Ο μυστικός διάλογος Άγγελου-πνευματικού
Γεια χαρά σας onsporωμένοι και onsporωμένες μου. Ο Άγγελος κατάλαβε ότι είχε έρθει η στιγμή. Η πρόταση από την ΑΕΚ είχε κατατεθεί επίσημα και τώρα έπρεπε να μιλήσει με τον πνευματικό του, όπως έκανε πάντα. Σχημάτισε τον γνωστό αριθμό και περίμενε…
«Τουτ…τουτ…Ναι; Καλησπέρα πάτερ»
«…Εεε, καλησπέρα, Άγγελε»
«Χμ, σαν να την ακούω κάπως διαφορετικά τη φωνή σας πάτερ;»
«Εεε, ναι ναι, ε, να ξέρεις, άρπαξα ένα κρυολόγημα. Τι κάνεις τέκνον μου;»
«Ξέρετε ότι πάντα σας συμβουλεύομαι όταν είναι να πάρω σημαντικές αποφάσεις, ε;»
«Σε ακούω λοιπόν, παιδί μου Άγγελε»
«Με ζήτησε άλλη μια ομάδα πάτερ»
«Χμ. Τι έμβλημα έχει αυτή η ομάδα Άγγελε;»
«Τον Βυζαντινό αετό πάτερ»
«Χμ, θετικό αυτό, αλλά ήσουν σε ομάδα με βυζαντινό αετό, οπότε καλό είναι να μην κάνεις παρόμοιες επιλογές»
«Σωστά»
«Ποιοι είναι οι μεγαλομέτοχοι εκεί Άγγελε;»
«Ο Νοτιάς και ο Παπάς»
«Άπαπαπα. Ένας άνεμος, δηλαδή ανεμοσκορπίσματα και ένας που τολμά να λέγεται Παπάς χωρίς να είναι; Σκοτεινά τα πράγματα. Πώς λέγεται ο πρόεδρος Άγγελε;»
«Μαύρος, πάτερ»
«Παπάς μεγαλομέτοχος, Μαύρος πρόεδρος. Σκέτη κηδεία παιδί μου. Δε μου λες αυτοί δεν είναι που φώναζαν και ποιος ποιος ο Μαύρος ο… Θεός;»
«Ναι! Απορώ που το ξέρετε…!»
«Τσ,τσ, αν είναι δυνατόν, ιερόσυλοι. Τέλος πάντων. Πες μου μερικούς παίκτες της ομάδας»
«Φούντας…»
«Φούντας; Μακριά από αυτά. Πρώτα Μαύρος, μετά Φούντας, αν είναι δυνατόν. Μακριά από τέτοιες ουσίες. Άλλοι;
«Αρκούδας, Τσίτας…»
«Ο Αρκούδας είναι για το ξύλο της αρκούδας που θα πέσει κάποια στιγμή. Όσο για τον Τσίτα η κατάσταση εκεί είναι σκέτη ζούγκλα Άγγελε. Τι πας να κάνεις; Πληρώνουν στην ώρα τους τουλάχιστον παιδί μου;
«Εεεεε… Να περιμένουν τα δικαστήρια για κάτι λεφτά του αγαπούλα και…»
«Κατάλαβα του αγίου ποτέ δηλαδή και μόνο άμα σπάσει ο διάολος το ποδάρι του»
«Πάτερ! Τι είναι αυτά που λέτε, δε σας αναγνωρίζω…»
«Μου ξέφυγε παιδί μου. Ήμαρτον. Και δε μου λες Άγγελε; Πόσους βαθμούς έχει η ομάδα αυτή;
«Έναν πάτερ»
«Άκουσε με παιδί μου. Μπορεί να πιστεύουμε στα θαύματα, αλλά εδώ αυτή η ομάδα δε σώζεται ούτε με θαύμα»
«Εντάξει, το αποφάσισα θα αρνηθώ»
«Και που είσαι παιδί μου Άγγελε. Μη στενοχωριέσαι. Να είσαι σίγουρος ότι πολύ γρήγορα θα χτυπήσει το τηλέφωνό σου για μια άλλη πρόταση»
Ο Άγγελος έκλεισε το τηλέφωνο. Στην άλλη άκρη της γραμμής ο… πάτερ πήρε αμέσως τηλέφωνο.
«Έλα Γόντι, ο Αλαφού είμαι, όλα οκ. Πες στον χάκερ, τον πιτσιρικά που μου έκανε εκτροπή το τηλέφωνο του πνευματικού, τέλειος, μπράβο του. Το σώσαμε. Διώχνουμε απόψε κιόλας τον παππού…». Ο Αλαφούζος σχημάτισε αμέσως τον αριθμό…
Το τηλέφωνο του Άγγελου χτύπησε.
«Ναι. Ποιος;»
«Έλα Άγγελε ο Αλαφούζος είμαι»
«Εντάξει, σε περίμενα κύριε Γιάννη. Απλά επειδή έθεσες την ΠΑΕ σε… λειτουργία, δε σημαίνει ότι έγινες και παπάς. Οκ;»
«Εεεεε το κατάλαβες, μα, πώς βρε Άγγελε…»
«Απλά. Ο χάκερ είναι άρρωστο ΠΑΟΚτσάκι και μου τα είπε όλα. Συνήθως για να με πείσουν να πάω κάπου, οι πρόεδροι μου πουλάνε παπά. Τουλάχιστον εσύ τον έκανες»
«Και; Λοιπόν; Θα έρθεις;»
«Κι αν είσαι και παπάς με την αράδα σου θα πας. Ακόμα κι αν δεν είσαι και απλά τον κάνεις. Δώσε μου επιχειρήματα γιατί να έρθω σε σας…»
«Έχουμε παίκτη που λέγεται… Χριστοδουλόπουλος, ο παλιός πρόεδρος λεγόταν… Πατέρας και ο νέος αντιπρόεδρος λέγεται… Παναγόπουλος. Το γήπεδο θα είναι… εκκλησία, αλλά και αν ακόμα γίνουν έκτροπα θα φροντίσω να μη φάμε τιμωρία, αλλά… καμπάνα»
«Χρειάζομαι ένα ακόμα σημάδι ότι μπορώ να σας αναστήσω»
«Τον Χριστοδουλόπουλο τον λένε… Λάζαρο!»
«Πότε ξεκινάω;»
