Champions League: Οι μεγάλοι… αδικημένοι (photos)

Πριν από δύο ημέρες, ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν σκιαγράφησε για ακόμη μια φορά τη σημασία αυτού του μεγάλου τροπαίου, δηλώνοντας πως θα έδινε χρόνια από τη ζωή του ως αντάλλαγμα για την κατάκτηση ενός Champions League.
Ο τεράστιος τερματοφύλακας της Γιουβέντους όμως είναι μονάχα ένας από τους πολλούς «θρύλους» του ποδοσφαίρου που δεν έχουν καταφέρει να σηκώσουν την πολυπόθητη κούπα. Το Onsports σας παρουσιάζει μερικούς από αυτούς.

Ρονάλντο (Μπαρτσελόνα, Ίντερ, Ρεάλ Μαδρίτης, Μίλαν)

Μακράν ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής της λίστας είναι το «Φαινόμενο». Ένας από τους μεγαλύτερους επιθετικούς που πάτησε το πόδι του στο χορτάρι, ο Ρονάλντο κατάφερε πρακτικά να κατακτήσει κάθε είδους τίτλο που διεκδίκησε, εκτός από το Champions League.
Το παλμαρέ του έχει δυο Πρωταθλήματα (Ισπανίας με Ρεάλ και Ολλανδίας με PSV Αϊντχόφεν), ένα Κύπελλο Ισπανίας με τη Μπαρτσελόνα και ένα Κύπελλο UEFA με την Ίντερ. Τιμήθηκε τρεις φορές με τη Χρυσή Μπάλα, κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο το 2002, είναι ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία των Μουντιάλ με 14 τέρματα, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει ούτε στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης του κόσμου. Το 2003 έφτασε με τη Ρεάλ στα προημιτελικά αλλά τραυματίστηκε και η «βασίλισσα» αποκλείστηκε στα ημιτελικά από τη Γιουβέντους.

Πάβελ Νέντβεντ (Γιουβέντους)

Ακόμη πιο κοντά από τον Ρονάλντο έφτασε ο Νέντβεντ, την ίδια μάλιστα χρονιά καθώς χάρη στη δική του εκπληκτική εμφάνιση η Γιουβέντους έφτασε στον τελικό το 2003. Ωστόσο, η κίτρινη κάρτα που αντίκρισε ο Τσέχος μέσος στον δεύτερο ημιτελικό της χρονιάς του κόστισε τη συμμετοχή του στον τελικό του «Ολντ Τράφορντ» με τη Μίλαν. Η Γιουβέντους χωρίς τον ηγέτη της έχασε 3-2 στα πέναλτι και ο Νέντβεντ δεν έφτασε ποτέ ξανά κοντά στην κατάκτηση του τροπαίου. Πήρε πάντως τη Χρυσή Μπάλα το 2003 και κατέκτησε 2 Πρωταθλήματα και 2 Σούπερ Καπ Ιταλίας με τη «γηραιά κυρία».

Φάμπιο Καναβάρο (Ίντερ, Γιουβέντους, Ρεάλ Μαδρίτης)

Κατά κοινή ομολογία, ο Φάμπιο Καναβάρο είναι ένας από τους κορυφαίους κεντρικούς αμυντικούς που «είδε» ποτέ το ποδόσφαιρο. Το γεγονός ότι είναι ο μοναδικός αμυντικός που έχει τιμηθεί με τη Χρυσή Μπάλα αρκεί για να καταλάβει κανείς ότι ο Ιταλός θρύλος συμπεριλαμβάνεται στους «μεγάλους» του αθλήματος. Δυστυχώς, δεν κατάφερε ποτέ να σηκώσει ψηλά την κούπα του Champions League παρότι έπαιξε σε αυτό με τις φανέλες των Ίντερ, Γιουβέντους και Ρεάλ Μαδρίτης. Με τη «βασίλισσα» πήρε 2 Πρωταθλήματα και 1 Σούπερ Καπ Ισπανίας, κατέκτησε το Μουντιάλ το 2006 με την Ιταλία, αλλά στο Champions League δεν κατόρθωσε να ξεπεράσει την πρώτη φάση των νοκ-αουτ σε καμία από τις δυο περιπτώσεις που η Ρεάλ πέρασε από τους ομίλους.

Τόνι Άνταμς (Άρσεναλ)

Με 22 χρόνια καριέρας στους «κανονιέρηδες» και τον άτυπο τίτλο του κορυφαίου αμυντικού στην ιστορία της Άρσεναλ, ο Τόνι Άνταμς δυστυχώς δεν μπόρεσε να κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης. Παρότι πανηγύρισε 13 τίτλους με τους Λονδρέζους (4 Πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα, 2 Λιγκ Καπ, 3 Community Shield και 1 Κύπελλο Κυπελλούχων), δεν είχε την χαρά να φτάσει καν σε τελικό του Ευρωπαϊκού.

Ρομπέρ Πιρές (Άρσεναλ)

Άλλος ένας παίκτης της Άρσεναλ στη λίστα, με τον Γάλλο Ρομπέρ Πιρές να φτάνει και στον τελικό του Champions League, σε μια βραδιά καταστροφική για τον ίδιο και την ομάδα του. Το 2006 οι «κανονιέρηδες» έφτασαν μέχρι την… πηγή αλλά ηττήθηκαν στο Παρίσι από τη Μπαρτσελόνα, με τον Πιρές να αντικαθίσταται στο 12ο λεπτό λόγω της αποβολής του Γενς Λέμαν. Στη συνέχεια είδε τον Σάμουελ Ετό να πετυχαίνει την απόλυτη ανατροπή για τους «μπλαουγκράνα» και στο παλμαρέ του υπάρχει μόνο το μετάλλιο του φιναλίστ της διοργάνωσης.

Φραντσέσκο Τότι (Ρόμα)

Από τα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα στη Ρόμα ο Φραντσέσκο Τότι είχε δείξει ξεκάθαρα την πρόθεσή του να μην εγκαταλείψει ποτέ τους «τζιαλορόσι». Αυτό μπορεί να μην τον εμπόδισε να πανηγυρίσει το Μουντιάλ του 2006, σίγουρα όμως τον κράτησε… πίσω σε ότι αφορά το Champions League. Ο θρύλος της Ρόμα δεν κατόρθωσε καν να κοιτάξει στα μάτια τους «μεγάλους» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου –με εξαίρεση δυο τρομερά ματς απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης στους «16»- και αν θέλει να κατακτήσει το μεγάλο τρόπαιο, θα πρέπει να αλλάξει ομάδα, κάτι το απίθανο.

Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς (Άγιαξ, Γιουβέντους, Ίντερ, Μπαρτσελόνα, Μίλαν)

Ο κοσμογυρισμένος Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς ίσως είναι ο πλέον άτυχος της λίστας, καθώς αγωνίστηκε σε πέντε ομάδες οι οποίες συνολικά έχουν κατακτήσει 20 (!) Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης και Champions League. Ο Σουηδός δεν κατάφερε να συγχρονιστεί ποτέ με καμία από αυτές τις ομάδες και έχει μείνει… άτιτλος στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης. Έχει κατακτήσει το Πρωτάθλημα με όλες τις ομάδες στις οποίες αγωνίστηκε (σ.σ. αυτές με τις οποίες έπαιξε στο Champions League), πήρε Πρωτάθλημα και με την Παρί Σεν Ζερμέν, αλλά και αυτή τη φορά δύσκολα οι Παριζιάνοι θα φτάσουν στην πηγή και θα πιουν νερό.

Ρουντ φαν Νίστελροϊ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ρεάλ Μαδρίτης)

Ένας ακόμη παίκτης που δεν κατάφερε να… συγχρονιστεί. Ο Ρουν φαν Νίστελροϊ είναι ο τρίτος κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία του Champions League με 56 γκολ, βομβάρδιζε ασταμάτητα τα αντίπαλα δίχτυα τόσο με τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όσο και με αυτή της Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά την… κούπα δεν τη σήκωσε ποτέ. Ο Ολλανδός κρατάει και το ρεκόρ για τα περισσότερα γκολ σε μια σεζόν στο Champions League με 14 (σ.σ. τόσα έχει και ο Λιονέλ Μέσι).