Λαμπρή -«βυσσινί»- ιστορία...

Το πορτραίτο

Έτος ίδρυσης: 1927

Συμμετοχές στην Α’: 15

Αγώνες: 474. Νίκες: 121. Ισοπαλίες: 142. Ήττες: 211. Γκολ υπέρ κατά: 493-679

Έδρα: Δημοτικό Νίκαιας (5.000 θέσεις)

Μεγαλύτερη. εντός έδρας νίκη: Προοδευτική – Πιερικός 6-1 (1964-65)

Μεγαλύτερη εντός έδρας ήττα: Προοδευτική – Εθνικός 0-5 (1966-67)

Μεγαλύτερη εκτός έδρας νίκη: Ολυμπιακός - Προοδευτική 0-3 (1964-65)

Μεγαλύτερη εκτός έδρας ήττα: Παναθηναϊκός- Προοδευτική 8-1 (1959-60)

Ρεκόρ συμμετοχών (σε όλες τις κατηγορίες)

Μανδρέκας 421, Γιαλελής 345, Σκούφος 321, Καλής 305

Σκόρερ (σε όλες τις κατηγορίες)

Φραντζής 97, Σκούφος 91, Ξανθόπουλος 75, Σπετσέρης 67, Βουρδαμής 63

ΙΣΤΟΡΙΑ

Η καταστροφή της Σμύρνης έφερε καραβάνια προσφύγων σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Αρκετοί απ’ αυτούς έστησαν τον συνοικισμό τους στις παρυφές της Κοκκινιάς, αρχίζοντας τη ζωή τους ξανά. Η γειτονιά σε λίγα χρόνια διαμορφώνει τη δική της ταυτότητα, ενσωματώνεται στη ήθη και την κουλτούρα των Πειραιωτών, δημιουργεί. Έτσι γεννήθηκε η «Προοδευτική Νεολαία», το 1926. Ένα χρόνο αργότερα ιδρύεται η Ε.Π.Ο., η Προοδευτική γίνεται το 31^ο μέλος. Χρώμα της ομάδας το βυσσινί, έμβλημα ο φοίνικας που αναγεννιέται από τη στάχτη του, ο συμβολισμός προφανής.

Μετά τον Ολυμπιακό, και τον Εθνικό η Προοδευτική ήταν η τρίτη σε μέγεθος ομάδα του Πειραιά.
Ιστορική φυσιογνωμία ο Γιούρκας Σεϊταρίδης,  παππούς του σημερινού διεθνούς παίκτη. Η Προοδευτική ήταν πηγή ταλέντων και εφοδίαζε, συνήθως, τον Ολυμπιακό. Από τον… κανόνα ξέφυγε ο υψηλόσωμος σέντερ φορ Γιάννης Φραντζής που πήγε στον Παναθηναϊκό δίχως πάντως να διακριθεί. Την δεκαετία του 50 και του 60 ξεχώρισαν ο βραχύσωμος εξτρέμ Στέλιος Μπέσης, ο τερματοφύλακας Αντώνης Τζανετουλάκος προερχόμενος απ’ τη περίφημη ομάδα των «μπέμπηδων» του Ολυμπιακού, ο επίσης γκολκίπερ Γιάννης Φρονιμίδης που έπαιξε αργότερα στους «ερυθρόλευκους» του Μπούκοβι. 
Τεράστια ποδοσφαιρική προσωπικότητα της Προοδευτικής ήταν ο αείμνηστος Γιάννης Βαραμέντης. Πληθωρικός και απείθαρχος συνάμα, δεν έμπαινε σε «καλούπια», αργότερα διετέλεσε προπονητής των «βυσινί» τη δεκαετία του 80.

Τα πρώτα χρόνια στην Α’

Στο πρώτο πρωτάθλημα του 1959 η Προοδευτική ήταν παρούσα. Πρόκριμα απετέλεσε η 4^η θέση της προηγούμενης σεζόν στο τουρνουά του Πειραιά. Η αρχή ενθαρρυντική. Τελειώνει τη σεζόν στην 9^η θέση δίχως να κινδυνεύσει με υποβιβασμό. Τα επόμενα τρία χρόνια δείχνει να ανήκει στο επίπεδο των λεγόμενων μικρομεσαίων ομάδων που φιλοδοξούν να έχουν ικανοποιητική πορεία και να παραμένουν στην  κατηγορία. Οι «βυσσινί» έδειχναν να τα καταφέρνουν αλλά τη σεζόν 1962-63 ισοβάθμησαν με άλλες τρείς ομάδες, τον Παναιγιάλειο, τον Αρη και τον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Εγιναν αγώνες μπαράζ και η τελευταία θα υποβιβαζόταν. Ηταν η Προοδευτική. Στη Β’ Εθνική έμειναν μόλις μία χρονιά. Επανήλθαν δριμύτεροι, φουριόζοι.

Η σεζόν της υπέρβασης

Νικώντας σε αγώνα μπαράζ την Παναχαϊκή, επανήλθαν στην Α’ Εθνική αποφασισμένοι για όλα. Εκείνη τη σεζόν 1964-65, η Προοδευτική χρησιμοποιούσε ως έδρα το Καραϊσκάκη κι εκεί έγραψε μια σπουδαία στιγμή της ιστορίας της. Αφού είχε ήδη νικήσει τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, στην ένατη αγωνιστική άφησε 35.000 οπαδούς των ερυθρόλευκων με το στόμα ανοικτό επικρατώντας του Ολυμπιακού με 3-0! Τα γκολ του θριάμβου είχαν πετύχει οι Σκούφος, Φραντζής, Νικολακάκος. Ολοκληρώνει τον πρώτο γύρο στην τρίτη θέση έχοντας μάλιστα σερί 10 αγώνων αήττητη. Στο δεύτερο μισό πετυχαίνει νίκη ορόσημο επί του Πιερικού με 6-1 που αποτελεί την ευρύτερη του συλλόγου στη «μεγάλη» κατηγορία, δεν χάνει απ’ τον Ολυμπιακό (1-1) και εν τέλει κατακτά την 4^η θέση αφήνοντας πίσω της Απόλλωνα, ΠΑΟΚ, Πανιώνιο και Άρη. Πρώτος σκόρερ εκείνης της σεζόν για την Προοδευτική, ήταν ο Γιάννης Φραντζής, με 17 γκολ, που είχε μάλιστα αναρριχηθεί και στην τρίτη θέση του πίνακα των σκόρερ εκείνης της χρονιάς, μαζί με τον Κώστα Νεστορίδη της ΑΕΚ. Η βασική ομάδα εκείνης της εποχής ήταν: Φρονιμίδης, Γεωργιτσάκης, Φίλιος, Βεργίδης, Παπανικολάου, Νικολακάκος, Καλλής, Τσαχουρίδης, Σκούφος, Θεοτοκάτος, Φραντζής. Τότε έκαναν τα πρώτα τους βήματα ο Μπαλόπουλος και ο Γκλέζος. Η σπουδαία χρονιά ολοκληρώθηκε με την συμμετοχή της Προοδευτικής στα ημιτελικά του Κυπέλλου. Έχοντας αφήσει εκτός Ρόδο, Παναιγιάλειο, Αιγάλεω, αποκλείστηκε από τον Παναθηναϊκό μ’ ένα γκολ του Δομάζου.

Οι αναμνήσεις ενός βετεράνου

Ο Διονύσης Σπετσαρίας πήγε στην Προοδευτική το καλοκαίρι του 1965 και έμεινε 10 χρόνια. Θυμάται την ομάδα, τους συμπαίκτες, τις συνθήκες.

«Η πρώτη μου συμμετοχή με την Προοδευτική ήταν εναντίον του Παναθηναϊκού δηλαδή τις παλιάς μου ομάδας . Σε αυτό το ματς χάναμε με ένα γκολ, εγώ ισοφάρισα και ο Γριπέος ολοκλήρωσε την ανατροπή  μέσα στο Λεωφόρο. Είχαμε καλή ομάδα, δυνατή και τεχνική, ο κόσμος ήταν μαζί μας κι όταν παίζαμε στο Καραϊσκάκη ξεπερνούσαν τους 20.000 ».

«Τότε ήταν ερασιτεχνικό το ποδόσφαιρο και  τα λεφτά που  περνάμε ήταν λίγα. Ολοι παίζαμε για την φανέλα, για την ομάδα, ήμασταν μια οικογένεια». Η οικογένεια μεγάλωνε όταν βρισκόταν και ο συνοδοιπόρος στις προπονήσεις. Εκείνη την αθώα εποχή ήταν διαφορετικά τα πρότυπα, οι αξίες. «Τότε θυμάμαι παίζαμε στο χώμα και μάλιστα το γήπεδο μας το μοιραζόμασταν με τον Αργοναύτη, στο μισό κάναμε προπόνηση εμείς και στο άλλο μισό εκείνοι και μόλις τελειώναμε παίζαμε και διπλό μεταξύ μας». Το γήπεδο με χορτάρι εκείνα τα χρόνια ήταν σπάνιο… είδος. Κι ένιωθαν προνομιούχοι όσοι πατούσαν τα ελάχιστα «πράσινα» γήπεδα.

«Αγωνιζόμασταν τότε στο γήπεδο Καραϊσκάκη το οποίο είχε γρασίδι. Για εμάς κάθε Κυριακή ήταν ευχής έργο να παίζουμε σε τέτοιο γήπεδο, καθώς αποδίδαμε πολύ καλύτερα και δείχναμε αυτό που πραγματικά μπορούσαμε».

Οσο για το οικονομικό σκέλος; «Τότε παίρναμε 500 δραχμές ποσό ικανοποιητικό, όχι βεβαία σαν τα χρήματα που περνούν τώρα οι ποδοσφαιριστές. Μετά ο κάθε ένας μας έμπαινε σε κάποια δουλειά στην ΔΕΗ, στην Τράπεζα, στην ΟΥΛΕΝ. Εγώ μπήκα στην Γενική Τράπεζα με είχε βοηθήσει ο πατέρας μου». Ο παλαίμαχος χαφ στο τέλος της κουβέντας έδειξε την αγωνία του για τη σημερινή ομάδα.«Να μπούνε άνθρωποι που αγαπάνε την ομάδα για να την βοηθούν ένα ανέβει και άλλο».

Η περίοδος 1965-1971

Η ομάδα του Κορυδαλλού έμεινε άλλα τρία σερί χρόνια στην Α’ Εθνική. Το 1966 χρειάστηκε αγώνες μπαράζ με Παναιγιάλειο, Πανσερραϊκό για να παραμείνει στην κατηγορία. Και πάλι την επόμενη σεζόν λειτούργησε ο ποδοσφαιρικός εγωϊσμός. Καλή πορεία, όγδοη θέση, πάλι 3^ος σκόρερ ο Φραντζής με 15 γκολ. Η 16 θέση την επόμενη χρονιά έφερε εκ νέου τον υποβιβασμό, επανήλθε άμεσα και έμεινε δύο χρόνια ακόμη. Την ομάδα εκείνων των τελευταίων χρόνων στην Α’ Εθνική αποτελούσαν οι Τζανετουλάκος, Σπετσέρης, Γκλέζος, Πανουσάκης, Σκριβάνος, Νικολακάκος, Σπετσαρίας, Σκούφος, Παπανικολάου, Μπαρμπαλιάς, Ρουμπάνης, Βουρδαμής.

Τα κατοπινά χρόνια

Επειτα από 26 χρόνια περιπλανήσεων στα γήπεδα της Β’ και Γ’ Εθνικής η Προοδευτική επανήλθε στους μεγάλους του ποδοσφαίρου το 1997. Στο «κλουβί» δεν περνούσε εύκολα κανένας. Τα δύο πρώτα χρόνια ήταν ανταγωνιστική, εξασφάλισε άνετα την παραμονή έχοντας ως σημαντικούς ποδοσφαιριστές τους Γιαννόπουλο, Παντελίδη, Γούτη, Αλ Τζάχερ, Δήμο, Ανδράλα και το δίδυμο της εμπροσθοφυλακής Αλμανίδη, Ζαϊμι που σκόραραν τα 22 απ’ τα 35 γκολ του συλλόγου τη σεζόν 1997-98. Την επόμενη χρονιά πήραν περισσότερο χρόνο ο Πάντος κι ο Αμπελάς, η επίθεση με την παρουσία και του Προτάσοφ έβγαζε φωτιές, τερμάτισε 12^η . με προπονητή στο μεγαλύτερο διάστημα τον πρώτο Φινλανδό που ήρθε στην Ελλάδα, τον Μάρτιν Κουούζελα. Πέφτει το 2000, επιστρέφει το 2003, έμεινε για δύο σεζόν και τέλος.

Ο Γιάννης Καρράς ασχολήθηκε με την Προοδευτική το μακρινό 1971 και ήταν μαζί της και στα καλά και στα δύσκολα μέχρι το 2007

«Η Προοδευτική είχε κερδίσει  όλες τις μεγάλες ομάδες του κέντρου. Φοβερή ομάδα  και πριν από εμένα αλλά και όταν διατέλεσα εγώ πρόεδρος. Την πρώτη φορά που ανεβήκαμε στη Α ‘ Εθνική ήταν με τον Κυράστα, ενώ μετά σειρά είχε η μεγάλη ομάδα το Σούλη Παπαδοπούλου με Ζαΐμι με Τάσο Πάντο με Αλέκο Τάτση και άλλους. Τότε κερδίσαμε όλες τις ομάδες, αυτό έχω να θυμάμαι». Αυτά ήταν τα ωραία. Λίγο μετά ήρθαν τα δύσκολα. Η ώρα της φυγής. «Κουράστηκα… όταν εσύ τα δίνεις όλα και υπάρχουν κάποιοι που το μόνο που κάνουν είναι κριτική. Τώρα κατάλαβα τι έχασα όλα τα χρόνια που ήμουν στην ομάδα ».

Σήμερα η Προοδευτική παλεύει να επιπλεύσει στις επαγγελματικές κατηγορίες. Τη χρονιά που ολοκληρώθηκε ανακηρύχθηκε πρωταθλήτρια στον 9^ο όμιλο της Δ’ Εθνικής και από το Σεπτέμβριο θα συμμετάσχει στην Γ’ Εθνική.

Ο προπονητής Τάσος Τασιόπουλος δίνει το σύνθημα για την αντεπίθεση προσδοκώντας στη δύναμη του… 12^ου παίκτη. «Η επόμενη μέρα με τις υπάρχουσες οικονομικές συνθήκες μόνο ευοίωνη δεν είναι. Οι δυσκολίες πολλές και απαιτείται σύμπνοια, αλληλεγγύη. Η Προοδευτική μπορεί και πρέπει να στηριχθεί από όλους όσοι την αγαπούν και πιστέψτε με, είναι πολλοί. Με τον κόσμο δίπλα μας μπορούμε να καταφέρουμε πολλά».

Συνεργάστηκε: Βασίλης Ποντικός