Η Ριζούπολη δεν συγκρίνεται με τίποτα!

Τα χρόνια περνάνε, αλλά η ιστορία ότι γράφει δεν ξεγράφει. Και όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν, ότι στην Ριζούπολη έγινε, ότι έχει γίνει και σε άλλα γήπεδα, πολύ απλά δεν πείθουν κανέναν. Η μάλλον πείθουν αυτούς, που φοράνε παρωπίδες. Η αλήθεια είναι μία και δεν αλλάζει. Τα όσα έγιναν στην Ριζούπολη τον Μάιο του 2003 δεν έχουν γίνει ΠΟΤΕ στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Αφορμή να γράψω για την ντροπή της Ριζούπολης πήρα από τις δηλώσεις του τεράστιου Γιώργου Καραγκούνη. Ο «τυπάρας» μίλησε στους betarades και μεταξύ άλλων είπε, όταν ρωτήθηκε για τα όσα έγιναν στο εκτός έδρας ματς με την Φενέρμπαχτσε και στην Ριζούπολη: «Ηταν το ίδιο πιστεύετε εσείς; Δεν ήταν το ίδιο. Καμία σχέση. Δεν μπήκαν στα αποδυτήρια μπράβοι και τα έσπαγαν και έκαναν διάφορα. Και όλα αυτά, που έγιναν στην Ριζούπολη. Στη Φενέρμπαχτσε κάναμε ζέσταμα. Στην Ριζούπολη δεν κάναμε ζέσταμα». Ξεκάθαρος ο «Κάρα», όπως και οι άλλοι παίκτες εκείνης της ομάδας, που δεν μπορούν να ξεχάσουν τι έχει γίνει εκτός από έναν, που πήγε μετά στον αντίπαλο και έπαθε… αμνησία.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι τέτοιες ομολογίες πρωταγωνιστών αυτού του θλιβερού αγώνα, που ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ, πρέπει να τονίζονται πάντα. Θα μου πει κάποιος, από την αντίθετη πλευρά: «Ναι, μόνο στην Ριζούπολη έχουν γίνει, ξέχασες τι έγινε στην Λεωφόρο τότε με τον Ευθυμιάδη». Η απάντησή μου είναι, ότι έχει γίνει στην Λεωφόρο, έχω βγει το έχω καυτηριάσει, αλλά όλα όσα έχουν γίνει στη Λεωφόρο δεν συγκρίνονται με όσα έγιναν εκείνη την ημέρα στην Ριζούπολη.

Στη Λεωφόρο ποτέ δεν βγήκε για ζέσταμα αντίπαλη ομάδα και οι οπαδοί της γηπεδούχου δεν τους άφησαν να κάνουν ζέσταμα και στη συνέχεια το παιχνίδι έγινε κανονικά. Στην Ριζούπολη έγινε. Ο Παναθηναϊκός δεν έκανε ζέσταμα, αφού οι φωτοβολίδες έπεφταν βροχή στα πόδια των παικτών.

Στη Λεωφόρο ΠΟΤΕ δεν έχουν μπει μπράβοι στα αποδυτήρια αντίπαλης ομάδας να απειλούν παίκτες και να χτυπάνε τις πόρτες. Στην Ριζούπολη έγινε.

Για να μην τρελαθούμε και να ξεχάσουμε αυτά, που έχουμε ζήσει. Ναι και στην Λεωφόρο έχουν γίνει κάποια γεγονότα, που σαφέστατα είναι καταδικαστέα. Αλλά ότι έχει γίνει ο Παναθηναϊκός το έχει πληρώσει πολύ ακριβά. Και επαναλαμβάνω ποτέ δεν έχουν γίνει, όσα έγιναν στην Ριζούπολη και μας θύμισε ο «Κάρα». Στην Ριζούπολη, όχι μόνο έγινε το παιχνίδι, αλλά πήρε το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός και τότε όλοι έλεγαν, για την καρδιά του πρωταθλητή. Και όσοι το οργάνωσαν τότε όλο αυτό μετά δούλεψαν στον Ολυμπιακό, ο αρχηγός αστυνομίας για παράδειγμα. Και φυσικά ο γνωστός και μη εξαιρετέος Μποροβήλος, που σαν διαιτητής εκείνου του αγώνα , είχε το… θράσος να το αρχίσει και να το τελειώσει και μετά την ξέρουμε την πορεία του…

Θα πει κάποιος άλλος «ρε Τάσο δεν κοιτάς τα χάλια σας που θυμήθηκες την Ριζούπολη;». Θα απαντήσω σε αυτούς. Τα χάλια μας τα κοιτάω, κάνω κριτική, τα βάζω με τους υπεύθυνους και γράφω κάθε μέρα, κάθε εβδομάδα. Την Ριζούπολη θα την θυμάμαι για πάντα και δεν θα την ξεχάσω, διότι με την βία κατακτήθηκε ένα πρωτάθλημα και μία διοίκηση τότε άφησε απροστάτευτη ομάδα και παίκτες.

Και αναφέρομαι στον Τζίγκερ και τον Φιλιππίδη, που θα έπρεπε αν ήταν κάποιοι εκεί να πάρουν την ομάδα και να φύγουν. Την Ριζούπολη θα την θυμάμαι και θα την αναφέρω, διότι έχω… αλλεργία όταν μου κάνουν το άσπρο-μαύρο. Όπως έχω αλλεργία, όταν ακούω σήμερα, ότι για τα χάλια του Παναθηναϊκού, φταίνε παίκτες, προπονητές, τεχνικοί διευθυντές, κόσμος και το όνομα του Αλαφούζου, που είναι ο κύριος υπεύθυνος το ακούω όλο και λιγότερο, έτσι έχω αλλεργία, όταν ακούω σήμερα από τους προπαγανδιστές, ότι «στην Ριζούπολη δεν έγινε και κάτι φοβερό, έγινε ότι και σε άλλα γήπεδα».

Αυτά να τα λέτε σε αυτούς που καταπίνουν αμάσητο, ό,τι τους σερβίρετε. Σε εμάς, που ξέρουμε και έχουμε ζήσει την ιστορία αυτό δεν περνάει. Η Ριζούπολη είναι η ΠΙΟ ΜΑΥΡΗ ΣΕΛΙΔΑ στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τελεία και παύλα.