ΗΠΑ-Ελλάδα: Team USA μεν, αλλά… (photos+videos)

Η Εθνική μας ομάδα με τη νίκη της επί της Νέας Ζηλανδίας, «κλείδωσε» την παρουσία της στις 16 καλύτερες ομάδες του κόσμου και πλέον έχει μπροστά της μια μεγάλη πρόκληση που δεν είναι άλλη, από την πρόκριση στην προημιτελική φάση.

Βέβαια, για να το πετύχει θα χρειαστεί μια μεγάλη αγωνιστική υπέρβαση. Και αυτή δεν είναι άλλη από τη νίκη στο παιχνίδι του Σαββάτου (7/9, 15:30), απέναντι στους πρωταθλητές κόσμου και Χρυσούς Ολυμπιονίκες, την ομάδα των ΗΠΑ.

Όμως πόσο μπορεί να τρομάξει η φετινή version της Team USA; Αποτελεί πράγματι η ομάδα-φόβητρο που δεν μπορεί κανείς να τη ματσάρει; Τα αποτελέσματά της μέχρι σήμερα δείχνουν πως η ομάδα του Γκρεγκ Πόποβιτς είναι η πιο «γήινη» της σύγχρονης ιστορίας τους.

Από το ξεκίνημα της προετοιμασίας τους στο Las Vegas, οι Αμερικανοί είχαν να αντιμετωπίσουν τη μαζική άρνηση των σταρ του NBA να βρεθούν στα γήπεδα της Κίνας. Άλλοι εξαιτίας του ήδη βεβαρυμμένου προγράμματός τους, άλλοι για δικούς τους λόγους οι αστέρες του «μαγικού κόσμου» δεν βρίσκονται στην Κίνα, με τον «μαέστρο» Πόποβιτς να δίνει το χρίσμα στους νεότερους, αλλά και σε χρήσιμους ρολίστες.

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως ο πραγματικός σταρ της ομάδας, είναι αυτός που κάθεται στην άκρη του πάγκου. Ο θρυλικός προπονητής των Σαν Αντόνιο Σπερς και ίσως ο κορυφαίος τεχνικός στην ιστορία, με τη μπαγκέτα του μαέστρου στο χέρι του, είναι ικανός να τους οδηγήσει ξανά στην κορυφή.

Αγωνιστικά όμως, όπως είπαμε οι Αμερικανοί μέχρι σήμερα δεν τρομάζουν. Κάθε άλλο. Στα φιλικά προετοιμασίας έδειξαν πως έχουν αδυναμίες και όταν τους πιέσει μια ομάδα με πλάνο και σωστή τακτική, τότε μπορεί να τους βάλει δύσκολα και να φτάσει σε μια μεγάλη νίκη.

Αυτό μας έδειξε και το φιλικό απέναντι στην Αυστραλία (98-94 για τα «Καγκουρό») και το παιχνίδι της 2^ης αγωνιστικής του ομίλου απέναντι στην Τουρκία, όπου οι Αμερικανοί τα βρήκαν σκούρα και επικράτησαν των γειτόνων στα τελευταία δευτερόλεπτα με 93-92, έχοντας και την τύχη με το μέρος τους.

Βέβαια, δεν είναι όλα εύκολα. Ειδικά απέναντι σε μια ομάδα που εάν εξαιρέσει κανείς τους αργούς αλλά πάντα πολύτιμους σέντερ, Μπρούκ Λόπεζ και Μέισον Πλάμλι, οι υπόλοιποι παίκτες του Πόποβιτς έχουν… φτερά στα πόδια. Φοβερά αθλητικά προσόντα, διαρκή κίνηση χωρίς τη μπάλα, ενώ στη μέρα τους κάποιοι εξ αυτών μπορούν να διαλύσουν οποιοδήποτε αμυντικό πλάνο, με το «φονικό» τους ένστικτο στον τομέα του σκοραρίσματος.

Παίκτες όπως ο Ντόνοβαν Μίτσελ, ο Κέμπα Γουόκερ και Κρις Μίντλετον αποτελούν εξαιρετικές μονάδες και σε κλειστά παιχνίδια ή αγώνες που θα οδηγηθούν στις λεπτομέρειες είναι ικανοί με μια ενέργειά τους, να γείρουν την πλάστιγγα υπέρ τους.

Εν κατακλείδι, η Εθνική… μπορεί. Μπορεί να θυμηθεί και να πετύχει έναν θρίαμβο, ανάλογο του 2006 στη Σαιτάμα της Ιαπωνίας. Αρκεί να στηριχτεί σε ένα πλάνο δόκιμο, με αρχή, μέση και τέλος, να πιστέψει στις (τεράστιες) ικανότητές και να παλέψει μέχρι τέλους.