Αν ισορροπήσει τα εκτός έδρας, ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΙΕΤΑΙ

Διθύραμβοι για το ματς με την Αναγέννηση Καρδίτσας, δεν χρειάζονται. Ούτε είναι σωστή αντίδραση για μια ομάδα του μεγέθους του Παναθηναϊκού εδώ που τα λέμε. Όμως πάντα υπάρχει ένα αλλά. Αυτό το αλλά είναι το πρόσφατο παρελθόν του «τριφυλλιού».

Οι «πράσινοι» έχουν αποκλειστεί απ’ τη Λαμία δύο φορές. Έχουν αποκλειστεί απ’ τον ΠΑΣ Γιάννινα με χαρακτηριστική άνεση. Σε διπλές αναμετρήσεις όλα αυτά. Έχουν πανηγυρίσει έξαλλα πρόκριση με τον ΠΑΣ της Β’ Εθνικής.

Οπότε επιτρέπεται και λίγη υπερβολή αν θέλετε τη γνώμη μας. Πάντα σε νορμάλ πλαίσια. Πάντα έχοντας στο μυαλό πως η διαφορά με την Αναγέννηση Καρδίτσας, είναι τεράστια. Αυτό που κρατά το «τριφύλλι» πρώτα απ’ όλα, είναι το σκορ. Που του δίνει ήδη την πρόκριση. Που καθιστά ως… ταξίδι αναψυχής αυτή της επόμενης Τρίτης.

Ταυτόχρονα όμως, ο Παναθηναϊκός αποδεικνύει διαρκώς πως το ποδοσφαιρικό του στάτους το υπηρετεί ανεξάρτητα απ’ το ποιος είναι απέναντί του. Ανεξάρτητα απ’ τις συνθήκες του ματς. Η ταυτότητα μένει η ίδια. Μια ομάδα που έχει αρχίσει για τα καλά να… ρολάρει.

Δε γίνεται παρά να φανταστείς το πώς θα είναι αυτός ο Παναθηναϊκός, με 3-4 προσθήκες ποιοτικές, με προσωπικότητα (όχι υποχρεωτικά τον Γενάρη). Δεν μπορείς παρά να μην φανταστείς το πώς θα είναι ο Παναθηναϊκός με μια σεζόν στην… πλάτη του, έχοντας δουλευτεί για δεύτερο καλοκαίρι απ’ τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Μην το πάμε μακριά όμως. Ακόμη δεν επιτεύχθηκε τίποτα πέρα απ’ την ποδοσφαιρική εικόνα. Ούτε τίτλο κατέκτησε το «τριφύλλι», ούτε άφησε πίσω του όλα τα άσχημα του πρόσφατου παρελθόντος. Οι βάσεις που μπαίνουν όμως, είναι στοιχείο που επιβάλλεται να αναφέρεται.

Το 4-0 και η απόδοση του Παναθηναϊκού, η άνεση της επικράτησης που ήταν αναγκαία και επιβεβλημένη, έφερε εύλογα στο μυαλό τη μεγάλη απορία: Πότε επιτέλους θα κατορθώσουν οι «πράσινοι» να εξαργυρώσουν την ποδοσφαιρική τους εικόνα και εκτός έδρας. Η… πληγή που παραμένει στο «τριφύλλι».

Η ισορροπία στα αποτελέσματα εκτός έδρας, αυτόματα θα αλλάξει οριστικά τα δεδομένα στην Ελλάδα. Το 50% των εκτός έδρας αγώνων αν είχε πάρει η ομάδα, αυτή τη στιγμή θα συζητούσαμε για Πρωτάθλημα. Με αν δε γίνεται κουβέντα βέβαια. Αλλά θέτουμε ως αφετηρία ένα απόλυτα νορμάλ ποσοστό. Δεν είπε κανείς να… σαρώνεις. Μια φυσιολογική ροή αποτελεσμάτων.

Η εξισορρόπηση της απόδοσης είναι πλέον γεγονός. Η ομάδα έχει αποκτήσει το… αυτοματοποιημένο και θελκτικό ποδόσφαιρο. Ανεξάρτητα με το ποιος είναι απέναντί της. Τώρα ένα στοιχείο μένει να βάλει: Τις νίκες εκτός έδρας. Για να είναι οριστικά και αμετάκλητα εκεί που πρέπει.

Αν αυτό συνδυαστεί και με τις κατάλληλες ποιοτικές και ηγετικές προσθήκες (όχι πολλές, σε απόλυτα νορμάλ επίπεδα) τότε ναι. Ο Παναθηναϊκός θα είναι ξανά η ομάδα που δεν θα μπορεί να σταματήσει κανείς εύκολα. Και για να γίνει αυτό, θα πρέπει να βρεθεί σε κακό βράδυ ή να έχει όλες τις συγκυρίες εναντίον του.

Αρχικά ας αξιοποιηθούν αυτά τα 2 εκ. που ακούγεται πως θα διατεθούν για μεταγραφές. Μιλάμε για 2-3 εξαιρετικά συμβόλαια. Ειδικά αν το ένα αφορά αναπληρωματικό αριστερό μπακ (ο Κώτσιρας που αποκτήθηκε για βασικός στα δεξιά δεν παίρνει πάνω από 200.000).

Υ.Γ. Ο Χουάνκαρ είναι σε όλα τα επίπεδα ο παίκτης που ταιριάζει σε κανονικό Παναθηναϊκό σε ρόλο αριστερού μπακ. Δεν ξέρουμε τις απαιτήσεις που έχει, ποια η διαφορά στις συζητήσεις κτλ. Το να μείνει στην ομάδα, μοιάζει αναγκαίο πάντως. Κάποιους μήνες πριν οι Παναθηναϊκοί συζητούσαν για το αν πρέπει να ανανεώσει ο Μολό… Με αυτόν τον Χουάνκαρ είναι τραγικό να μην υπάρχει απαίτηση.