«Μόνο ο προπονητής αποφασίζει»
Ο παίκτης τον κατηγόρησε για «άδικη και στοχευμένη περιθωριοποίηση» και «υποβίβασή μου πρώτα ως ανθρώπου και μετά ως αθλητή» και ο τεχνικός του Απόλλωνα απάντησε ως εξής: «Σε απάντηση των δηλώσεων του Γιώργου Βαλαβανίδη έχω να σημειώσω τα εξής: Ο Γιώργος Βαλαβανίδης στους τρεις μήνες που συνεργαστήκαμε υπήρξε υπόδειγμα αθλητή. Με την εμπειρία και το ήθος του βοήθησε την ομάδα και εμένα, τόσο εντός γηπέδου, όσο και εκτός. Ξέρω ποιος είναι ο Γιώργος Βαλαβανίδης, την 22άχρονη προσφορά του στον χώρο και τον εκτιμώ ως άνθρωπο και ως αθλητή.
Η σχέση μας μέχρι το απόγευμα της Κυριακής θεωρώ ότι ήταν άψογη. Μιλούσαμε συχνά και προσπαθήσαμε από κοινού να λύσουμε τα μεγάλα προβλήματα της ομάδας. Αυτό φαίνεται και από την εγκάρδια συνομιλία που είχαμε πριν από το τελευταίο παιχνίδι. Αλλά μέχρι εκεί. Ας μου επιτρέψει να του θυμίσω με τα 24 χρόνια προπονητικής μου εμπειρίας ότι ο χρόνος συμμετοχής κάθε αθλητή αποφασίζεται ΜΟΝΟ από τον προπονητή, ανάλογα με τις ανάγκες του παιχνιδιού, κατά την κρίση του, χωρίς να δέχεται οποιουδήποτε είδους ηθικό εκβιασμό.
Η ομάδα αποτελείται από 12 αθλητές και οι υπόλοιποι 11 μπορούν και θέλουν να προσφέρουν. Ο αθλητής έχει καθήκον να είναι έτοιμος όποια στιγμή του ζητηθεί και για όποιο χρονικό διάστημα, να προσφέρει τον καλύτερο εαυτό του, χωρίς κρίσεις και επικρίσεις. Η προσφορά ενός αθλητή δεν μετριέται από τον χρόνο συμμετοχής, αλλά από τη θέλησή του να υπηρετήσει την ομάδα. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι ο αθλητής Γιώργος Βαλαβανίδης χρησιμοποιήθηκε 12 λεπτά. Στο αμέσως προηγούμενο (με Φλόγα ) 24 λεπτά (3/12 προσπάθειες). Συνολικά στα 10 παιχνίδια που αγωνίστηκε υπό τις οδηγίες μου είχε μέσο όρο συμμετοχής περίπου 24 λεπτά/ματς, φτάνοντας σε κάποια να αγωνίζεται για 35 λεπτά (Αίας), για 30 λεπτά (Αίολος), για 28 λεπτά (Βέροια) κ.τ.λ. Αν αυτό θεωρείται στοχευμένη περιθωριοποίηση, ας το κρίνουν άλλοι. Στις προπονήσεις πάντα τον ανέφερα ως παράδειγμα για τους άλλους αθλητές και τους προέτρεπα να τον μιμηθούν.
Είναι εύκολο να εγκαταλείπεις το πλοίο όταν έχει τρικυμία και κινδυνεύει. Το δύσκολο είναι να μένεις στα πανιά και στο τιμόνι και να προσπαθήσεις να το σώσεις. Θα μπορούσα αυτή τη στιγμή να είμαι σε μεγαλύτερο και χωρίς τρικυμία πλοίο (είχα τις ευκαιρίες). Δεν το έκανα στο παρελθόν και φυσικά ούτε και τώρα. Στα 40 χρόνια που ασχολούμαι με τον αθλητισμό δεν παραβιάζω τις αρχές μου. Αυτό μπορούν να το διαβεβαιώσουν όσοι έχουν συνεργαστεί μαζί μου και -πιστέψτε με- είναι πάρα πολλοί: “Δίκαιη κατά το δυνατόν κατανομή του χρόνου και των ευκαιριών στους αθλητές”, “το εγώ κάτω από το εμείς”, “η ομάδα πάνω από όλους”. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας».
