RIP καθημερινέ άνθρωπέ μου

Τα νεκρά παιδάκια και οι γονείς στην Συρία έχουν το ίδιο αίμα με τα αδικοχαμένα παιδιά τους γονείς και τους δολοφονημένους εφήβους στο Παρίσι.

Απλά έχουν άλλο χρώμα και δέρμα και είναι πιο μακριά μας. Και μάλιστα πέθαναν από τις ίδιες σφαίρες τα ίδια όπλα και τα ίδια χέρια.

Ένοχοι τα αφεντικά της Δύσης και οι πάμπλουτοι χορηγοί τους που συνεργάστηκαν με ταλιμπάν ISIS κτλ. Αυτοί έχουν το αίμα στα χέρια τους.

Αυτοί ευθύνονται για τους νεκρούς χθες και για αυτούς που καθημερινά σκοτώνονται στην Συρία αλλά και τα πνιγμένα παιδάκια στην Μεσόγειο που τρέχουν να σωθούν απο τους ίδιους που χθες έσφαξαν τους Παριζιανους.

Την Ελλάδα δεν την πειράζουν ακόμα. Άλλωστε την έχουν σκοτώσει ήδη με οικονομικό πόλεμο. Ποιοι; Οι ίδιοι ηθικοί αυτουργοί των δολοφονημένων του Παρισιού. Στην θέση των τζιχαντιστών που έσπειραν τον τρόμο τον θάνατο και την θλίψη χθες, βρίσκονται οι "τρομοκράτες" του πολιτικού κόσμου. Αυτοί που "σκοτώνουν" καθημερινά τον μέσο Έλληνα πολίτη. Αυτόν που αφού τον έβαλαν μέσα στο σύστημα τους, τον κορόιδεψαν, τον έκλεψαν και τον οδηγούν στο θάνατο φυσικό και μή: είτε μέσω της πείνας και της φτώχειας, είτε μέσω των αυτοκτονιών από την κατάθλιψη και την απόγνωση ενώ την ίδια ώρα τους σκοτώνουν τις αξίες του, την παιδεία του το μέλλον των παιδιών του. Η θλίψη για τα γεγονότα του Παρισιού θα φέρει σύντομα τον σκεπτικισμό για το το που οδηγείται ο κόσμος σήμερα. Σε όλους εμάς. Στους υπόλοιπους που ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα οι νεκροί άνθρωποι του χθες θα γίνουν σημαία για νέες κατακτήσεις και νέα πολιτικά παιχνίδια. Κάποτε πεθαίναμε για κάτι. Τώρα καθημερινά για το τίποτα και τιποτένιους.