Η απαγωγή του 17χρονου ποδοσφαιριστή που συγκλόνισε το Πανελλήνιο (photos)

Ο Άλαν Πουλίδο βρέθηκε ευτυχώς σώος και αβλαβής με την υπόθεσή του να λαμβάνει τέλος πριν ουσιαστικά ολοκληρωθεί μία μέρα από τότε που μαθεύτηκαν τα κακά μαντάτα.

Η υπόθεση του Μεξικανού συγκλόνισε όπως είναι λογικό την ελληνική κοινή γνώμη καθώς πέραν των ομαδικών πεποιθήσεων του καθενός μιλάμε για ένα καθαρά ανθρώπινο γεγονός και μία ζωή ενός 25χρονου παιδιού. Για όσους θυμούνται καλύτερα αυτή δεν είναι η μοναδική απαγωγή που έχει συγκλονίσει το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Η τραγική ιστορία του νεαρού Μαρσελίνο

Το 1990 η Ελλάδα έγινε μάρτυρας μιας τραγικής σκευωρίας πίσω από την πλάτη ενός 17χρονου τσιγγάνου ποδοσφαιριστή από την Αγία Βαρβάρα, γνωστού σε όλους ως Μαρσελίνο (Γιάννης Τσατσάνης το πραγματικό του όνομα) που είχε ως τραγική κατάληξη την άγρια δολοφονία του από τους απαγωγείς.

Το πιο ανατριχιαστικό όλων ήταν ότι την ενέδρα καθώς και την ίδια τη δολοφονία την έστησαν αδελφικοί φίλοι και στενοί συγγενείς του θύματος! Είναι ασύλληπτο ότι στην κηδεία του «Μαρσελίνο» ένας από τους δράστες σήκωσε το φέρετρο στον ώμο, ένας άλλος ρωτούσε παντού για να ανακαλύψει τον 17χρονο και ένας τρίτος έτρωγε το βράδυ με τους γονείς του θύματος και έβριζε και καταριόταν τους φονιάδες!

Ο Γιάννης Τσατσάνης ξεχώριζε από μικρός για το ταλέντο του στο ποδόσφαιρο και ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στις τάξεις του Κεραυνού Αγίας Βαρβάρας. Παρά το γεγονός ότι ήταν τσιγγάνος ήταν πολύ εύπορος καθώς ο πατέρας του, Γιώργος Τσατσάνης ήταν εισαγωγέας ηλεκτρονικών ειδών με καλό όνομα στο εμπόριο. Σε αυτό στηρίζονταν και οι κολλητοί του 17χρονου και τελικά απαγωγείς του, Κώστας Σπινιάρης και Δημήτρης Αγαπητός.

Η ενέδρα από τους φίλους του και η τραγική κατάληξη

Αυτοί ήταν που το απόγευμα της 18^ης Μαρτίου του 1990 του είπαν ότι γνώριζαν που βρισκόταν ένα χαμένο ραδιομαγνητόφωνό του και αφού τον έφεραν στο σημείο που ήθελαν πραγματοποιήθηκε η ενέδρα.

Ο πατέρας, Γιώργος Τσατσάνης στο δικαστήριο, φώναζε «θάνατος, εκτελέστε τους φονιάδες»

Στα Πυροβολεία τους περίμεναν ο Σταμάτης Γρυπαίος, ο Δημήτρης Σκαφτούρος και ο Γιάννης Λαζάρου. Αυτοί όρμησαν στον Μαρσελίνο μόλις βγήκε από το αμάξι και έριξαν μια πιστολιά στον αέρα. Ο Σπινιάρης και ο Αγαπητός έκαναν ότι φοβήθηκαν και έφυγαν τρέχοντας.

Από εκεί κι έπειτα οι δράστες πέρασαν χειροπέδες και μία κουκούλα στον 17χρονο και τον είχαν για 4-5 μέρες σε διαμέρισμα την ίδια ώρα που ζητούσαν λύτρα ύψους 150.000.000 δρχ. από τον πατέρα του!

Οι δράστες όμως βλέποντας την καθυστέρηση της καταβολής των λύτρων αλλά και επειδή θεώρησαν πως ο Μαρσελίνο τους είχε καταλάβει αποφάσισαν να τον δολοφονήσουν. Με βάση τα στοιχεία της προανάκρισης, ο Αγαπητός, ο Σπινάρης και ο Γρυπαίος οδήγησαν τον Μαρσελίνο μέσα στο μαντρί όπου είχαν σκάψει ένα λάκκο με βάθος πάνω από μισό μέτρο. Αγαπητός και  Σπινάρης δίσταζαν να τραβήξουν τη σκανδάλη, γιατί είχαν μεγαλώσει μαζί του και ήταν και συμπαίκτες στον Κεραυνό. Τελικά, ο Γρυπαίος πείστηκε να πάρει το όπλο και πυροβόλησε δύο φορές τον 17χρονο στην καρδιά και τον αυχένα.

Παρά τη δολοφονία οι δράστες συνέχισαν να ζητούν λύτρα από τον πατέρα του άτυχου νεαρού.

Η δίκη και η βεντέτα

Η δίκη

Την Τρίτη 19 Ιουνίου ανακαλύφθηκε το πτώμα του Μαρσελίνο μέσα στο μαντρί. Το σώμα ήταν σε πλήρη αποσύνθεση την ίδια ώρα που το κεφάλι βρέθηκε θαμμένο 50 μέτρα μακριά!

Τα στοιχεία ήταν επαρκή για να βρεθούν οι δράστες και το 1991 άρχισε η δίκη τους. Παρά την άσχημη κατάληξη του θέματος, ο Γιώργος Τσατσάνης δεν ήθελε να επιδοθεί σε βεντέτα καθώς τίποτα δεν μπορούσε να φέρει πίσω το γιο του. Παρόλα αυτά συγγενείς του θύματος είχαν αντίθετη άποψη και άρχισαν να πυροβολούν τον Σπινάρη μέσα στο αυτοκίνητο Ασφάλειας που τον μετέφερε και τον τραυμάτισαν.

Την Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου, το δικαστήριο έκρινε ένοχους τους 8 κατηγορούμενους και τους επέβαλλε βαρύτατες ποινές. Στους Γρυπαίο και Σπινάρη μάλιστα επιβλήθηκε η ποινή του θανάτου αν και είχε καταργηθεί διά νόμου.