Ούτε για κράξιμο, ούτε για «μπράβο»
Άκουσα και διάβασα με προσοχή αυτά που είπε ο Ταυλαρίδης στο ραδιόφωνο. Και πραγματικά, ειδικά ακούγοντας τον, δεν μπορούσα να μην του αναγνωρίσω ότι έχει δίκιο.
Η συμπεριφορά της εταιρίας που λέγεται ΠΑΕ Παναθηναϊκός, απέναντι στον εργαζόμενο που λέγεται Στάθης Ταυλαρίδης, ήταν από κακή έως αισχρή. Όταν απαιτείς σεβασμό, πρέπει να τον προσφέρεις πρώτος. Σε κάθε άλλη περίπτωση δεν τον αξίζεις, όπως και αν λέγεσαι. Ο Ταυλαρίδης έχει κάθε δικαίωμα να πάει την ιστορία μέχρι τέλους. Από κάθε άποψη. Ακόμη και από... εκδικητικής πλευράς. Τι δεν είναι και η εκδίκηση μέρος της φύσης του ανθρώπου; Πόσο μάλλον δε ενός αθλητή, που ένιωσε να τον αδειάζει ο σύλλογος της καρδιάς του. Κι εδώ πάμε στην άλλη πλευρά. Στην καρδιά. Να το πάει ο Ταυλαρίδης μέχρι το τέλος αφού το δικαιούται από κάθε άποψη. Αλλά για στάσου. Ποιον θα εκδικηθεί σε αυτό το τέλος. Τον Αλαφούζο, τους άλλους που μίλησε μαζί τους και τον κορόιδεψαν; Τον-από κάθε άποψη- «απατεώνα» Στραματσόνι; Ποιον; Στο τέλος της ημέρας, ο μόνος που θα έχει εκδικηθεί ο Ταυλαρίδης θα είναι ο Παναθηναϊκός.
Προσέξτε: Όχι την εταιρία. Τον σύλλογο. Και φυσικά τον κόσμο του. Φυσικά και ο Στάθης, δεν είναι μηχανή που κόβει χρήμα και φυσικά δεν είναι υποχρεωμένος ούτε να χαρίσει τα δεδουλευμένα του, πολύ περισσότερο δε να πληρώνει από την τσέπη του αυτά που έπρεπε να είχε ήδη πληρώσει η εταιρία που λέγεται Παναθηναϊκός. Σε κάθε περίπτωση το να κράζεις τον Ταυλαρίδη είναι το ίδιο άδικο με το να λες «καλά τους κάνει αφού τον κορόιδεψαν». Γιατί από τη μία αδικείς έναν εργαζόμενο που διεκδικεί τα χρήματα που δούλεψε και από την άλλη, ξεχνάς ότι το μοναδικό «θύμα» του Ταυλαρίδη θα είναι ο Παναθηναϊκός... Μάλλον ψυχραιμία χρειάζεται από όλους… Σε κάθε περίπτωση. Και τώρα και στο μέλλον.
Υγ. Όταν ο μακαρίτης ο Κλεομένης Γεωργαλάς αντιμετώπιζε ΤΕΡΑΣΤΙΑ οικονομικά προβλήματα, τα οποία ουσιαστικά τον σκότωσαν, για μήνες ολόκληρους βγάζαμε την «Αθλητική Ηχώ» και κάποιοι από εμάς και το «Τρίποντο» απλήρωτοι… Κι αν η «Αθλητική Ηχώ» βρήκε κάποια στιγμή τον δρόμο της, τα χρήματα από το «Τρίποντο» τα χαρίσαμε… Γιατί πολύ απλά το να γράφουμε στο «Τρίποντο» ήταν όνειρο ζωής… Και τα όνειρα δεν έχουν τιμή…
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.