Βαγγελάκος: «Όλη η ζωή μου σε μια μηχανή»

• Ποιες είναι οι προσδοκίες σου για το επερχόμενο αγώνα στη Χαλκίδα;

Σε κάθε αγώνα ο στόχος είναι πάντα η νίκη, είναι όμως ο πρώτος αγώνας της χρονιάς, δεν ξέρω σε ποιο επίπεδο βρίσκονται οι συναθλητές μου, αφήσαμε όλοι τη παρισινή χρονιά σε υψηλό επίπεδο. Ο στόχος για φέτος και για τον πρώτο τουλάχιστον αγώνα, είναι δύο σταθερά αποτελέσματα όσο το δυνατό καλύτερα.

• Έχουν περάσει 6 χρόνια από τότε που βγήκες για πρώτη φορά εκτός ελληνικών συνόρων αγωνιζόμενος συγκεκριμένα στην πίστα του Lomel του Βελγίου. Τι θυμάσαι πιο έντονα από την παρθενική σου αυτή εμφάνιση;

Ο επαγγελματισμός όλων τω οδηγών. Όλοι ήταν απόλυτα αφοσιωμένοι, συγκεντρωμένοι και με πειθαρχημένες ομάδες. Το θυμάμαι καθώς έβλεπα μεγάλη διαφορά επειδή ήταν η πρώτη φορά που έβγαινα σε αγώνα εκτός συνόρων. Είναι η μόνη διαφορά που πιστεύω ότι υπάρχει με τους έλληνες οδηγούς αφού το ταλέντο δε μας λείπει.

• Σε ποιο βαθμό έχει αλλάξει από τότε το αγωνιστικό σου προφίλ;

Έχει αλλάξει αρκετά. Ειδικά μετά την εμπειρία μου στο εξωτερικό, γύρισα και προσπάθησα να κάνω κι εγώ όσο καλύτερα γίνεται μία αντίστοιχη προσπάθεια. Έβαλα στο πρόγραμμα αρκετές ώρες προετοιμασίας εκτός μοτοσικλέτας και σταδιακά με την πάροδο του χρόνου έγιναν και οι προπονήσεις με τη μοτοσικλέτα πιο σωστά, πιο συστηματικές.

• Τι εμπειρίες έχεις αποκομίσει από αγώνες του εξωτερικού;

Και πάλι εδώ θα αναφερθώ στο επίπεδο επαγγελματισμού των αγωνιζόμενων στους αγώνες αλλά τις ομάδες που σε αυτές οφείλεται το αποτέλεσμα κατά το 20%. Οργανωτικά οι αγώνες, ενώ δεν έχουν καλύτερες συνθήκες από τους δικούς μας (καιρού και εδάφους) ήταν πιο οργανωμένοι.

• Ποια ήταν η πρώτη φορά που καβάλησες μηχανή;

Πρώτη μου επαφή ήταν σε πολύ μικρή ηλικία (τόσο που δεν θυμάμαι πόσο ακριβώς ήμουν) σε ένα παπάκι Τ50. Η πρώτη μου επαφή με χωμάτινη μοτοσικλέτα ήταν μία βόλτα με δανεικό μηχανάκι από ένα ξάδερφό μου το 1998. Αρκετή για να τη θυμάμαι και να γίνει ο στόχος μου μέχρι και το 2002. Από το 2002 και μετά ξεκίνησα με μία παλιά χωμάτινη, μετά από σύντομο χρονικό διάστημα μία καινούργια και από το 2003 ξεκίνησα τον 1ο μου αγώνα.

• Υφίσταται για σένα το δίλημμα μεταξύ motocross και enduro;

Όχι. Είναι και τα δύο εξίσου δύσκολα αλλά με πολύ διαφορετικές δυσκολίες. Στο Motocross είναι πολύ δύσκολο να κερδίσεις και να φτάσεις σε ένα πολύ καλό επίπεδο, ενώ το Enduro είναι πιο έυκολο να κερδίσεις αλλά είναι μεγάλος ο αγώνας και με πολλές δυσκολίες για να τερματίσεις. Στο πρόγραμμα ενός αναβάτη το να φέρει καλά αποτελέσματα στο Enduro μπορεί να γίνει και σε μεγαλύτερη ηλικία. Αντίθετα στο Motocross υπάρχει όριο ηλικίας.

• Για ποιους riders τρέφεις εκτίμηση τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό;

Θαυμάζω αναβάτες για τη σταθερότητά τους, το ήθος και τέλος την τεχνική τους. Ο Stefan Everts και ο Ryan Villopoto είναι 2 ξένοι αναβάτες που εκτιμώ και από έλληνες είναι κάποιοι που έβλεπα από μικρός όπως οι Λευτέρης Καρέτσος, Λευτέρης Παπανικολάκης, Αλέξης Παπανικολάκης και από νεότερους ο Π. Κουζής και ο Σ. Κοσμάς.

• Ποια θεωρείς την πιο σημαντική σου αγωνιστική στιγμή μέχρι σήμερα;

Ήταν ένας αγώνας το 2006 όπου ενώ είχα στο ενεργητικό μου κάτι λιγότερο από 4 χρόνια, είχα φτάσει να έχω τον πρώτο χρόνο στις χρονομετρημένες δοκιμές και στον αγώνα να έχω οδηγήσει πρώτος την κούρσα. Μία πτώση δυστυχώς μου στέρησε τη νίκη αλλά ήταν πολύ σημαντική στιγμή για μένα. Ήταν ο αγώνας της Πρέβεζας.

• Ποιοι είναι οι μελλοντικοί σου στόχοι;

Ο στόχος είναι πάντα 1. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο οδηγό ο στόχος είναι πάντα να κερδίσεις τον αγώνα. Ο δικός μου για φέτος είναι να έχω αρκετές νίκες και το βασικότερο σταθερά αποτελέσματα. Και γιατί όχι ακόμα και η κατάκτηση του Πρωταθλήματος.

• Τι είναι για σένα το riding; Ένα χόμπι ή φιλοσοφία ζωής;

Δεν είναι φιλοσοφία ζωής. Είναι η ζωή μου. Τέλος, θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω κάποιους ανθρώπους χωρίς τους οποίους δεν θα είχα καταφέρει ότι έχω καταφέρει έως σήμερα. Θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους μου που δεν με έχουν αφήσει ΠΟΤΕ όλα αυτά τα χρόνια: τους Σοφοκλή Κολυδά, Τίμο Καζάνη, Χάρη Καμπέρη, Γιώργο Καρακίτσογλου, Γιώργο Πιπερίγκο, Γιώργο Γαλάτη και τους Γιαννη Μυτιληνάκη και Ανδρέα Κοσκινά.

πηγή: redbull.gr