Πιτυχούτης: «Γίνεται καλή δουλειά στον Παναθηναϊκό»
Τα εύσημα στη δουλειά που γίνεται στον Παναθηναϊκό φέτος έδωσε ο Ζαχαρίας Πιτυχούτης, που θεωρεί ότι μπορεί να κατακτήσει το Κύπελλο.
Ο παλαίμαχος άσος των «πρασίνων» μίλησε στο match programme της ΠΑΕ, με αφορμή το ματς κόντρα στον Εργοτέλη.
«Προτού μιλήσουμε για τον αείμνηστο τον Καλαφάτη και οτιδήποτε άλλο να πω ότι, για μένα, ο Παναθηναϊκός έχει ανέβει ένα σκαλί παραπάνω από την αρχή της χρονιάς! Γίνεται καλή δουλειά, οι παίκτες έχουν καταλάβει τι χρειάζεται και η ομάδα μας στο τέλος θα βγει κερδισμένη. Αν σταματήσει να παίζει σε κάθε ματς εναντίον… 14 και την αφήσουν οι διαιτητές, θα πάρει και το Κύπελλο! Να το θυμηθείτε…», ανέφερε αρχικά.
Έχουμε ήδη διανύσει τα 2/3 του Πρωταθλήματος. Κάνοντας λοιπόν μια αποτίμηση, εσείς πως βλέπετε την ομάδα;
«Στην αρχή πίστευα ότι θα ήταν δύσκολο και για τον προπονητή και τα νέα παιδιά, αλλά έλεγα πως αν στον δεύτερο γύρο τα πράγματα πήγαιναν υποφερτά έως καλά θα είχαμε ελπίδες για περισσότερα πράγματα. Ήταν και είναι κέρδος όλο αυτό το τόλμημα με τα νέα παιδιά γιατί θα βγουν παίκτες για το μέλλον... Αν μείνουν στον Παναθηναϊκό, με κάποιες ποιοτικές προσθήκες θα ανέβουν κι άλλο επίπεδο! Επιστρέφοντας στο… τώρα, η ομάδα δείχνει πολύ καλή εικόνα στα τελευταία ματς και είναι επιτυχία του προπονητή αυτό που βλέπουμε».
Μιας και είπατε για τον προπονητή, πως κρίνεται αλήθεια τον Γιάννη Αναστασίου;
«Κοιτάξτε, στην αρχή υπήρχε αμφισβήτηση από κάποιους. “Νέος προπονητής, ήταν βοηθός, ήταν Έλληνας”, πολλά λέγονταν τότε... Εγώ πίστευα και είχα πει ότι στο τέλος θα φανεί και η αξία και η δουλειά του Αναστασίου. Οδεύοντας προς τα εκεί, λοιπόν, θα πω ότι σε γενικές γραμμές έχει πετύχει μέχρι στιγμής. Όπως και οι οπαδοί μας, που στήριξαν τον προπονητή και τους παίκτες, βέβαια… Ο Αναστασίου παρουσιάζει μια πειθαρχημένη εικόνα και πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός θα βελτιώνεται συνέχεια».
Εσείς, σαν Παναθηναϊκός, με τι θα ήσαστε ευχαριστημένος στο τέλος της σεζόν;
«Καταρχάς, το πιο σημαντικό είναι να κερδίζει η ομάδα και να το κάνει όσο πιο σταθερά γίνεται. Αυτό που θέλουμε τώρα είναι νίκες για να πάρουν ψυχολογία οι παίκτες και νομίζω ότι στο τέλος όλα θα πάνε καλά! Σίγουρα, το Κύπελλο είναι ένας στόχος εφικτός. Μιλάμε για δυο ακόμα παιχνίδια μέχρι τον τελικό και σίγουρα ο Παναθηναϊκός μπορεί να τα κερδίσει και να πάρει και τον τίτλο. Αρκεί να μας παίξει και η διαιτησία 50-50, βέβαια. Με το τρόπαιο και τα νέα παιδιά ενσωματωμένα, εγώ και όλοι μας πιστεύω θα είμαστε ικανοποιημένοι!».
Σας βλέπουμε συχνά πυκνά στα παιχνίδια του Παναθηναϊκού και μάλιστα από την… κερκίδα, όχι στα επίσημα…
«Με την ευκαιρία αυτή, θα ήθελα να κάνω ειδική μνεία στους οπαδούς μας. Υπάρχει πάθος, υπάρχει δέσιμο που, εγώ προσωπικά, είχα χρόνια να δω! Αν μου επιτρέπετε, είναι μικρά παιδιά αυτά που παίζουν στο γήπεδο, είναι μικρά παιδιά … κι αυτά στην κερκίδα. Είμαι συχνά κι εγώ δίπλα τους, όπως ξέρετε, τα βλέπω από κοντά και μπορώ να πω ότι οι οργανωμένοι ειδικά είναι πιο ενωμένοι από ποτέ με την ομάδα. Τεράστια υπόθεση, που έχει αντίκτυπο και στην απόδοση της ομάδας, αναμφίβολα».
Πηγαίνοντας λίγο στο αγωνιστικό κομμάτι ξανά, υπάρχει και το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό αλλά… προηγείται ο Εργοτέλης! Τι γίνεται σ’ αυτή την περίπτωση;
«Καταλαβαίνω τι εννοείτε και τι… φοβάστε. Δεν πιστεύω ότι οι παίκτες μας θα αποπροσανατολιστούν λόγω του ντέρμπι. Απλά πρέπει να δώσουν την πρέπουσα σημασία για μιάμιση ώρα που διαρκεί το ματς με τον Εργοτέλη, να καταβάλουν τεράστια προσπάθεια και όλα θα γίνουν... Όλες οι ομάδες που έρχονται στην Λεωφόρο παίζουν «κλειστά», θέλει προσοχή αλλά αν βάλουν ψυχή δεν νομίζω ότι θα έχουν πρόβλημα! Μετά, θα πάμε στον Ολυμπιακό όπου έχουμε πολλά χρωστούμε-να από την άδικη ήττα του πρώτου γύρου κι όχι μόνο…».
Κλείνοντας, να πούμε και δυο λόγια για την… αφορμή της συνέντευξής μας, τον Γεώργιο Καλαφάτη…
«Τον Γεώργιο Καλαφάτη η αλήθεια είναι δεν τον γνώρισα προσωπικά, του είμαι όμως… ευγνώμων! Βασικά, είμαστε τυχεροί όλοι μας -παίκτες, παράγοντες, οπαδοί, δημοσιογράφοι- που βρέθηκε ένας άνθρωπος με το όραμα να φτιάξει την ομάδα που λέγεται Παναθηναϊκός και να την «υπηρετήσουμε» όπως κι όσο μπορούμε. Θα τον θυμόμαστε με αγάπη πάντοτε, όπως του αξίζει. Αυτό που θυμάμαι εγώ στα χρόνια που ήμουν στην ομάδα είναι πως άπαντες μιλούσαν με σεβασμό».
