«Η δίψα μας... ανέστησε!»

Ήρθε στον Παναθηναϊκό, όταν «πάλευε» να μπει στην εξάδα και παρόλα αυτά κατάφερε να τον «αναστήσει» και να τον οδηγήσει στην κορυφή της Ελλάδας για 7η σερί χρονιά!

Η Ελευθερία Χατζηνίκου αμφισβητήθηκε, έχοντας απέναντί της την -κατά πολλούς- καλύτερη πασαδόρο στην χώρα μας, Μάγια Ογκνιένοβιτς, αλλά κρατώντας χαμηλά το κεφάλι και με σκληρή δουλειά έδωσε τις απαντήσεις της μέσα στο γήπεδο! Ήταν η παίκτρια «κλειδί» που με την εμπειρία της και την μαχητικότητά της, προσέφερε ηρεμία και εμπιστοσύνη στις συμπαίκτριές της, και «χάρισε» στον Παναθηναϊκό, το 7ο σερί Πρωτάθλημά του και την 12η κούπα τα τελευταία επτά χρόνια!

Η Λαρισαία πασαδόρος, επειδή δεν άντεχε να βλέπει την ομάδα που έχει αγαπήσει όσο καμία άλλη, να βρίσκεται σε δύσκολη θέση, επέστρεψε στην ενεργό δράση έπειτα από εννιά μήνες αποχής και κατάφερε να την οδηγήσει στην κορυφή της Ελλάδας και δικαίως να στεφθεί εκτός από Πρωταθλήτρια και MVP! Η Ελευθερία Χατζηνίκου, δίνει μία άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη στην «ΠΡΑΣΙΝΗ», όπου εκφράζει τις ανησυχίες της για το μέλλον, ιδιαίτερα μετά την παραίτηση του Νίκου Ρισβά, και κάνει τις δικές της προτάσεις για την σωτηρία του Ερασιτέχνη.

Ελευθερία, πως ανέστησες τον Παναθηναϊκό;
«Τον ανέστησα; Δεν μπορώ να το πω εγώ αυτό. Η αλήθεια είναι πως όταν επέστρεψα, ο Παναθηναϊκός «πάλευε» να μπει στην εξάδα. Γι’ αυτό άλλωστε και η μεταγραφή μου θα ξεκινούσε εφόσον τα κατάφερνε, αφού δεν υπήρχε λόγος παρουσίας μου, σε αντίθετη περίπτωση. Μπορεί να βρήκα την ομάδα σε δύσκολη θέση, όμως όλες είχαν «δίψα» για διάκριση, να διατηρήσουν τα κεκτημένα του τμήματος τα τελευταία 7 χρόνια!

Η αλήθεια βέβαια είναι, πως για μένα το μεγαλύτερο άγχος ήταν σε τι αγωνιστική κατάσταση θα ήμουν εγώ, έπειτα από εννιά μήνες αποχής. Όσο και αν ακούγεται εγωιστικό, επειδή γράφτηκαν πολλά για την επιστροφή μου, είχα πολύ άγχος για την παρουσία μου στο γήπεδο. Αυτό όμως που είδα όταν γύρισα, και χάρηκα πολύ γι’ αυτό ήταν ότι υπήρχε εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό μου. Ήταν ήρεμες στο παιχνίδι τους οι συμπαίκτριές μου, και οι ξένες που δε με γνώριζαν, και φυσικά οι ελληνίδες, καθώς όλες κατάλαβαν ότι μπορώ να προσφέρω στην ομάδα. Έτσι σύντομα καταφέραμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες και να πετύχουμε τον στόχο μας».

Πώς αποφάσισες να πεις το «ναι» και να επιστρέψεις στο τριφύλλι μεσούσης της χρονιάς;
«Για το καλοκαίρι δεν ίσχυε τίποτα από ότι γράφτηκε για επιστροφή μου. Τον Δεκέμβρη όμως ο κύριος Βασίλης ήταν αυτός που με έπεισε. Ο κύριος Πιστιόλης και η αδυναμία που του έχω… είναι οι λόγοι που το σκέφτηκα. Μου εξήγησε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το τμήμα και γι΄ αυτό έκανα ότι περνάει από το χέρι μου για να βοηθήσω. Τα εμπόδια που έπρεπε να ξεπεραστούν, ήταν πάρα πολλά πραγματικά, με τη δουλειά και το γυμναστήριο. Ευτυχώς όμως η επιστροφή μου συνέπεσε με την αλλαγή της διοίκησης, και ο κύριος Ρισβάς ήταν ένας πολύ συνεργάσιμος πρόεδρος και με βοήθησε. Έτσι με την καθοριστική συμβολή του κύριου Πιστιόλη, που ξέρει να με πείθει, και φυσικά το γεγονός ότι δεν μου άρεσε που έβλεπα τον Παναθηναϊκό εκτός στόχων, αποφάσισα να επιστρέψω. Με πλήγωνε που έβλεπα την ομάδα μου να παλεύει για την εξάδα και ήθελα να συνεισφέρω και εγώ για να αλλάξει αυτή η κατάσταση».

Παρά τα προβλήματα η ομάδα κατάφερε όχι μόνο να μπει στην εξάδα, αλλά να πάρει Πρωτάθλημα. Το πίστευες;
«Προς… λύπη όλων, η ομάδα τα κατάφερε. Την πρώτη φορά που είδα την ομάδα ήταν στο Μαρκόπουλο, όπου χάσαμε. Φυσικά η απουσία της Μαρίας Χατζηνικολάου, μιας έμπειρης παίκτριας μας είχε στοιχίσει και αυτό φάνηκε σε εκείνο το ματς. Παρόλα αυτά έβλεπα την αξία των συμπαικτριών μου στις προπονήσεις, και κατάλαβα όταν αν αυτή η ομάδα… δεήσει και παίξει σύσσωμη, ότι έχει τον πρώτο λόγο και στους δύο τίτλους. Μάλιστα αμέσως μετά καταφέραμε να κερδίσουμε την ΑΕΚ, και τότε είπα πως, κανείς δεν μπορεί να μας κουνήσει»!

                                 «Τιμή μου ο τίτλος της MVP»!

Είσαι πασαδόρος, ήρθες στη μέση της χρονιάς, περίμενες να βγεις MVP του Πρωταθλήματος;
«Τι να πω. Νομίζω ότι δεν έχει ξαναβγεί πασαδόρος MVP. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερή που το κατάφερα αυτό, ιδιαίτερα από την στιγμή που απέναντί μου στον Ολυμπιακό, είχα την Μάγια Ογκνιένοβιτς, η οποία κατά γενική ομολογία είναι από τις κορυφαίες πασαδόρους που έχουν έρθει στην χώρα μας. Επειδή όμως δεν είμαι το αγαπητό παιδί των δημοσιογράφων και με δεδομένο ότι γνωρίζω πολύ καλά τα κριτήρια που ψηφίζουν κάποιοι, δεν το περίμενα. Θεωρώ ότι μου έγινε μεγάλη τιμή και ευχαριστώ και αυτούς που με ψήφισαν και αυτούς που δε με ψήφισαν, γιατί με κάνουν να θέλω να γίνομαι καλύτερη».

Τι κρατάς και τι αφήνεις από αυτήν την χρονιά;
«Θα μπορούσα να σου πω, πως θέλω να αφήσω πίσω μου το Κύπελλο, όμως ειλικρινά δεν θέλω να αφήσω κάτι πίσω μου. Ήταν ένα μάθημα για εμάς. Όταν κάνεις Πρωταθλητισμό, μετά από μία ήττα, πρέπει να σκέφτεσαι την επόμενη ημέρα, δεν μπορείς να μείνεις πίσω. Εμείς δυστυχώς το αφήσαμε πίσω μας μετά από τέσσερις ημέρες. Ήταν ένα πικρό φαρμάκι που ήπιαμε εκείνη τη Πέμπτη. Στα αλήθεια νόμιζα ότι δεν μας συνέβη αυτό. Νόμιζα ότι θα ξαναπαίξουμε, ή ότι ήταν φιλικό. Ενώ αναφορικά με το κρατάω, είναι ότι κατακτήσαμε το Πρωτάθλημα, ενώ όλοι μας είχαν ξεγραμμένες. Εμείς πιστεύαμε στους εαυτούς μας δουλέψαμε και έχοντας κάτω το κεφάλι, πετύχαμε τον στόχο, να διατηρηθούμε στην κορυφή»!

Πώς βλέπεις το μέλλον σου και της ομάδας;
«Σύμφωνα με τις εξελίξεις που τρέχουν τον τελευταίο καιρό και στην ΠΑΕ και στον Ερασιτέχνη, με παραιτήσεις και αλλαγές διοικήσεων, το μέλλον όλου του συλλόγου είναι δυσοίωνο. Μάλιστα με την παραίτηση του Ρισβά, ο οποίος έχει προσφέρει στον Ερασιτέχνη πολλά, αυτούς τους πέντε μήνες, και ο λόγος του έχει αξία, αναρωτιέμαι ποιος θα έρθει μετά; Αυτό με φοβίζει. Εγώ θα ήθελα να συνεχίζω να αγωνίζομαι με την πράσινη φανέλα, αλλά για να συνεχίζω, πρέπει να δρομολογηθεί μια σειρά πραγμάτων, που έχουν να κάνουν με την δουλειά μου στο υπουργείο και στο γυμναστήριο που έχω. Αλλά πάνω από όλα αυτό που με απασχολεί τι μέλλει γενέσθαι με τον Ερασιτέχνη»;

                                  «Σωτηρία μόνο ο Θανάσης Γιαννακόπουλος»

Πιστεύεις ότι μπορεί να βρεθεί λύση για την σωτηρία του Ερασιτέχνη;
«Η μόνη σωτηρία κατά την γνώμη μου, είναι να γυρίσει πίσω ο Θανάσης Γιαννακόπουλος και  μαζί του να επιστρέψει στο πόστο του εφόρου του γυναικείου βόλεϊ ο Βασίλης Πιστιόλης. Ο κύριος Γιαννακόπουλος δεν χρειάζεται να αποδείξει πόσο αγαπάει την «Μάνα του Λόχου». Όποια πέτρα και αν σηκώσεις αυτό το γνωρίζει και ειδικά πόσο έχει συνεισφέρει και έχουμε καταφέρει να πάρουμε τόσα Πρωταθλήματα. Ολόκληρη η οικογένεια, γιατί φέτος ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ήταν ο μοναδικός που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της διοίκησης και έδωσε 200.000 ευρώ για τον Ερασιτέχνη, προσφέρει ασταμάτητα εδώ και δεκαετίες στον Παναθηναϊκό. Έτσι αφήνουμε το έλεός μας στον Θανάση Γιαννακόπουλο! Εκτός αν βρεθεί κάποιος από όλους αυτούς τους επιχειρηματίες που δηλώνουν Παναθηναϊκοί να προσφέρουν, έστω και τα μισά… Μπορεί σε κάποιους αυτές οι δηλώσεις να μην τους αρέσουν ή να φαίνονται πως είναι υπερβολικές, όμως εμάς η πραγματικότητά μας όλα αυτά τα χρόνια ήταν ότι το γυναικείο τμήμα βόλεϊ, που είναι ερασιτεχνικό, λειτουργούσε με επαγγελματικά πρότυπα»!

Τι προσδοκούσατε να συμβεί μετά την συναυλία;
«Εγώ προσωπικά δεν ήμουν πολύ αισιόδοξη ότι από την συναυλία, θα εξοφλούμασταν. Ωστόσο προσδοκούσα να πάρουν όλοι αθλητές, όλων των τμημάτων από έναν μισθό τουλάχιστον. Κάτι τέτοιο όμως δεν κατέστη δυνατό και εντέλει την… πλήρωσαν –μεταφορικά και κυριολεκτικά- δύο πολύ καλοί άνθρωποι, ο Νίκος Ρισβάς και ο Μάνος Κρεζίας. Εγώ περίμενα στη συναυλία να ζήσω κάτι ανάλογο με την περσινή φιέστα στο ποδοσφαιρικό γήπεδο του ΟΑΚΑ. Δυστυχώς όμως ο κόσμος που μαζεύτηκε τότε, φαίνεται πως ήρθε για να αποθεώσει την ομάδα ποδοσφαίρου για το νταμπλ που κατέκτησε, μετά από τόσα χρόνια. Γι’ αυτό και το γήπεδο ήταν γεμάτο τότε.

Εμείς την περασμένη Παρασκευή καταλάβαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, όταν η συναυλία άργησε να ξεκινήσει μιάμιση ώρα και μάλιστα καθυστέρησαν να μας βγάλουν στην σκηνή. Η εικόνα που αντικρίσαμε, όταν ανεβήκαμε στη σκηνή ήταν αποκαρδιωτική. Ειλικρινά ντρεπόμουν να βγω. Φυσικά υπάρχουν δικαιολογίες να πει κάποιος γιατί δεν ήρθε. Αλλά πάνω από όλα είναι ο Παναθηναϊκός. Εγώ αυτό το διδάχθηκα από εσάς. Ούτε γεννήθηκα Παναθηναϊκός, ούτε δηλώνω ότι κυλάει πράσινο αίμα στις φλέβες μου, αλλά αγαπώ την ομάδα, την πονάω και χαίρομαι, γιατί αυτό το διδάχθηκα από τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Φυσικά δεν λέω ότι για την αποτυχία της συναυλίας, φταίει μόνο ο κόσμος, αλλά οι επιφανείς φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, που έλαμψαν με την απουσία τους».

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να δώσεις στους φιλάθλους του Παναθηναϊκού;
«Να συνεχίζουν να στηρίζουν τον Ερασιτέχνη, όπως έκαναν τόσα χρόνια. Όμως δυστυχώς σε όλες μας είναι πολύ νωπές οι εικόνες από το άδειο ΟΑΚΑ, στην απονομή του 7ου Πρωταθλήματος»!