«Έχω στο Λονδίνο μια δουλειά»

Μέχρι και τραγούδι των Μπιτλς είχε καταφέρει να… αλλάξει η μεγάλη πορεία του Παναθηναϊκού προς τον τελικό του Γουέμπλεϊ το 1971.

Ο άθλος ήταν τόσο μεγάλος για τα δεδομένα της εποχής, που αποτελούσε θέμα συζήτησης πανελλαδικά και είχε επηρεάσει όλες τις πτυχές της τότε κοινωνικής ζωής. Φυσιολογικό για κάτι που απασχολεί ακόμα και σήμερα, 40 χρόνια μετά, όσους ασχολούνται με το ποδόσφαιρο.

Το Μάιο του 1971 και ένα μήνα περίπου πριν τον τελικό, μετά το 2-0 του Παναθηναϊκού επί της Καβάλας ακούστηκε για πρώτη φορά το «τραγούδι του Γουέμπλεϊ». Σε μουσική των… Μπιτλς, που δεν το ήξεραν φυσικά, και σε στίχους του ποδοσφαιριστή της ομάδας Φραγκίσκου Σούρπη, γεννήθηκε το τραγούδι που συνόδεψε την ομάδα του Πούσκας ως το Λονδίνο.

Ένα συγκρότημα της εποχής ανέλαβε την ενορχήστρωση στο ρυθμό του σουξέ των «σκαθαριών» εκείνης της εποχής «Obladi Oblada», ο Σάκης Παπανικολάου το τραγούδησε και το 45άρι δισκάκι έγινε… ανάρπαστο αφού όλοι ήθελαν να έχουν το «Θούριο του Γουέμπλεϊ», όπως ονομάστηκε ο δίσκος που κυκλοφόρησε.

Οι στίχοι του τραγουδιού

Φεύγω από το σπίτι μου το πατρικό

Έχω στο Λονδίνο μια δουλειά

Βρήκα σ΄ ένα σύντομο λογαριασμό

Πως τα γκολ είναι γλυκά σαν τα φιλιά

Ένα γκολ, δύο γκολ… στον αέρα

Πάντσο η ομάδα πετά

Ένα γκολ, δύο γκολ τέτοια μέρα

Άνοιξη έχει η καρδιά

Όταν θα γυρίσω θα στο ξαναπώ

Όσο μ΄ αγαπάς πως σ΄ αγαπώ

Πράσινο μαντήλι δέσε στα μαλλιά