκος», με τα υπόλοιπα παιχνίδια να λήγουν χωρίς νικητή.
Ο παράγοντας Κύπελλο
Αν σε κάτι υστερεί η Ρεάλ Μαδρίτης σε ότι αφορά την πρόσφατη ιστορία της αυτό είναι ο θεσμός του κυπέλλου. Τελευταία φορά που οι «μερένχες» κατέκτησαν τον συγκεκριμένο τίτλο, ήταν την σεζόν 1992-1993, όταν στο «Μεστάγια» είχαν επικρατήσει με 2-0 της Σαραγόσα.
Από τότε οι αποτυχίες της ομάδας είναι πάρα πολλές. Δύο φορές έφτασε στον τελικό και ηττήθηκε και στις δύο. Το 2002, την ημέρα που έκλεινε ακριβώς έναν αιώνα ζωής, φιλοξενούσε στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» την Λα Κορούνια και όλοι μιλούσαν για σίγουρο τίτλο. Ωστόσο ο σύλλογος της Γαλικίας έκανε την έκπληξη και επικράτησε με 2-1.
Δύο χρόνια αργότερα στο «Καμπ Νου» θα ερχόταν ακόμα μία αποτυχία. Η Σαραγόσα πήρε ρεβάνς για το 1993, επικρατώντας με 3-2 της Ρεάλ πανηγυρίζοντας τον τίτλο.
Στο πρόσφατο παρελθόν και συγκεκριμένα πέρυσι η Ρεάλ αποκλείστηκε από το… θηρίο που φέρει το όνομα, Αλκορκόν. Πρόπερσι η Ρεάλ Ουνιόν ήταν αυτή που θα άφηνε εκτός συνέχειας του θεσμού την Ρεάλ.
Σε ότι αφορά τους «ροχιμπλάνκος» από την τελευταία φορά που η «βασίλισσα» κατέκτησε τον τίτλο, έφτασε στον τελικό τέσσερις φορές. Συγκεκριμένα το 1996 επικράτησε με 1-0 της Μπαρτσελόνα φτάνοντας στον τίτλο, ενώ στις επόμενες τρεις απόπειρές ηττήθηκε από τις Σεβίλλη, Εσπανιόλ και Βαλένθια.
ΠΙΘΑΝΕΣ ΕΝΔΕΚΑΔΕΣ
Ρεάλ Μαδρίτης: Κασίγιας, Αρμπελόα, Ράμος, Καρβάλιο, Μαρσέλο, Τσάμπι Αλόνσο, Κεντίρα, Ντι Μαρία, Οζίλ, Ρονάλντο, Μπενζεμά
Ατλέτικο Μαδρίτης: Ντε Χέα, Φιλίπε, Περέα, Ντομίνγκεζ, Ουιφαλούσι, Ασουνσάο, Μάριο Σουάρεζ, Ραούλ Γκαρσία, Ρέγιες, Αγουέρο, Φορλάν.