Το δύσκολο δεν είναι οι μεταγραφές αλλά οι… άνθρωποι

Το δύσκολο δεν είναι οι μεταγραφές αλλά οι… άνθρωποι

Στον Παναθηναϊκό δύσκολα ευδοκιμούν οι αλήθειες. Φτιάξαμε ολόκληρες γενιές που τους αρέσει και προτιμάνε τα λόγια και τα φούμαρα, ακόμα και όταν ξέρει ότι είναι τέτοια. Λίγο πολύ μοιάζει η κατάσταση με αυτή που ζούσαμε στην Ελλάδα τόσα χρόνια. Θυμάμαι σαν τώρα, να πηγαίνουμε στο εξωτερικό και μιλάω για σοβαρές χώρες και να κάνουμε πλάκα κορϊδεύοντάς της, όταν μετά τις έντεκα το βράδυ δεν βλέπαμε κίνηση και πολλές φορές δυσκολευόμασταν να βρούμε και να φάμε.

Καμαρώναμε μάλιστα, γιατί την ίδια ώρα στην Ελλάδα, στην παραλιακή που οδηγούσε στις πίστες της παραλίας, υπήρχε μποτιλιάρισμα και ζωή μέχρι τα ξημερώματα. Βέβαια μια ματιά τώρα στην παραλιακή καθημερινή και κατά τις μία ή δύο μετά τα μεσάνυχτα, όχι μποτιλιάρισμα σε ώρα αιχμής δεν σου θυμίζει, αλλά… πίστα για κόντρες και σούζες με τις μηχανές όπως γινόταν κάποτε στην Ποσειδώνος. Αεροπλάνο μπορεί να προσγειωθεί και όλοι κοιτάμε με μελαγχολία και αναθεματίζουμε την κρίση.

Λίγο πολύ τις ίδιες καταστάσεις βιώνουμε στον Παναθηναϊκό. Και κουβεντιάζουμε επίσης στον Παναθηναίκό. Με την διαφορά ότι στην μεν Ελλάδα, έστω και βίαια και οδυνηρά, το… πάσης φύσεως κούρεμα έχει προσγειώσει σε άλλα επίπεδα τις κουβέντες και τις αγωνίες μας, ενώ στον Παναθηναϊκό κανείς δεν λέει να βάλει μυαλό απ’ όσα έζησε και απ’ όσα ζει.

Παρακολουθώ με λίγα λόγια, μια απίστευτη κουβέντα που έχει ξεκινήσει ήδη, σε σχέση με τις πιθανές μεταγραφές ή μεταγραφάρες που θα κάνει ο πρίγκιπας όταν έρθει. Έχει αρχίσει μάλιστα και ο σχετικός διάλογος και οι αντιπαραθέσεις. Σικαμπάλα, Παπαταθόπουλος και Τζαβέλας ή παικταράδες που θα πάμε όλοι στο αεροδρόμιο να υποδεχτούμε.
Κι από κοντά και ανάλογα με το ποιόν θεωρεί ότι είναι ο καθένας, τα σχετικά… επιχειρήματα. Ή για να είμαστε και πιο ακριβείς στην περιγραφή μας, τα επιχειρήματα… τρομάρα μας.

Δεν ξέρω αν συνειδητοποιεί κανένας, την απίστευτη γραφικότητα της σχετικής συζήτησης. Δεν γίνονται δηλαδή αυτά τα πράγματα. Σε ένα Παναθηναϊκό που βρίσκεται μια ανάσα από την χρεοκοπία, σε ένα Παναθηναϊκό που ακόμα κανείς δεν ξέρει την επόμενη μέρα με σαφήνεια και καθαρότητα, ξεκινήσαμε ήδη να μαλώνουμε, για το τι σόι παίχτες θα φέρει, αν έρθει, όταν θα έρθει και όπως θα έρθει ο… πρίγκιπας.

Δεν ξέρω ποιος αλλοίωσε έτσι τα χαρακτηριστικά αυτής της ομάδας. Δεν ξέρω ποιος έχει εμφυτεύσει αυτό το απίστευτο τσιπ παραλογισμού και αμπαλοσύνης στο κεφάλι μας, αλλά ειλικρινά ως που μπορεί να φτάσει αυτή η υστερία;

Πόσο ακόμα δηλαδή θα υποβάλλουμε τον εαυτό μας και το σωματείο, σ’ αυτόν τον πρωτοφανή διαγωνισμό σαχλαμάρας και προσβολής της νοημοσύνης μας;
Που να το πούμε δηλαδή αυτό και να μας πιστέψουν;

Σε ποια χώρα, σε ποιόν νορμάλ άνθρωπο στον πλανήτη;

Ότι δηλαδή στην σημερινή Ελλάδα, είναι μια ομάδα η οποία βρίσκεται στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης και αυτό που συζητάνε οι περισσότεροι σ’ αυτοί, είναι τι σόϊ μεταγραφές θα κάνει και πόσο θα κοστίζουν, όταν, αν και όποτε έρθει ένας νέος επενδυτής που φάνηκε στον ορίζοντα.

Όχι πέστε μου ειλικρινά δηλαδή, που θα το πεις αυτό και δεν θα σε πάρουν στο ψιλό;

Εδώ δηλαδή, έχει χαθεί πια κάθε μέτρο και κάθε επαφή με την πραγματικότητα. Και μέσα σ’ αυτόν τον παραλογισμό και τον διαγωνισμό, καλούνται όλοι υποχρεωτικά να πάρουν θέση κιόλας. Γιατί αλλιώτικα κινδυνεύουν. Να θεωρηθούν από εχθροί του Παναθηναϊκού, μέχρι… νοσταλγοί του παρελθόντος.

Και το χειρότερο; Για μια ακόμα φορά, από την όλη συζήτηση απουσιάζει εντελώς το ποδόσφαιρο και η λογική του. Με λίγα λόγια, αν είχε πραγματικό νόημα μια συζήτηση εν όψει της ανάληψης του Παναθηναϊκού από τον πρίγκιπα, μία μόνο τέτοια υπάρχει.

Το με ποια ποδοσφαιρική λογική θα κινηθεί ο νέος επενδυτής και πάνω απ’ όλα, το σόϊ ανθρώπους θα επιλέξει για κάθε πόστο ξεχωριστά. Κι ακόμα παραπέρα και το πιο σημαντικό και δύσκολο ταυτόχρονα, είναι μια καθαρή, τίμια και ειλικρινής πάνω απ’ όλα κουβέντα, για το αν υπάρχουν τελικά αυτή την στιγμή στον Παναθηναϊκό αλλά και κοντά στον Παναθηναϊκό, άνθρωποι με γνώση στο αντικείμενο, με προυπηρεσία σ’ αυτό και με ικανότητα να κρατήσουν τον σύλλογο σε ένα ανταγωνιστικό και αξιοπρεπές επίπεδο, ανεξάρτητα από την οικονομική του κατάσταση και το πόσα λεφτά θα πέσουν.

Τι λέτε αλήθεια; Υπάρχουν;

Δεν ξέρω ειλικρινά αν υπάρχουν όντως και μάλιστα σε… αφθονία αυτή την στιγμή.. Ξέρω όμως με σιγουριά, πως αν τελικά πάνε όλα καλά και αναλάβει ο πρίγκιπας, το πιο δύσκολο και πιο σημαντικό ταυτόχρονα, θα είναι ακριβώς αυτό. Το να βρει δηλαδή ανθρώπους ικανούς, έντιμους, επαγγελματίες και πάνω απ’ όλα με σαφή και σύγχρονη γνώση του ποδοσφαίρου, της λογικής και των αναγκών του. Θα με θυμηθείτε, ότι εκεί θα είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Καθώς και το αντίστοιχο στοίχημα. Και για τον πρίγκιπα και τον οποιοδήποτε πρίγκιπα ή επενδυτή που θα αναλάβει να βγάλει τον Παναθηναϊκό από το τούνελ.



Νίκολς: «Είμαι χαρούμενος που θ’ αγωνιστώ για το Περιστέρι και τους ένθερμους οπαδούς της ομάδας»!
Νίκολς: «Είμαι χαρούμενος που θ’ αγωνιστώ για το Περιστέρι και τους ένθερμους οπαδούς της ομάδας»!
Μαρία Σάκκαρη: Κόντρα στη Ριμπάκινα για τον 2ο γύρο του Wimbledon - Η ώρα και το κανάλι
Μαρία Σάκκαρη: Κόντρα στη Ριμπάκινα για τον 2ο γύρο του Wimbledon - Η ώρα και το κανάλι
Ανανεώσε ο Γκαλαλβίνι με Κολοσσό
Ανανεώσε ο Γκαλαλβίνι με Κολοσσό
Παρελθόν από την Μονακό ο Τζαϊτέ
Παρελθόν από την Μονακό ο Τζαϊτέ
©2011-2025 Onsports.gr - All rights reserved