Ηλίας Στύλος στο Onsports: «Με οδηγούσε το χέρι του θεού στο γκράφιτι του Μαραντόνα» (photos)
Σε μια εκ βαθέων συνέντευξη στο Onsports ο καλλιτέχνης που δημιούργησε το γκράφιτι του Ντιέγκο Μαραντόνα, Ηλίας Στύλος αποκάλυψε όσα συνέβησαν, τις αντιδράσεις, τα όμορφα σχόλια κυρίως από παιδιά αλλά και όσα ένιωσε όσο δημιουργούσε το έργο του.
Κατάφερε με την δημιουργία του σε τοίχο να γίνει viral σε όλο τον κόσμο. Ο Ηλίας Στύλος θέλησε να τιμήσει με τον τρόπο που ξέρει τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα και τα όσα άφησε στο ποδόσφαιρο και όχι μόνο και το έκανε με ένα γκράφιτι σε τοίχο του 3ου Δημοτικού Καλαμαριάς. Ένα έργο που βρήκε πάρα πολλούς υποστηρικτές ακόμα και από την Αργεντινή αλλά και κάποιους που δεν είδαν με καλό μάτι τη δημιουργία του και ζήτησαν το σβήσιμο της. Ο καλλιτέχνης γνωστός και ως hayate_style_ στα social media μίλησε στο Onsports.gr σε μια εκ βαθέων συνέντευξη για το έργο του, τις αντιδράσεις αλλά και τη χαρά που πήρε ένα παιδί με ειδικές ανάγκες που τον παρακολουθούσε και τις τρεις ημέρες που πήρε για να ολοκληρωθεί το συγκεκριμένο γκράφιτι.
«Τον τοίχο τον είχα δει καιρό πριν, σαν γκραφιτάς προκειμένου να κάνω ένα έργο. Προσπαθούσα να βρω έναν τρόπο για να κάνω ένα ωραίο έργο χωρίς να βρούνε τρόπο να μου κάνουν καταγγελία , δηλαδή να μπορέσω να είμαι κάπως κατοχυρωμένος. Από εκεί και πέρα ξεκίνησα να κάνω αφιλοκερδώς σε συνεργασία με την Αντιδήμαρχο Καλαμαριάς Ναταλία Παντελίδου τοιχογραφίες τώρα που είναι και κλειστά τα σχολεία. Έκανα ένα σχέδιο, τον Μικρό Πρίγκιπα στο 26ο Δημοτικό Σχολείο. Είδαν ότι είχαν μεγάλη απήχηση καθώς το ανέβασε και ο Δήμος Καλαμαριάς» ανέφερε αρχικά ο Ηλίας Στύλος για να προσθέσει:
«Πήγαμε στο 3ο καθώς ήταν ένα μέρος που περνούσα συχνά και τον ήθελα αυτόν τον τοίχο. Μιλήσαμε με τη Διεύθυνση και συμφωνήσαμε να κάνουμε και τον μπροστά τοίχο. Συμφωνήσαμε να κάνουμε την Αργοναυτική εκστρατεία γιατί είναι ένα μάθημα που κάνουν τα παιδιά και θα τους άρεσε. Συμφώνησα, έκανα την Αργοναυτική εκστρατεία που μου πήρε δυο ημέρες. Μετά είδα μια κίνηση από την Διεύθυνση ότι με έβλεπαν σαν εργάτη, σαν υπάλληλο, σαν μπογιατζή δεν ξέρω πώς να το εκφράσω γιατί μου έλεγαν να βάζω λίγο τα πλαϊνά το έκανα, να εδώ έχει λίγα σκασίματα, τους λέω εγώ είμαι καλλιτέχνης αν θέλετε να φτιάξετε το σχολείο σας μπορείτε να πάρετε μια τεχνική εταιρεία να το κάνει.
Εκεί λίγο αποτραβήχτηκα, τους έδειξα ότι νευρίασα με τη στάση τους και τους είπα ότι στον άλλο τοίχο θα τους κάνω έναν Θεό. Φαντάστηκαν ότι θα κάνω τους Δώδεκα Θεούς του Ολύμπου, η κάποιο θεό της μυθολογίας. Δεν ήξερα τι θα κάνω ήταν δική μου έμπνευση όλο αυτό, δική μου δημιουργία, ήμουν τρεις μέρες εκεί πέρα, από το πρωί ως το βράδυ, από τις 9 το πρωί μέχρι να δύσει ο ήλιος.
Δεν ήταν οι κατάλληλες συνθήκες, είχε κρύο και βροχή, όπως και να έχει το ολοκλήρωσα το έργο μου και πριν καν γίνει αυτό που είναι σήμερα άκουγα πολύ ωραία σχόλια και σταματούσαν τα αμάξια και έβγαζαν φωτογραφίες. Από την απέναντι πολυκατοικία ζητωκραύγαζαν οι άνθρωποι χωρίς να έχω καταλάβει τι έχει γίνει Ένιωθα ότι κάτι θα γίνει αλλά δεν ήξερα τι. Με τιμάει πάρα πολύ όλο αυτό. Επειδή ήμουνα μεγάλος φαν του ήθελα να τον τιμήσω με τον τρόπο μου».
«Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να το σβήσω»
Αφού περιέγραψε τα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του έργου του ο Ηλίας Στύλος πέρασε στις αντιδράσεις που υπήρξαν αλλά και τη δική του απάντηση στο τηλεφώνημα της διευθύνσεως για να σβηστεί το συγκεκριμένο έργο. «Αυτές τις τρεις μέρες κανείς από την Διεύθυνση δεν ενδιαφέρθηκε να έρθει να δει τι κάνω. Ήμουν εγώ και ο τοίχος. Την επόμενη ημέρα έπαιρνα πολύ όμορφα σχολεία αλλά ήρθε να μου κόψει τη χαρά ένα τηλέφωνο της Διευθύντριας με τον Υποδιευθυντή που μου είπαν τι συμφωνήσαμε, τους λέω να σας κάνω έναν Θεό. Είναι Θεός ο Μαραντόνα, ο ναρκομανής. Λέω αρχικά εσείς διδάσκετε παιδιά, ξέρετε τι ήταν ο Μαραντόνα και μιλάτε με αυτόν τον τρόπο. Μου λέει δεν με νοιάζει πάρε τις βούρτσες σου τις μπογιές σου και έλα να τα σβήσεις.
Της λέω δεν υπάρχει καμιά περίπτωση και το έκλεισα. Και από εκεί ξεκίνησαν όλα. Μπήκε η διαδικασία να καλέσει Γονείς και Κηδεμόνες να στείλουν επιστολή ότι θέλουν να σβηστεί το γκράφιτι, ο κόπος μου, το έργο μου, με αποτέλεσμα να υπάρξει διαμάχη με ανθρώπους που έλεγαν τι μυαλά είναι αυτά που κουβαλάτε. Υπήρχε γενικά μια ένταση τόσο μέσω διαδικτύου όσο και τοπικών ραδιοφώνων. Εγώ από την πλευρά μου έκανα και μια ανάρτηση λέγοντας ότι το έργο μου το έκανα γιατί θέλω αυτή να ενώνει και όχι να χωρίζει. Από τη στιγμή που έχετε τέτοια αντίληψη ζητώ συγγνώμη αλλά θα είναι λάθος να το σβήσετε γιατί εγώ σαν καλλιτέχνης μπορώ να το φτιάξω όπου αλλού θέλω. Το σχέδιο υπάρχει ακόμα. Ο Δήμαρχος πήρε θέση λέγοντας ότι είναι ένα αριστούργημα. Το γκράφιτι του Μαραντόνα είναι από την έξω πλευρά του σχολειου που είναι ένας πολυσύχναστος δρόμος. Βέβαια ο τοίχος είναι εντός σχολείου καθώς έχει και κάγκελα αλλά τα Σαββατοκύριακα γίνεται ανοικτό για τον κόσμο μιας και έχει χώρους άθλησης. Βλέπω να σκαρφαλώνουν τα κάγκελα για να βγουν μια φωτογραφία με τον Μαραντόνα και αυτό είναι κάτι πολύ όμορφο» ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Ήθελα να θυμόμαστε τον Μαραντόνα με την ποδοσφαιρική του φανέλα»
Στη συνέχεια ο καλλιτέχνης του γκράφιτι στάθηκε στο πως ήθελε να θυμούνται όλοι τον Ντιέγκο Μαραντόνα μέσα από την δημιουργία του. «Εγώ τον Μαραντόνα τον ζωγράφισα με την ποδοσφαιρική του φανέλα όταν ξεκίνησε από το μηδέν και ήθελε να γίνει ο καλύτερος και να αφήσει ιστορία και τα κατάφερε. Εγώ αυτό ήθελα να κρατήσουμε. Όταν το βλέπεις δεν λες είναι ο Μαραντόνα όπως κατέληξε με τις λάθος επιλογές που έκανε, τις οποίες μάλιστα έλεγε να μην τις κάνουν άλλοι. Δεν μπορούσα να φανταστώ την έκταση που θα πάρει το έργο μου καθώς μου έστειλαν μηνύματα από την Αργεντινή και την περιοχή που μεγάλωσε».
«Το έργο δεν κοστολογείται είναι ένα δώρο προς την κοινωνία»
Ο Ηλίας Στύλος μίλησε και για την πορεία του στον συγκεκριμένο χώρο αλλά και το νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει για το γκράφιτι και πόσο θα πρέπει να αλλάξει λέγοντας: «Είναι απίστευτο το συναίσθημα, προσπαθώ να το χαρώ καθώς είναι μια στιγμή που δεν πιστεύω ότι θα ζήσω ποτέ στη ζωή μου ξανά. Δεν μπορούσα να το φανταστώ όταν ξεκίνησα και άρχισα να θέλω να ζω από αυτό που κάνω.
Προσπαθούσα να απενοχοποιήσω το γκράφιτι πηγαίνοντας το πρωί σε τοίχους που ήταν λερωμένοι και ζωγράφιζα. Τα σχέδια μου έχουν μείνει ακόμα και τώρα. Στα περισσότερα από αυτά γινόντουσαν καταγγελίες γιατί θεωρούσαν ότι θα έκανα κάτι βάνδαλο. Είχαν τα παλιά μαλλιά. Ερχόταν η Αστυνομία και μου έλεγε ότι είναι τέλεια αυτά που κάνεις και μακάρι να μπορούσαμε να έρθουμε αργότερα να σε αφήσουμε να το ολοκληρώσεις αλλά πρέπει να σε πάρουμε στο Τμήμα. Τους έλεγα δεν έχω κανένα πρόβλημα, ξέρω τους Νόμους (ο πατέρας μου ήταν αστυνομικός) ξέρω ότι είναι παράνομο αλλά δεν ξέρω πόσο παράνομο είναι σε αυτό που προσφέρω στον κόσμο. Θα πρέπει να αλλάξει κάπως γιατί υπάρχουν άνθρωποι που ζωγραφίζουν στα σπίτια τους και θα ήταν ωραίο να το κάνουν έξω και να ομορφύνουν τον κόσμο.
Είμαστε σε μια συνεννόηση με τον Δήμο Καλαμαριάς προκειμένου να μπορέσουμε να κάνουμε κάτι γι΄αυτό. Έξω εκτιμάνε την τέχνη και δεν σε βλέπουν σαν εργάτη. Με ρωτάνε πόσο κοστολογείται το συγκεκριμένο έργο. Τους απαντάω ότι δεν υπάρχει τιμή είναι ένα δώρο προς την κοινωνία. Μπορείς να το φωτογραφίσεις και να το δεις στην χώρα σου και δεν χρειάζεται να πας στην Αργεντινή. Αν και όπως μου είπαν θα έρθουν από την Αργεντινή να το δουν».
«Δεν ένιωσα ότι το έκανα εγώ»
Ο καλλιτέχνης του συγκεκριμένου έργου στάθηκε και στα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του λέγοντας: «Παρότι είχα κούραση από το προηγούμενο έργο καθώς εκεί που το έκανα με βαρούσε ο ήλιος και είχα πάθει κάτι σαν ηλίαση όταν το ζωγράφισα δεν ένιωσα ότι το έκανα εγώ. Όπως είχαν πει και στον Μαραντόνα με πήγαινε το χέρι του Θεού δεν χρειάστηκε να κάνω τίποτα ούτε καν να διορθώσω τα μάτια του. Καμία από τις άλλες ζωγραφιές δεν είχε τόσο μεγάλη απήχηση όπως αυτή. Θα πρέπει να μάθουμε στα παιδιά από πού ξεκίνησε ο Μαραντόνα, τι έκανε στην καριέρα του, τι τον κατέστρεψε για να μην το κάνουν και αυτά. Τα καλύτερα λόγια τα άκουσα από τα παιδιά όπως για παράδειγμα από έναν 12χρονο που ο γονέας του ήταν στους αρνητές, μου είπε ότι έκλαιγε και μάλωνε με τη μητέρα του όλο το βράδυ και της είπε χαρακτηριστικά ότι τι είναι τελικά κακό παράδειγμα ο Μαραντόνα ή μια μάνα που πίνει και βαράει το παιδί της.
Τα παιδιά πλέον είναι πανέξυπνα και θέλουν το ερέθισμα και την εμπιστοσύνη. Όπως για παράδειγμα μια 15χρονη που μου έστειλε μήνυμα ότι την υποστηρίζει ο πατέρας της και την έχει γράψει ποδόσφαιρο και μου έγραψε ότι με ευχαριστεί για το δώρο που της έκανα και της λέω τιμή μου. Ένα άλλο παιδί μου είπε ότι είχε παρατήσει το ποδόσφαιρο και όταν είδε το σχέδιο πήγε και έπαιξε μόνος του μπάλα. Ευχαριστώ όσους υποστήριξαν το έργο και είπαν να μην σβηστεί. Μπήκαν σε μια διαδικασία να το αποτρέψουν. Τους άρεσε πάρα πολύ το έργο και πάνε να βγάλουν φωτογραφία. Το κοιτάς το έργο και σε εμπνέει και προσπαθεί να σου δώσει έμπνευση για να πετύχεις το βήμα παραπάνω. Μιλάω κάθε μέρα με όσες με στήριξαν και είπαν ότι δεν θα σβήσει και σε ευχαριστούμε για την θέα γιατί τόσο καιρό βλέπαμε έναν γκρι τοίχο».
«Ήθελα να κάνω κάτι πολύ μεγάλο για να τιμήσω τον Μαραντόνα»
Τέλος, ο καλλιτέχνης στάθηκε στην προεργασία που θέλει προκειμένου να δημιουργηθεί ένα τέτοιο έργο. «Έχει μεγάλη προεργασία όλο αυτό, γιατί ήθελα να τιμήσω τον Ντιέγκο Μαραντόνα όπως του πρέπει και είχα ως στόχο να κάνω κάτι που θα έφτανε ως εκεί που ανήκει, την οικογένεια δηλαδή του μεγάλου αυτού ποδοσφαιριστή και όπως μου έχουν πει κάτι τέτοιο θα γίνει. Θέλει πολύ δουλειά, θέλει να δεις σε τι κατάσταση είναι ο τοίχος, αν θέλει βάψιμο θα πρέπει να περιμένεις να στεγνώσει γιατί έβρεχε, η επιλογή των υλικών, η υπομονή για να βγει κάτι καλό, το μέτρημα. Είναι πάρα πολλά που παίζουν ρόλο. Ήταν ένα έργο που έγινε αφιλοκερδώς αλλά οι επόμενες θα γίνουν με πληρωμή. Υπήρχε ένα παιδί μάλιστα με ειδικές ανάγκες που με παρακολουθούσε και τις τρεις ημέρες να το κάνω και ήταν πολύ χαρούμενο για αυτό. Μάλιστα με έβγαλε φωτογραφία την ώρα που δημιουργούσα» ανέφερε.
