Soccer, ποδόσφαιρο. Μπλεγμένα μπούτια

Τα χρόνια πέρασαν, το Star εξελίχθηκε σε rapidshare χάρη στην ευρυζωνικότητα (όχι ότι κατεβάζω σειρές, συγγραφικός ευφημισμός είναι) και «τα φιλαράκια» κατέληξαν να είναι αμέτρητα σίριαλ (που βλέπω μόνο εκτός ωρών γραφείου τονίζω στα αφεντικά μου, αν διαβάζουν το post αυτό).

Παρ’ όλα αυτά, η απορία που ταλαιπωρούσε το κάποτε νεανικό μου μυαλό, παρακολουθώντας αμερικανική τηλεόραση, παρέμενε εκεί, θολή, αλλά ολοζώντανη.

Σήμερα, λοιπόν, αποφάσισα να την κοινοποιήσω για να δω ποιοι μοιράζονται μαζί μου παρόμοιους προβληματισμούς. Γιατί οι Αμερικανοί αποκαλούν soccer ένα άθλημα που σε όλον τον υπόλοιπο κόσμο ονομάζεται ποδόσφαιρο;

Είναι τόσο κομπλεξικοί; Και ακόμα περισσότερο, γιατί αποκαλούν football ένα άθλημα που παίζεται κατά κύριο λόγο με τα χέρια; Είναι τόσο κομπλεξικοί; Μη βιαστείτε να με κατακρίνετε για την επανάληψη της ερώτησης.

Συνειδητοποιώ ότι την έχω γράψει δύο φορές, αλλά αυτή είναι και η πρόθεση μου άλλωστε. Είναι λοιπόν τόσο κομπλεξικοί; Εγώ το σκέφτηκα και, χωρίς να έχω και κάνα πτυχίο κοινωνιολογίας ή να έχω κάνει καμία έρευνα, νομίζω πως βρήκα μια πιθανή εξήγηση, την οποία θα ήθελα να την παραθέσω και σε τούτην εδώ την αθλητική στήλη.

Το αμερικανικό football (που κοπιάρει ξεδιάντροπα από το αγγλικό rugby) κάποτε δεν είχε όνομα. Τότε, κάποιος γνήσιος Αμερικανός με Γερμανό πατέρα, Ουρουγουανή μητέρα και  καταγωγή από το Τελ Αβίβ, που ήθελε η πατρίδα του να είναι πρώτη σε όλα, έκανε ένα πρόχειρο ψάξιμο (φαντάζομαι όχι στο google) και κατέληξε στην πληροφορία ότι το διασημότερο άθλημα στον κόσμο είναι το ποδόσφαιρο (σιγά τα νέα δηλαδή).

Το συμπέρασμά του ήταν ότι αυτή η απομίμηση του rugby που έπαιζαν στην Αμερική και επρόκειτο να αποτελέσει το εθνικό άθλημα μιας εκ των σπουδαιότερων (μην κράζετε, γιατί στις Η.Π.Α. έχουν γεννηθεί o Michael Pitt και ο Ryan Gosling) χωρών στον κόσμο δεν θα μπορούσε να έχει άλλο όνομα, παρά αυτό του διασημότερου αθλήματος σε όλο τον κόσμο. Αυτό δεν ήταν άλλο από το ποδόσφαιρο.

Μάλλον, ο σγουρομάλλης φίλος μας δεν πολυσκέφτηκε τους κανονισμούς του παιχνιδιού, όταν το βάφτιζε και απ’ ό,τι φαίνεται δεν πρέπει να το πρόσεξε και κανένας άλλος για αρκετό καιρό.

Και κάπως έτσι, φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση, με τριακόσια κάτι εκατομμύρια ανθρώπων (ο πληθυσμός των Η.Π.Α για να μαθαίνουμε και λίγη γεωγραφία) να αποκαλούν ποδόσφαιρο ένα άθλημα στο οποίο η επαφή της μπάλας με το πόδι σχεδόν απαγορεύεται, προς τέρψιν των ιδίων, εκνευρισμό των υπολοίπων και σύγχυση όλων, κυρίως εμού του ιδίου. Όσον αφορά στο κανονικό ποδόσφαιρο, αυτό που παίζεται με τα πόδια, και οι Αμερικάνοι ονομάζουν soccer έχει τη δική του ιστορία. 

Το soccer είναι ένας όρος που δημιούργησαν Βρετανοί για να καταφέρουν να το ξεχωρίζουν από το rugby (πραγματικά, τα δύο σπορ δε μοιάζουν και τόσο, όσο το βουργουνδί με το μαρούν θα έλεγα).

Την ίδια τακτική ακολούθησαν και όσες χώρες είχαν διάφορα είδη ποδοσφαίρου. Ε, λοιπόν, ως εδώ! Δε φτάνει που πλημμυρίζετε διαρκώς τις οθόνες μας με την καταιγιστική υπερέκθεση των σπορ (και χάνουμε και τα updates στα τελευταία look της Lady GaGa - εξαιτίας του ποδοσφαίρου δεν είδα ότι βγήκε χωρίς παντελόνι στους δρόμους προχτές) αλλά έχετε εφεύρει και τόσα αθλήματα που σας τελειώσαν τα ονόματα και επαναλαμβάνεστε.

Τι έχετε να πείτε για αυτό ποδοσφαιρόφιλοι; Τι κι αν η «αστείρευτη» δημιουργικότητά σας περιορίζεται συνήθως στη λογική «μπάλα-τρέξιμο-σκορ», δεν το βάζετε κάτω. Νισάφι πια! Βάλτε μία τάξη στις ζωές και στα χόμπι σας κι αφήστε τον κόσμο στην ησυχία του. Δώστε του το δικαίωμα να έχει 43 διαφορετικές αποχρώσεις για το κόκκινο.