Βρες τον Γκατούζο που κρύβεις μέσα σου!
Ο Νίκος Συρίγος γράφει για το καλύτερο μάθημα ζωής σε αυτή την ρημάδα χρονιά.
Από την εποχή που έπαιζε μπάλα, ο Τζενάρο Γκατούζο ξεχώριζε για ένα στοιχείο του: Τη δύναμη. Έτσι έκανε αυτήν την τόσο σπουδαία καριέρα. Όντας δυνατός. Προφανώς αυτό το στοιχείο τον ακολουθεί και στην προπονητική του καριέρα. Πάνω απ’όλα όμως τον χαρακτηρίζει στη ζωή του. Για την ακρίβεια του δίνει το δικαίωμα να συνεχίζει να ζει! Η δημόσια εξομολόγηση του για το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει (μυασθένεια) και ο τρόπος που μένει όρθιος απέναντι σε αυτό το θηρίο, που το πολεμά και μέχρι σήμερα το έχει νικήσει τουλάχιστον τρεις φορές είναι το ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΑΘΗΜΑ που μπορείς να πάρεις αυτή την κακή χρονιά.
Ο Γκατούζο που συνεχίζει να δουλεύει, που κρατάει γερά το τιμόνι της Νάπολι, που κάθεται μπροστά στην κάμερα και λέει με θράσος «Μόνο ένας τρελός όπως εγώ μπορεί ν' αντέξει αυτό το πρόβλημα και να συνεχίζει να στέκεται όρθιος…». Κυριολεκτικά, όχι στα λόγια. Και το «τρελός» και το «όρθιος».
Ο Γκατούζο που μόλις λίγους μήνες πριν «έχασε» την αδερφή του από τον κορονοϊό, χωρίς καν να μπορεί να την αποχαιρετίσει… Ο Γκατούζο που κοιμάται και ξυπνάει χωρίς να ξέρει πότε το «θηρίο» θα ξανάρθει!
Και ναι, αυτός ο τρελός Ιταλός δεν είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος που αντιμετωπίζει ένα τέτοιο πρόβλημα υγείας… Μπορεί όμως λόγω αυτής της μαγικής χρυσόσκονης που έχει ο αθλητισμός να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση ή ακόμη καλύτερα πρότυπο για όλους. Για σένα και για μένα που πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό. Για τον διπλανό που γκρινιάζει επειδή δεν θα κάνει… πάρτι φέτος τα Χριστούγεννα.
Για τον άλλο/η παραδίπλα που δεν μπορεί να δει την γκόμενα/ο. Για όλους μας. Ακόμη και για τους ανθρώπους που νιώθουν το «θηρίο», το οποιοδήποτε «θηρίο» τους έλαχε να αντιμετωπίσουν, να τους νικάει… Άκου. Λίγο πριν φύγει αυτή η ρημάδα η χρονιά, ο Γκατούζο μας πρόσφερε απλόχερα ένα μάθημα ζωής. Σταμάτα λοιπόν να κλαίγεσαι και βρες τώρα τον Γκατούζο που κρύβεις μέσα σου! Υπάρχει απλά δεν τον βλέπεις. Όλοι έχουμε έναν Γκατούζο μέσα μας. Άρα κι εσύ.
Τζενάρο, φοβερέ μου «πειρατή» σε ευχαριστούμε… Ήσουν από τα λίγα καλά σε αυτόν τον γαμ… νο χρόνο!
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.