Οι δημόσιες σχέσεις με την εξέδρα, είναι ένα καύσιμο που καίγεται γρήγορα
Η αποθέωση από το ανάθεμα, ήταν ένα τσιγάρο δρόμος για το Στέφανο Καπίνο. O Κώστας Βαϊμάκης γράφει
Ο Στέφανος Καπίνο δεν ήταν ο πρώτος παίκτης που πούλησε οπαδιλίκι πηγαίνοντας στον Ολυμπιακό – ούτε καν ο πρώτος τερματοφύλακας που το έκανε δεν ήταν: είχε προηγηθεί ο Αντώνης Νικοπολίδης, ο οποίος πηγαίνοντας στον Ολυμπιακό μετά από «μια ζωή και σήμερα» στον Παναθηναϊκό, έγινε «Μέλος» στην καινούργια του ομάδα, έκανε δηλώσεις του τύπου «ήρθα στο λιμάνι της καρδιάς μου» και «στην μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας» και πέταγε γάντια στον διαιτητή μετά από αγώνα στην Ξάνθη, προφανώς διότι με τη φανέλα του Ολυμπιακού ήταν η πρώτη φορά που βίωσε διαιτητική αδικία στην καριέρα του…
Κι ο Καπίνο κάπως έτσι κινήθηκε στη δική του καριέρα. Από τον Παναθηναϊκό και το «δείχνω το τριφύλλι μέσα στο “Καραϊσκάκης”», στις δηλώσεις για το «μεγαλείο του Θρύλου» και το πόσο Ολυμπιακός ήταν από μικρό παιδί, μόλις πήγε από τη Μάιντζ στο Λιμάνι. Από ανασφάλεια; Από ανάγκη να αγαπηθεί; Να ξεπλύνει το «πράσινο παρελθόν»; Για να κάνει δημόσιες σχέσεις με την εξέδρα; Για να εξασφαλίσει πολλά καλά χρόνια στην «ομάδα της καρδιάς του»; Ό,τι από τα παραπάνω κι αν ήταν στο μυαλό του, το τελευταίο δεν θα συμβεί: φεύγει το Γενάρη, μαζί με το Ζντιέλαρ, το Μίλιτς και τον Καρσελά, για λόγους αδιευκρίνιστους - προφανώς δεν είναι αγωνιστικοί, δεν έγινε άχρηστος μέσα σε λίγους μήνες…
Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.