Να τα χιλιάσεις Μαρίνο και… κράτα γερά (vids)!

Με όσα συμβαίνουν και με όσα έχει στο μυαλό του, είναι πιθανό να μην το θυμάται ούτε ο ίδιος! Σήμερα 10 Οκτωβρίου, όμως, ο Μαρίνος Ουζουνίδης έχει τα 49α γενέθλιά του! Σαν σήμερα το 1968 είδε το πρώτο φως της ζωής του στην Αλεξανδρούπολη. Κάπου εκεί ξεκίνησε η πορεία που τον έφερε μέσω σκληρής δουλειάς στην καταξίωση, την επιτυχία, την αναγνώριση και τον σεβασμό. Στοιχεια που δίχως άλλο έχουν τεράστια σημασία, ειδικά όταν καταφέρνεις να τα κατακτάς ακόμη και από τους (αρχικά) επικριτές σου.

Απ’ τα 49 χρόνια της ζωής του, τα 6 απ’ αυτά τα έχει αφιερώσει στον Παναθηναϊκό. Μια πενταετία ως ποδοσφαιριστής και περίπου ένα έτος ως προπονητής. Διάστημα, όμως, που αρκεί όσο μια ζωή ολόκληρη! Είτε για καλό λόγο (όσα πέτυχε ως ποδοσφαιριστής με αποκορύφωμα τα ημιτελικά του Champions League το 1996) είτε για άσχημο (αυτά που ζει τώρα στο «τριφύλλι»). Όπως και να έχει, αυτή η σχέση δεν θα σβήσει ποτέ. Όπου κι αν βγάλει η άκρη τον Μαρίνο, πάντα θα είναι… παιδί του Παναθηναϊκού.

Αν δεν ήταν κι αυτός…

Η προπονητική του καριέρα στον Παναθηναϊκό είναι από μόνης της μια ιστορία ολόκληρη. Με τα κεφάλια να γράφονται ακόμη. Με το που ανέλαβε την ομάδα, μόλις στην πρώτη του προπόνηση, είδε τους οπαδούς να πηγαίνουν στο Κορωπί για να μιλήσουν σε έντονο ύφος στους παίκτες που είχαν λάθος νοοτροπία. Είδε παίκτες να ζητούν να μην ταξιδέψουν μέχρι την Λάρισα επειδή… έτσι γουστάρουν κι επειδή τους έχουν καθυστερήσει την δόση του συμβολαίου (το φαινόμενο ήταν ακόμη στην αρχή του). Είδε παίκτες να φεύγουν και να έρχονται ελάχιστοι μπροστά σε αυτό που χρειαζόταν. Είδε να μην σέβεται κανείς την προσπάθειά του και την εξαιρετική ομάδα που δημιούργησε, σε επίπεδο διαιτητικών αποφάσεων και συμπεριφοράς απέναντι στον δικό του Παναθηναϊκού, απέναντι στα δικά του… παιδιά (αποκορύφωμα η ρεβάνς της Τούμπας για τα ημιτελικά κυπέλλου, αλλά και το ματς πλέι οφ με τον ΠΑΟΚ στην Λεωφόρο, όπου χάθηκε η πρωτιά στην διαδικασία λόγω της μπύρας που πετάχτηκε στον Ίβιτς). Κυρίως, όμως, είδε να μην γίνονται ούτε τα αυτονόητα, ούτε τα ελάχιστα για να έχει την δυνατότητα να δουλέψει σκεπτόμενος αυτά που θα έπρεπε να σκεφτεί.

Ούτε η κανονικότητα στις πληρωμές δεν επανήλθε ποτέ (όπως του υποσχέθηκαν), ούτε ο βασικός αγωνιστικός κορμός δεν έμεινε (αντίθετα έφυγαν οι πιο βασικοί… πυλώνες της ομάδας). Παρ’ όλα αυτά, ενώ γύρω του το σύμπαν «καιγόταν» (ειδικά τις μέρες της μεταγραφής του Μπεργκ και της φυγής Λυμπερόπουλου) έμεινε και συνέχισε να δίνει την μάχη του. Μετατρέποντας τον εαυτό του, το τεχνικό του επιτελείο, αλλά και τον συνεργάτη του, Ντίνο Διαμαντόπουλο, σε προπονητή, πρόεδρο, ψυχολόγο, οικονομολόγο, σκάουτερ, διαπραγματευτή. Με τα… ψέματα, κατόρθωσε (μαζί με τους υπόλοιπους δικούς του ανθρώπους) να ετοιμάσει μια ομάδα, μειώνοντας το μπάτζετ κάτω απ’ το μισό. Η ηρεμία, βέβαια, δεν ήρθε ποτέ. Αντί γι’ αυτό είδε όλες τις υποσχέσεις που είχε πάρει να εξαφανίζονται με την οριστική αποχώρηση του Γιάννη Αλαφούζου.

Ακόμη και τότε, δεν έφυγε. Έμεινε και μένει στον Παναθηναϊκό για να το παλέψει όσο πάει. Όντας αυτός που κρατάει τα πάντα για να μην καταρρεύσουν! Διότι αν δεν ήταν ο Μαρίνος Ουζουνίδης (μαζί με τους δικούς του ανθρώπους που δεν θα ήταν στην ομάδα αν δεν ήταν κι αυτός) αυτή τη στιγμή οι «πράσινοι» δεν είναι υπερβολή να πούμε πως θα είχαν καταστραφεί ολοκληρωτικά!

Το Onsports.gr εύχεται στον βασικό πρωταγωνιστή του Παναθηναϊκού και φυσικά σε μία απ’ τις σημαντικότερες προσωπικότητες του Ελληνικού ποδοσφαίρου, να τα χιλιάσει, να έχει υγεία και επιτυχίες για αυτόν και την οικογένειά του.

Η αναγνώριση του κόσμου στο τελευταίο ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα:

Το πάθος για τον Παναθηναϊκό και την δουλειά του δεν κρύβονται:

Το «δέσιμο» που έχει κρατήσει στα αποδυτήρια σε τρομερά δύσκολες στιγμές για τον Παναθηναϊκό:

Την εποχή που «μάτωνε» την φανέλα του Παναθηναϊκού: