Πρέπει να εκμεταλλευτεί τον φόβο του αντιπάλου

αγωνιστεί με τον Ολυμπιακό πρέπει να περάσει από το «Κλεάνθης Βικελίδης». Πρόκειται για ένα παιχνίδι που δεν είναι από τα πλέον δύσκολα σε σχέση με τα όσα έχει αντιμετωπίσει η ομάδα του Μάκη Χάβου μέχρι τώρα, αλλά υπάρχουν και κάποιες αντικειμενικές δυσκολίες.

Για εμένα, πρώτος και σημαντικότερος κίνδυνος για τον ΠΑΟΚ αφορά τον βαθμό συγκέντρωσης της ομάδας. Είναι λογικό, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα να έχει εγκλωβίσει στο πίσω μέρος του μυαλού των παικτών την σκέψη για τη ρεβάνς του κυπέλλου.
Αυτό το άλλοθι θα πρέπει οι παίκτες του ΠΑΟΚ να το ξεχάσουν, γιατί έχασαν στον πρώτο γύρο. Αν δεν είχαν χάσει ίσως η Τούμπα να μην είχε δώσει το σύνθημα για νίκη στο Χαριλάου την περασμένη Κυριακή. Αλλά οφείλουν να πάρουν μία ρεβάνς γοήτρου κυρίως.

Αν εξαιρέσουμε το κομμάτι της συγκέντρωσης, ο ΠΑΟΚ είναι σαφώς σε καλύτερη κατάσταση ως ομάδα, με περισσότερο ταλέντο και ετοιμότητα.
Σημαντικό ρόλο θα παίξει στον αγώνα ο Κωνσταντινέας. Σε ένα παιχνίδι που στοιχηματίζω όσο κι όσο πως το πρώτο σκληρό μαρκάρισμα στον Βιεϊρίνια θα γίνει μέχρι το 5΄, κάνει το καθήκον του και βγάλει κάρτα, τότε ο ΠΑΟΚ θα περάσει με διπλό.
Αν τους αφήσει να κλοτσάνε όπως έκανε πέρυσι ο Σπάθας και πρόπερσι ο Παμπορίδης, τότε η ισοπαλία είναι το πιθανότερο αποτέλεσμα.
Είναι γεγονός πως ο Άρης καίγεται και το κίνητρό του είναι διπλό. Αν δεν πάρει κάτι από αυτό το παιχνίδι θα απομακρυνθεί και άλλο από την πεντάδα και θα πλησιάσει επικίνδυνα τη ζώνη του υποβιβασμού. Έχοντας μάλιστα στη συνέχεια ΑΕΚ και Ατρόμητο εκτός και Ολυμπιακό ενδιάμεσα εντός, το να ακουμπήσει την καυτή ζώνη δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί και έκπληξη.
Άρα, για να μην πάρουν φωτιά τα κομπιουτεράκια, ο Άρης θα πρέπει κάτι να πάρει από αυτό το παιχνίδι και είναι λογικό να επιχειρήσει να το πάει στη κλωτσιά. Αν ο Κωνσταντινέας είναι σοβαρός, θα παιχτεί ποδόσφαιρο, αν όχι, θα παιχτεί κατς.

Ο ΠΑΟΚ πρέπει να εκμεταλλευτεί το άγχος των γηπεδούχων και νομίζω πως αυτό ξέρει να το κάνει με έξυπνο τρόπο. Το έκανε στη Κωνσταντινούπολη, το έκανε στο Ζάγκρεμπ, το έκανε στο Καραϊσκάκη. Γιατί να μη το κάνει και στο Χαριλάου.

Υ.Γ.:  Η επιλογή του Ετό είναι εξαιρετική τηρουμένων των αναλογιών. Στα 29 του χρόνια, χωρίς κίνητρο λόγω Βρσάλκο στη Δυναμό αλλά με 16 αγώνες στα πόδια του φέτος, είναι μία περίπτωση επιθετικογενούς μπακ που κάλλιστα μπορεί να παίξει και πιο μπροστά σε αντίθεση με τον Λίνο που ναι μεν είναι επιθετικογενής, αλλά στα χαφ πνίγεται.
Εγώ τον θυμάμαι κυρίως στον αγώνα του Ζάγκρεμπ, όπου τα πήγε καλά απέναντι στον Βιεϊρίνια και βέβαια, ανέβηκε ποιοτικά καμιά δεκαριά φορές, σε παγωμένο μάλιστα αγωνιστικό χώρο. Η ταχύτητά του είναι το βασικό του ατού και στις εγχώριες διοργανώσεις νομίζω πως μπορεί να δώσει ώθηση και στη δεξιά πλευρά της ομάδας. Νομίζω έτσι όπως τον θυμάμαι πως θα κάνει καλό δίδυμο με τον Φωτάκη σε ένα remake του διδύμου Λίνο – Σορλέν, όμως δεν είμαι σε θέση να προβλέψω το πώς μπορεί να δέσει με τον Σάλπι. Είναι παίκτες γραμμής και οι δύο.