Φρέντι Αντού: Ο τελευταίος «Νέος Πελέ» (photos+videos)

Στο ποδόσφαιρο αυτός ο… παροξυσμός έχει δυο βασιλιάδες. Τον Ντιέγο Μαραντόνα και τον Πελέ (και αντίστροφα). Αμέτρητα ταλέντα «λύγισαν» στο βάρος του χαρακτηρισμού «Νέος Ντιέγκο» ή «Νέος Πελέ» και ο τελευταίος που όλοι θυμόμαστε ακούει στο όνομα Φρέντι Αντού.

Γεννημένος στην πόλη Τέμα της Γκάνας, ο νεαρός Φρεντούα Κοραντένγκ Αντού είχε την τύχη με το μέρος του από νωρίς. Σε ηλικία οκτώ ετών είδε τη μητέρα του να κερδίζει το Green Card Lottery και να παίρνει Visa για τις ΗΠΑ. Όλη η οικογένεια μετακόμισε στο Ρόκβιλ του Μέριλαντ, όπου ο νεαρός Αντού είχε σαφώς περισσότερες ελπίδες για εκπαίδευση, σπουδές και ενασχόληση με το ποδόσφαιρο. Το 2003, σε ηλικία 14 ετών, έγινε ο νεότερος Αμερικανός αθλητής που υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο στην ιστορία της MLS.

Το όνομά του έγινε γνωστό σε όλη την Υφήλιο. Ο «Νέος Πέλε» σίγουρα είχε γεννηθεί! Ένας μάγος της μπάλας, ικανός να εξαφανίσει τη στρογγυλή θεά από τη ματιά των αντιπάλων του, με «καλούπι» σπρίντερ παλιάς κοψιάς, ο Αντού ανάγκασε όλο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη να στρέψει πάνω του τα βλέμματά του. Στο draft του 2004 επελέγη στο Νο1 από την DC United και μια λαμπρή καριέρα ξεκίνησε, με τον νεαρό Αντού να κατακτά το MLS Cup της ίδιας χρονιάς.

Καλημέρα και… πέφτουμε!

Μαζί με το πρώτο επαγγελματικό του συμβόλαιο όμως, άρχισε και η κατρακύλα. Οι διαφημίσεις με τον Πελέ στο πλάι του, ο ημιεπαγγελματικός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται ακόμη και σήμερα το ποδόσφαιρο στις ΗΠΑ και το γεγονός πως ένα παιδί 14 ετών «βούτηξε» στην θάλασσα του σύγχρονου ποδοσφαίρου από τόσο νωρίς, τον κράτησαν πίσω.

Το 2007 έπαιξε στους Real Salt Lake και με την σεζόν να ολοκληρώνεται, είχε 98 εμφανίσεις και 13 γκολ στο MLS. Το «καμπανάκι» της δεύτερης και ασφαλώς μεγαλύτερης ευκαιρίας χτύπησε το καλοκαίρι του 2007, όταν η Μπενφίκα τον προσέγγισε και τον έντυσε στα χρώματά της, φέρνοντάς τον στην Ευρώπη. Μια επένδυση η οποία πριν έξι χρόνια στο μυαλό των ανθρώπων του πορτογαλικού συλλόγου θα μπορούσε να αποφέρει αμέτρητα χρήματα και δόξα.

Η πίεση αυξάνεται

Αυτό που συνέβη ωστόσο, ήταν ότι το βάρος συνέχιζε να πιέζει τον νεαρό Αντού ο οποίος σε διάστημα τεσσάρων ετών κατάφερε να παίξει μόλις 11 φορές με τους «αετούς», πετυχαίνοντας μόλις δυο τέρματα. Το διάστημα 2008-2011 ήταν εκτός Πορτογαλίας, παίζοντας κατά σειρά στις Μονακό, Μπελενένσες, Άρη και Ριζεσπόρ. Το πέρασμά του από την Ελλάδα ήταν εξίσου απογοητευτικό βάσει προσδοκιών, με τον 22χρονο πλέον Αντού να σημειώνει ένα γκολ σε εννέα εμφανίσεις.

Το 2011 επέστρεψε στην MLS για λογαριασμό της Philadelphia Union, με την οποία αγωνίστηκε από τον Αύγουστο του ’11 έως τον Απρίλιο του 2013, σκοράροντας επτά φορές σε 35 αγώνες. Τελευταίος σταθμός της έως τώρα καριέρας του έμελλε να είναι η Μπαχία η οποία αγωνίζεται στην βραζιλιάνικη Serie A.

Συνολικά, σε διάστημα εννέα ετών ο Αντού φόρεσε τις φανέλες εννέα διαφορετικών ομάδων, παίζοντας 208 φορές και σημειώνοντας 34 γκολ. Από τα 14 του έως και τα 24 του, άλλαζε σχεδόν κάθε χρόνο σύλλογο και χώρα (!), αδυνατώντας να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που του είχαν τεθεί εξαρχής, με τη συντριπτική πλειοψηφία του φίλαθλου κόσμου να περιμένει από αυτόν «πράγματα και θαύματα», όπως λέει και ο λαός.

Η διέξοδος που λέγεται δειλία

Αν υπάρχει κάτι που ο Φρέντι Αντού μας δίδαξε όλους όσους αγαπάμε το ποδόσφαιρο, από τους φιλάθλους και τους δημοσιογράφους, μέχρι τους ισχυρούς ανθρώπους κάθε ομάδας, είναι πως είναι πολύ εύκολο να καταστρέψεις την καριέρα κάποιου αν δεν φροντίσεις να τον αντιμετωπίσεις πρώτα ως άνθρωπο γεμάτο όνειρα και στη συνέχεια ως πιθανή πηγή χρημάτων.
Είναι δεδομένο άλλωστε πως ο ίδιος μπορεί αυτή τη στιγμή να σταματήσει το ποδόσφαιρο και να ζήσει με περίσσια οικονομική άνεση το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, σπουδάζοντας και επιλέγοντας μια διαφορετική καριέρα.

Μια επιλογή που οι περισσότεροι βλέπουν ως μόνη λύση αλλά στο μυαλό του είναι πλέον ισοδύναμη με την δειλία, έχοντας «ζυμωθεί» επί δέκα συναπτά έτη με την ιδέα του ποδοσφαιρικού «Μεσσία».

Υ.Γ. Ας τον θυμηθούμε στα νιάτα του…