Παναθηναϊκός: Τέλος στην κατηφόρα – Το «τρίπτυχο» της αντεπίθεσης (photos)

Ο Παναθηναϊκός απέτυχε. Το να μένει αγωνιστικά εκτός Ευρώπης είναι ντροπή.

Αν τα κατάφερνε ασφαλώς δεν θα ήταν λόγος για πανηγυρισμούς, αλλά θα προκαλούσε ανακούφιση. Το ποιος ευθύνεται για την κατάσταση είναι γνωστό κι έχει καταγραφεί πολλάκις. Ο Γιάννης Αλαφούζος έκανε τις επιλογές και ασφαλώς έχει το μεγαλύτερο μερίδιο. Με τα λάθη του τα τελευταία χρόνια κι όχι μόνο φέτος, έχει οδηγήσει τον σύλλογο στην απαξίωση και τον κόσμο στην αδιαφορία.

Πολλοί ζητούν την απομάκρυνσή του. Αυτό δεν φαίνεται στην παρούσα φάση. Ο ίδιος δεν δείχνει ικανός να εμπνεύσει. Από τη στιγμή, όμως που μένει, πρέπει να ξεκαθαρίσει πλέον τι θέλει. Ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη από οργάνωση. Ένα ξεκάθαρο πλάνο, το οποίο θα στηριχθεί, χρειάζεται συσπείρωση και φυσικά όσοι είναι στην ομάδα να πιστεύουν και να επιθυμούν το καλύτερο.

Ο Παναθηναϊκός έφτασε στο σημείο να αποτυγχάνει συνεχώς και στελέχη, παίκτες κι όσοι είναι κοντά στην ομάδα να κοιτούν μόνο πως θα αποφύγουν τις ευθύνες. Το πρώτο που θέλει ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, είναι να στελεχωθεί σε οποιαδήποτε θέση από ανθρώπους που δεν έχουν ταβάνι στις φιλοδοξίες τους και τους στόχους τους για την ομάδα.

Στελέχη που θέλουν και θα κάνουν ό,τι μπορούν για να βλέπουν τον Παναθηναϊκό πρώτο. Αυτοί που είναι τώρα στην ομάδα, ασφαλώς και πικραίνονται. Φυσικά και θέλουν να βλέπουν πρώτη την ομάδα. Έχουν μπολιαστεί όμως με τη νοοτροπία της ήττας. Αυτό είναι το κακό. Χρειάζεται ανανέωση και πίστη για πρωταθλητισμό. Και μόνο.

Δεύτερον, χρειάζεται ένας ικανός προπονητής. Με σύγχρονες ιδέες, που θα παίζει μοντέρνο ποδόσφαιρο. Γρήγορο, ελκυστικό και φυσικά θα μπορεί να φτιάξει μία ομάδα που θα παίρνει πρωταθλήματα και δεν θα δεινοπαθεί να νικήσει μικρομεσαίους αντιπάλους. Που θα ξέρει τι θέλει να παίξει και που μπορεί να τον βοηθήσει ο κάθε παίκτης.

Έναν προπονητή που θα αξιοποιήσει το ρόστερ και δεν θα συμβιβάζεται με τη μετριότητα. Αλλιώς θα καταδικάσει τον εαυτό του. Δίπλα του τεχνικός διευθυντής που θα είναι ορατός ο ρόλος του. Που δεν θα μπλέκει περισσότερο απ’ ό,τι πρέπει στο έργο του προπονητή, αλλά δεν θα είναι κι άφαντος στα δύσκολα. Που θα έχουν συνεργασία για να φέρουν τους καλύτερους, με την έννοια ν’ αντέχει το ταμείο. Σε κάθε περίπτωση θα είναι πάντα καλύτερο να πάρεις 2 παίκτες του μισού εκατ. ευρώ, παρά πέντε των 200.000.

Τρίτον και φυσικά άκρως σημαντικό είναι η ποιότητα. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται 3-4-5, ο καθένας μπορεί να έχει τη δική του γνώμη, παικταράδες. Όχι ημίμετρα και μετριότητες. Και φυσικά αυτοί που θα πάρει να ξέρει που θα βοηθήσουν. Έφτασε στο σημείο ο Παναθηναϊκός να παίρνει παίκτες και να δηλώνουν ότι νιώθουν καλύτερα σε άλλη θέση απ’ αυτή που αγωνίζονται. Οι εξτρέμ έγιναν μπακ, οι φορ εξτρέμ, οι ακραίοι οκτάρια, οι χαφ ακραίοι. Όλα τα έχουμε δει στον Παναθηναϊκό.

Ενδεχομένως το φετινό χαστούκι να βγει σε καλό, αν δούμε το ποτήρι μισογεμάτο. Γιατί αν η ομάδα έβγαινε Ευρώπη, μπορεί να επαναπαύονταν όλοι. Και πάλι ο Παναθηναϊκός θα είχε ανάγκη από ποιότητα. Φυσικά κι αυτοί οι παίκτες που διαθέτει τώρα μπορούν να παίξουν καλύτερα, όπως είπε ο Διούδης μετά το ντέρμπι με την ΑΕΚ. Αλλά δεν μπορούν να διεκδικήσουν την κορυφή.

Τέλος στα ημίμετρα, λοιπόν. Ο Παναθηναϊκός θέλει ποιότητα, εντός κι εκτός αγωνιστικού χώρα. Με νοοτροπία νικητή. Που να εκνευρίζονται όλοι όσο δεν πάει με την ήττα. Από τον πρώτο έως τον τελευταίο.