Παναθηναϊκός: Το καλοκαίρι των λαθών και της μετριότητας – Επιβίωσε μόνο ένας! (photos)

Το καλοκαίρι του 2018 ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε μία νέα προσπάθεια.

Ο Γιάννης Αλαφούζος έφερε τους Νίκο Νταμπίζα, Γιώργο Δώνη, αποφάσισε να ξανανοίξει την κάνουλα, έστω και με αργούς ρυθμούς και ο Παναθηναϊκός με το -6 ξεκίνησε δυνατά το πρωτάθλημα της περιόδου 2018-19.

Με αρκετά ελληνόπουλα στην ενδεκάδα και μοναδική μεταγραφή ξένου, λόγω περιορισμού, τον Μακέντα. Στην πορεία λύγισε για διάφορους λόγους που έχουν καταγραφεί. Η ομάδα δεν κατάφερε να πάρει ευρωπαϊκό εισιτήριο και να εκτίσει την ποινή και το καλοκαίρι του 2019, πλέον, χωρίς περιορισμούς όλοι περίμεναν να γίνουν κινήσεις που θα ανεβάσουν το «τριφύλλι» και θα το κάνουν πιο ανταγωνιστικό.

Το μπάτζετ και πάλι δεν ήταν στα ύψη, όμως, με κατάλληλο ψάξιμο θα μπορούσαν να έρθουν ορισμένοι ποιοτικοί παίκτες. Τι έκανε ο Παναθηναϊκός; Αντί να πάρει για παράδειγμα τέσσερις παίκτες των 400.000-500.000 ευρώ, μπήκε στη διαδικασία, επειδή αυτή ήταν και η φιλοσοφία του πρώην τεχνικού διευθυντή (χειριζόταν, βέβαια και μπάτζετ μικρότερο του φετινού), να πάρει εννέα των 200.000 και κάτω…

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, όσο καλό σκάουτινγκ κι αν έχεις, που δεν έχεις, θα βυθιστείς δεδομένα στη μετριότητα. Το καλοκαίρι του 2019 που έπρεπε να γίνει το πιο σημαντικό βήμα του πλάνου που ξεκίνησε έναν χρόνο νωρίτερα, ο Παναθηναϊκός τα έκανε θάλασσα. Όχι ότι δεν συνέχισε. Αλλά έκτοτε παλεύει πάλι ν' απαλλαγεί από συμβόλαια.

Έγιναν εννέα μεταγραφές. Αποκτήθηκαν οι Σένκεφελντ, Φάουστο, Περέα, Μολό, Μπεκ, Κολοβός, Ζαχίντ, Ζοάο Νούνες, Κόναν. Ο τελευταίος κανείς δεν κατάλαβε το γιατί. Για τον Περέα επίσης… Πάθος, θέληση, διάθεση, όμως, όχι για το επίπεδο του Παναθηναϊκού. Για τον Μπεκ όλοι γνώριζαν το ρίσκο κι αποδείχθηκε αμέσως. Ο Μολό με τον Δώνη δεν υπολογιζόταν, ούτε με Ρόκα Πογιάτος κι έπαιξε ελέω Μπόλονι. Με τον Γιοβάνοβιτς τελείωσε οριστικά, αφού έληξε και το συμβόλαιο.

Ο Φάουστο ήρθε για να έρθει… Ο Κολοβός αποκτήθηκε χωρίς να ξέρει ο Παναθηναϊκός που θέλει να τον χρησιμοποιήσει. Η θέση του ξεκάθαρα είναι πίσω από τον επιθετικό. Στα άκρα δεν μπορεί να παίξει, διότι δεν έχει έκρηξη, ενώ δεν διαθέτει και τα χαρακτηριστικά ενός εσωτερικού μέσου. Θέση στην οποία χρησιμοποιήθηκε, αλλά σταδιακά άρχισε να είναι εκτός πλάνων του Δώνη.

Στη θέση πίσω από τον φορ ήρθε ο Ζαχίντ. Ένας παίκτης με δημιουργικά στοιχεία, ο οποίος όμως ήταν δεδομένο ότι δεν μπορεί ν’ αγοραστεί από τον ΑΠΟΕΛ κι ότι θα έφευγε. Αποχώρησε πριν ολοκληρωθούν τα play off κι αφού πήγε στα άκρα ο Μπουζούκης κι έχασε έναν χρόνο κι αυτός.

Ο Νούνες επίσης τελείωσε νωρίς. Από το ματς με τον ΟΦΗ και το 1-3 στο ΟΑΚΑ είχε ήδη στιγματιστεί. Αποχώρησε σε έναν χρόνο για την Ουγγαρία και την Ακαδημία Πούσκας.

Εννέα μεταγραφές και στο ρόστερ παραμένουν Κολοβός, Μπεκ, Σένκεφελντ, αλλά μόνο ο Ολλανδός αμυντικός είναι στα πλάνα. Σε διάστημα δύο ετών, σε εννέα μεταγραφές, να επιβιώνει ένας είναι τραγικό. Κι από τους εννέα οι οκτώ ουσιαστικά δεν… υπήρχαν από το περασμένο καλοκαίρι.

Όχι ότι έγιναν καλύτερα πράγματα στην πορεία. Τα λάθη συνεχίζονται. Τότε, όμως, ο Παναθηναϊκός όφειλε να ξεκαθαρίσει ποιοι Έλληνες του κάνουν (έγινε χαμός με τις ανανεώσεις των Χατζηγιοβάνη, Μπουζούκη) και να φέρει δίπλα στα νέα παιδιά ποιοτικούς ξένους. Έστω δύο τρεις. Αντ’ αυτού έφερε εννέα και οι υπόλοιποι βλέποντας τη μετριότητα παρασύρθηκαν. Και αγωνιστικά και στη νοοτροπία.