Ο ΠΑΟΚ πρόσφερε μια πολύ σημαντική υπηρεσία στο ελληνικό ποδόσφαιρο

Στις εγχώριες υποχρεώσεις μπορούμε να «τρωγόμαστε» και να «μαλώνουμε σαν τα κοκόρια» με τον ΠΑΟΚ, όπως και με τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ. Αλλά στην Ευρώπη, είναι αυτό που λέμε «δεν χωρούν οπαδικά». Την καμάρωσα την προσπάθεια και την πορεία του ΠΑΟΚ στην Ευρώπη, σαν φίλος του Παναθηναϊκού θυμήθηκα όμορφες εποχές και δοξασμένες ευρωπαϊκές βραδιές, μεγάλες προκρίσεις και ένα κατάμεστο ΟΑΚΑ που παραληρούσε από ευτυχία. Μπράβο στον ΠΑΟΚ που έφτασε ως εδώ και μπράβο για τον τρόπο που πάλεψε τα ματς με τη Μαρσέιγ. Μπορεί να μην τα κατάφερε, αλλά εκείνος είχε τις καλές φάσεις στη ρεβάνς της Τούμπας, τις ευκαιρίες, το πάθος, τον ενθουσιασμό. Έχασε, διότι η Μαρσέιγ, ακόμα και με ένα σωρό απουσίες, παραμένει μια πολύ καλή και ποιοτική ομάδα και εκμεταλλεύτηκε το ένα μεγάλο και σοβαρό λάθος στην άμυνα του ΠΑΟΚ, όπως ξέρουν να κάνουν οι μεγάλες ομάδες.

Ένα «μπράβο» και στον κόσμο της ομάδας, για τη συμπεριφορά που έδειξε σε όλη τη διάρκεια του αγώνα και ειδικά για το χειροκρότημα στο τέλος: αυτό άξιζε στον ΠΑΟΚ για όλη του τη φετινή προσπάθεια, ένα δυνατό ανκόρ για την ευρωπαϊκή αυλαία που έπεσε. Ακούω διάφορες χαζομάρες από διάφορους, τύπου «έλα μωρέ, σιγά το Conference» και «σιγά την πορεία στο… Ιντερτότο». Λες και στην Ελλάδα έχουμε φλομώσει στις ευρωπαϊκές κούπες και δεν έχουμε άλλο χώρο να τις βάλουμε, οπότε έχουμε την άνεση και την «άπλα» να σνομπάρουμε και να απαξιώνουμε ευρωπαϊκές πορείες σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Ή λες και έχουμε καταφέρει πολλές φορές στο παρελθόν να έχουμε μια ελληνική ομάδα στους «8» μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, να διεκδικεί με αξιώσεις την είσοδό της στην τετράδα.

Ο ΠΑΟΚ, με τη φετινή του ευρωπαϊκή πορεία, τις νίκες και τις προκρίσεις που πέτυχε, προσέθεσε βάρος στη φανέλα του, έδωσε χαρά στους οπαδούς του και έβαλε περίπου 9 εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία του – αυτά, για όσους χλευάζουν το Conference. Πρόσφερε ταυτόχρονα και μια μεγάλη υπηρεσία στο ελληνικό ποδόσφαιρο: με τη δική του συγκομιδή βαθμών και παράλληλα την ήττα και τον αποκλεισμό των Τσέχων, έφερε την Ελλάδα στην 15η θέση. Κι αυτό σημαίνει ότι από την παραεπόμενη σεζόν, η χώρα μας θα βγάζει δυο ομάδες στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, τον κυπελλούχο στο Europa και δυο ομάδες στο Conference. Όχι σε κανέναν δρόμο στρωμένο με ροδοπέταλα, πάντα μέσα από τη βάσανο των προκριματικών, αλλά τουλάχιστον ομάδες που θα έχουν την ελπίδα και τη δυνατότητα να ρίξουν τη ζαριά τους και να δουν μπας και τους κάτσουν εξάρες. Με αυτό το δεδομένο, το πρωτάθλημα του χρόνου θα έχει και αυξημένο κίνητρο και έξτρα ανταγωνισμό μέχρι το τέλος.

Αν κάποια ομάδα προπορεύεται με μεγάλη διαφορά, όπως συμβαίνει φέτος με τον Ολυμπιακό, οι υπόλοιποι στα play – offs δεν θα παλεύουν απλά για το ονόρε και την τιμητική δεύτερη θέση, αλλά για την ευκαιρία να βρεθούν στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. «Κι αν σου κάτσει», σημαίνει δόξα, λεφτά, πρεστίζ και ένα υπέροχο ταξίδι. Διότι οι ευρωπαϊκές πορείες των ελληνικών ομάδων, του Παναθηναϊκού παλιότερα ή του Ολυμπιακού τα προηγούμενα χρόνια ή του ΠΑΟΚ φέτος, που καταφέρνουν να φτάσουν λίγο ή περισσότερο μακριά, δεν είναι απλά ένα κομμάτι της δικής τους ιστορίας ή χρήματα που μπαίνουν στα ταμεία τους ή μια προσωπική τους υπόθεση, αλλά κάτι που αφορά σε ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Για να σταματήσουμε να μικραίνουμε και να εξαφανιζόμαστε από τα ευρωπαϊκά «πάρτι» και να μπορέσουμε να είμαστε εκεί, με περισσότερες ομάδες, με περισσότερα χρήματα, άρα και με μεγαλύτερα μπάτζετ, κυνηγώντας την εξωστρέφεια και τα ευρωπαϊκά ματς που τόσο μας αρέσουν και τόσο πολύ μας βγάζουν από την ελληνική μιζέρια.