Ωδή πριν την άδεια
Γεια χαρά σας onsporωμένοι και onsporωμένες μου.
Με πολύ ζόρι κρατήθηκα και δεν έγραψα τη συγκεκριμένη σελίδα-ωδή στην ελληνική διαιτησία καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Περίμενα καρτερικά να φτάσω στο τελευταίο κείμενό μου πριν την άδεια, γιατί ό,τι και να’ γραφα μετά από αυτό, θα έμοιαζε τόσο λίγο, τόσο μάταιο.
Καταρχήν, δυσκολεύεται κάποιος να αποφύγει τους αρνητικούς για να μην πω τους υβριστικούς συνειρμούς, από τη στιγμή που ο επικεφαλής της διαιτησίας λέγεται... αρχιδιαιτητής. Μια λέξη που κρύβει μέσα της και μάλιστα στο ξεκίνημα της, ένα ξέρετε τι.
Γιατί άραγες; (παρακαλούνται θερμά οι διορθωτές να μην αγγίξουν το τελικό «ς», γιατί είναι σαν το σπόιλερ σε αγωνιστικό αυτοκίνητο. Εξάλλου πρώτος ο γίγας Αντύπας άνοιξε το δρόμο στο τελικό «ς» τη δεκαετία του 80’ τραγουδώντας το αλήστου μνήμης λαϊκό άσμα «ξέρω τι λες σ’ αυτόν που γνώρισες εχτές, πως δε μ’ αγάπησες... ποτές!»
Θαρρώ λοιπόν, για να επιστρέψω στα των διαιτητών ότι η λέξη αρχιδιαιτητής κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Οι διαιτητές κατά τη διάρκεια των αγώνων της Σούπα Λίγκα με τα σφυρίγματά τους ουκ ολίγες φορές έσπασαν τα συγκεκριμένα όργανα σε χιλιάδες φιλάθλους με αποτέλεσμα να μην μπορούν να τεκνοποιοήσουν οι άνθρωποι. Άρα βρήκαμε ήδη ένα κακό που έχει προκαλέσει η ελληνική διαιτησία. Την υπογεννητικότητα!
Οι διαιτητές προσπάθησαν τα τελευταία χρόνια κάνοντας τις στολές τους εκρού, βεραμάν, χρυσαφιές ή μπορντοροδοκόκκινες να αποτινάξουν από πάνω τους το παρατσούκλι «κοράκια» αφού απ’ ότι γνωρίζω το κοράκι κυκλοφορεί μόνο σε μαύρο. Εκτός κι αν είναι κανένα πολύχρωμο πισωγλέντικο κοράκι που ντύθηκε για να πάρει μέρος στο ετήσιο gay- korak-festival του Άμστερντάμ όπου συγκεντρώνονται κάθε χρόνο όσοι ενδιαφέρονται για... πουλιά κάθε είδους!
Τα χτυπήματα των διαιτητών είναι τυφλά, αφού μόνο τυφλός δε θα έβλεπε κάποιες φάσεις. Κι αν τους πει κάποιος ότι δεν αποδίδουν δικαιοσύνη και σφυρίζουν ό, τι θέλουν σου λένε «αφού η δικαιοσύνη είναι τυφλή».
Εδώ βέβαια μπορεί κάποιος να κάνει το συνήγορο του διαβόλου και να δικαιολογήσει τους διαιτητές που δεν βλέπουν τίποτα. Φταίει το... εκτυφλωτικό θέαμα που προσφέρουν οι ομάδας της Σούπα Λίγκα!
Όλοι οι διαιτητές εντωμεταξύ, δε βλέπουν την ώρα να γίνουν διεθνείς. Πώς να τη δουν, με τη στραβομάρα που’ χουν;
Αγαπημένο παιχνίδι των διαιτητών όταν ήταν μικροί, ήταν φυσικά η τυφλόμυγα. Και κει όμως αναλόγως από ποιον τα έπαιρναν, ευνοούσαν ή «έσφαζαν» τη μύγα. Κι αν κάποιος πήγαινε να τους πει κάτι παρεξηγιόντουσαν. Από κει βγήκε το «όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται» και το «μυγιάγγιχτος»!
Πάντως με την μπόχα που επικρατεί στο ποδόσφαιρο και στη διαιτησία θα έπρεπε οι διαιτητές να εκπαιδεύονται στο... Μπόχουμ!
Κι αν έφτιαχναν ποτέ ομάδα ποδοσφαίρου θα ήταν η... Μπόχα Τζούνιορς!
Ανέκαθεν πάντως, πιο εύκολα έβρισκες Εσκιμώο με καμήλα στην Ανταρκτική να κυνηγάει αντιλόπες, πιο εύκολα έβρισκες χαβιάρι και σαμπάνια Ντον Περινίον σε καντίνα με «βρώμικα» στην Εθνική οδό, πιο εύκολα έβρισκες την Πάρις Χίλτον, Σαββατόβραδο μέσα στο σπίτι να πλέκει στον αργαλειό...
...πιο εύκολα έβρισκες μαύρο ράπερ από το Μπρονξ, αδύνατο χωρίς κρεμασμένο το σήμα από το βαν της φολκσβάγκεν στο λαιμό να τραγουδάει ντουέτο με τον Βασίλη Τερλέγκα το «Ρίξε λάδι στο καντήλι για να ζεσταθώ κι άναψε μου το φιτίλι πριν λησμονηθώ» σε μπουζουκλερί έξω από τα Καλάβρυτα...
...παρά διαιτητή έξω από συμμαχίες και συμφέροντα!
Πάντως, δεν είναι όλα μαύρα. Η στήλη, βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας αποκαλύψει σήμερα μια αποκλειστική είδηση. Πρόκειται για ένα δίδυμο που έχει γίνει μήλον της έριδος και προσπαθούν όλοι να φέρουν στην ομάδα τους. Δεν είναι ποδοσφαιριστές όπως ίσως σκεφτήκατε. Είναι δύο άνθρωποι, που προορίζονται για Τεχνικοί διευθυντές, αλλά με απόλυτες εξουσίες στο ποδοσφαιρικό τμήμα, σε ΕΠΟ και Σούπερ Λίγκα, διαιτησία...
Ο άνθρωποι αυτοί, είναι οι Λαζάρου-Μαμαλάκης. Μάλιστα κύριοι, οι εθνικοί μας μάγειρες. Ο πρώτος είναι δοκιμασμένος σε αντίξοες συνθήκες, αφού άντεξε την Ευγενία ένα ολόκληρο χειμώνα στο Μάστερ σεφ, ενώ ο δεύτερος είναι πάλιουρας στην TV με πολλές ώρες στον αέρα, άρα ξέρει τι θα κάνει αφού στο ελληνικό ποδόσφαιρο όλα είναι στον… αέρα! Πάμε λοιπόν να δούμε μαζί, ποιοι είναι οι λόγοι που όλοι δίνουν γη και ύδωρ για να πάρουν στην ομάδα τους, τους συμπαθέστατους Σεφ.
Καταρχήν σε ένα πρωτάθλημα που γίνονται τόσα... μαγειρέματα, δεν μπορεί να υπάρξουν καταλληλότεροι για να τα βγάλουν πέρα!
Αυτοί οι τεχνικοί διευθυντές- σεφ θα ξέρουν σίγουρα τη... συνταγή για να φτιάξουν μεγάλη ομάδα. Κι αν, λέμε αν που δε γίνονται αυτά, αλλά λέμε τώρα, αν λοιπόν χρειαστεί να... λαδώσουν κάποιον ξέρουν από λάδια!
Όταν θα πρόκειται να γίνει μια μεταγραφή και έχοντας τόσες φορές μαγειρέψει χοιρινό, δε θα πάρουν... γουρούνι στο σακί!
Αποκλείεται επίσης η επιλογή αυτή, να αποδειχθεί... μάπα το καρπούζι!
Με Λαζάρου, Μαμαλάκη, αποκλείεται το παιχνίδι της ομάδας τους να είναι... άοσμο, άγευστο και άνοστο!
Όταν ένας παίκτης παρεκτρέπεται και λέει μπινελίκια, Μαμαλάκης και Λαζάρου, θα του βάζουν… πιπέρι στο στόμα!
Όταν ένας αμυντικός κάνει καμία πατάτα, πάλι αυτοί θα δώσουν τη λύση...
Μόλις αναλάβουν τα καθήκοντά τους οι πασίγνωστοι Σεφ η έδρα της ομάδας θα μεταφερθεί στο Στάδιο ειρήνης και φιλίας το γνωστό… ΣΕΦ!
Μαμαλάκης και Λαζάρου έχουν όμως τη συνταγή και για τις μεταγραφές που θα κάνουν μπαμ: Μπάμ-ιες!
Όταν οι παίκτες δεν θα μπορούν να... χωνέψουν μια βαριά ήττα, Μαμαλάκης Λαζάρου, όλο και κάτι χωνευτικό θα έχουν ετοιμάσει!
Αν κάποιος διαιτητής αδικήσει την ομάδα, Λαζάρου-Μαμαλάκης θα τον φάνε... λάχανο από τους πίνακες και θα τον καθαρίσουν σαν... αβγό!
Κι αν οι παίκτες μιλάνε πολύ, αυτοί οι δύο θα κόψουν... μαχαίρι τις δηλώσεις για να επικρατεί σιγή... ιχθύος (τηγανητού με σαλαμούρα πιθνότατα).
Τέλος, σ’ ένα πρωτάθλημα που όλοι... τρώγονται μεταξύ τους το δίδυμο των σεφ είναι το ιδανικό. Αφού... τρώμε στη μάπα τους άλλους παράγοντες τόσα χρόνια, ας φάμε επιτέλους και κάτι νόστιμο!
ΥΓ: Φεύγω κι εγώ αδειούλα. Onsporωμένοι και onsporωμένες μου τα λέμε σε 15 μέρες. Μέχρι τότε να θυμάστε: Όποιος κατουράει στη θάλασσα, το βρίσκει στο αλάτι!
