Το κακό, είναι το «μικρόβιο»

Ο Νίκος Νταμπίζας και ο Γιώργος Δώνης σε έναν Παναθηναϊκό που ουδεμία σχέση έχει με το club στο οποίο ανά καιρούς έχει υποκλιθεί όλη η Ευρώπη, προσπαθούν να λειτουργήσουν με τρόπο ευρωπαϊκό. Δεν είναι λάθος, αλλά είναι ο δύσκολος δρόμος. Στην Ελλάδα, όπως ο ίδιος ο τεχνικός διευθυντής του Παναθηναϊκού είπε στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε το απόγευμα της Δευτέρας εκτάκτως στο ΟΑΚΑ, συνήθως τα πράγματα γίνονται με… διαφορετικό τρόπο και σίγουρα δεν γίνονται εύκολα αποδεκτές απόψεις που μπορεί – ποδοσφαιρικά ή αθλητικά – να έχουν βάση αλλά… ξενίζουν τα «αυτιά» και τα «μάτια» που έχουν συνηθίσει αλλιώς. Το αν ο Παναθηναϊκός σαν οργανισμός έχει την ανάγκη να απολογείται για ένα χαμένο ματς με τον ΟΦΗ ή καλύτερα, να εξηγεί γιατί παρατάχθηκε με αλλαγές και γιατί έχασε εν τέλει αυτό το ματς, είναι κάτι που είναι καθαρά υποκειμενικό και στην προκειμένη περίπτωση είναι και το μικρότερο… κακό.

Η μεγάλη ζημιά για τον Παναθηναϊκό, είναι άλλη κι έχει γίνει εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού έχει πάρει μέσα του το χειρότερο «μικρόβιο». Αυτό της αμφιβολίας. Του φταίνε όλα. Τον πειράζουν τα πάντα. Πόσω μάλλον μια ήττα από τον ΟΦΗ, με τον οποίο οι σχέσεις είναι στα άκρα σε πείσμα όσων ακόμα  και σήμερα επιμένουν το αντίθετο εδώ και πολλά χρόνια, που σημαίνει πιθανή σωτηρία των Κρητικών και έχει επέλθει με τρισάθλια εμφάνιση του «τριφυλλιού» και με τη χρησιμοποίηση πολλών αναπληρωματικών. Το… μικρόβιο της αμφιβολίας για τα πάντα, αφού κανείς δεν είναι σίγουρος για το αύριο, για τις προθέσεις της διοίκησης και για το τι θα συμβεί τελικά στον Παναθηναϊκό που έχει πάψει να θυμίζει την κραταιά ομάδα και ΠΑΕ που ήταν κάποτε εδώ και πάρα πολλά χρόνια, είναι αυτό που απειλεί να καταστρέψει και την όποια καλή προσπάθεια έχει γίνει στην ομάδα.

Απειλεί να διαλύσει την όποια ποδοσφαιρική λογική μπορεί να έχει η ανάλυση που έκανε ο Νταμπίζας, απειλεί να «αδειάσει» ακόμα και όσους… ηρωικούς έχουν απομείνει να τρέχουν για το «τριφύλλι» μέσα στον «οργανισμό» που λέγεται ΠΑΕ Παναθηναϊκός και απειλεί να γκρεμίσει κι όλα όσα έχει προσπαθήσει να «χτίσει» ο Δώνης και οι παίκτες του. Αν ρωτάτε την άποψη του υπογράφοντος, προφανώς και ο Παναθηναϊκός δεν… στήθηκε. Δεν το έχει κάνει ποτέ, δεν θα το έκανε τώρα. Όχι τουλάχιστον με προπονητή τον Γιώργο Δώνη που παίζοντας στον Παναθηναϊκό δεν είχε χαριστεί σε ομάδες και ομάδες, έχοντας υποβιβάσει ουκ ολίγες φορώντας το «τριφύλλι» στο στήθος. Δεν τα γράφουμε τυχαία όλα αυτά, είναι πράγματα που κι ο ίδιος επισήμανε στους παίκτες του πριν το παιχνίδι με τον ΟΦΗ και τα ζήτησε από τους παίκτες του. Αυτοί προσπάθησαν, αλλά δεν τα κατάφεραν.

Το κακό, όμως, είναι ότι δεν μπορεί να πειστεί εύκολα ο κόσμος. Το «σαράκι» της αμφιβολίας, που λέγαμε,  αυτό το «μικρόβιο» που έχει μπει στον οργανισμό της ομάδας, δεν αφήνει περιθώριο σε κανέναν να ξεφύγει από αυτές τις συζητήσεις. Δεν μπορεί να πειστεί ο κόσμος, ακόμα κι αν κανείς αναλύσει πως μετά από αυτή την ήττα, υπάρχει σενάριο που μπορεί να φέρει τον Παναθηναϊκό σε θέση να παίζει «τελικό» παραμονής την τελευταία αγωνιστική κόντρα στον Παναιτωλικό. Δηλαδή, ήθελε ο «οργανισμός» Παναθηναϊκός να μπει σε τέτοια διαδικασία; Ακόμα κι αν δεχτούμε πως κάποιοι το ήθελαν ή θεώρησαν πως δεν θα φτάσουμε σε αυτό το σημείο, πιστεύει κανείς πως ο Δώνης κι οι παίκτες του θα το δέχονταν αδιαμαρτύρητα; Θεωρούμε πως όσο κακό κι αν έχει κάνει το… μικρόβιο, όσο κι αν έχει φάει από τις… σάρκες του κόσμου του Παναθηναϊκού αυτό το «σαράκι» της μιζέριας των τελευταίων χρόνων, τέτοια άποψη δύσκολα θα την είχε κανείς.

Η μεγαλύτερη «ζημιά» που έκανε το «μικρόβιο», λοιπόν, είναι πως έβαλε ξανά τον κόσμο απέναντι στην ομάδα. Προσέξτε! Όχι απέναντι στη διοίκηση. Εξαρχής έχουμε διαχωρίσει αυτά τα δυο πράγματα. Είναι άλλο το να στηρίξεις την προσπάθεια του Δώνη και των παιδιών και άλλο τη διοίκηση. Όσο δύσκολα, λοιπόν, με κόπο και καλή μπάλα  μέσα στο γήπεδο, κατάφερε αυτή η έκδοση του Παναθηναϊκού να «μαζέψει» τον κόσμο της κοντά της, τόσο γρήγορα κι εύκολα τον χάνει. Το συμπέρασμα, βέβαια, είναι εύκολο. Δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική, απλά όταν ένας οργανισμός είναι ήδη… άρρωστος σε πολλά επίπεδα, ειδικότερα στο «κεφάλι», το κάθε… μικρόβιο μπορεί εύκολα να τον προσβάλλει. Αν υπήρχε υγεία στον Παναθηναϊκό, από ψηλά ξεκινάει αυτό και φτάνει στα χαμηλότερα στρώματα, θα υπήρχαν και καλύτερα αντισώματα, καλύτερη ανταπόκριση στην κάθε απειλή και σαν δυνατός οργανισμός θα είχε τις άμυνές του… Τώρα, όσα παυσίπονα και να… δοθούν, το μικρόβιο την έχει κάνει τη ζημιά του…

ΥΓ. Αν είχε μείνει κάτι στον κόσμο του Παναθηναϊκού, αυτό ήταν η υπερηφάνια του. Από το τέλος της περασμένης χρονιάς, έχει δεχθεί πολλά χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. Είναι το πιο ανθετικό κομμάτι και διώχνει μακριά τα κάθε λογής... μικρόβια, ευτυχώς.

ΥΓ2. Βλέποντας, πάντως, την εικόνα του Παναθηναϊκού - αγωνιστικά και όχι σαν αποτελέσματα - δεν αποτελεί κι έκπληξη το πόσο άθλιος ήταν στον αγωνιστικό χώρο κόντρα στον ΟΦΗ. Όποιοι κι αν έπαιζαν, δεν είχε και καμία φοβερή... απόδοση η ομάδα, που ήταν κακή. Και όχι στημένη...

ΥΓ3. Αν ο Παναθηναϊκός πήγαινε με αυτές τις αλλαγές στο Περιστέρι και έτρωγε κανένα τετράμπαλο, θα διαβάζαμε και θα ακούγαμε χειρότερα. Σε αυτό, όντως, έχει δίκιο ο Νταμπίζας. 

ΥΓ4. Όλα καλά κι αποδεκτά, αλλά αυτή την αξιολόγηση που την ακούμε τόσο καιρό, ο κόσμος δεν νομίζουμε πως την εκτιμά και τόσο. Θα περίμενε να ακούσει και κάτι σε συγγνώμη, για την τραγική εικόνα της ομάδας. Και δεν μιλάμε μόνο για αυτούς που... κράζουν για το οτιδήποτε στα social media, στα σχόλια των sites και τα ραδιόφωνα.