«Μου έλειψε ο κόσμος του ΠΑΟΚ»

Ο  παλαίμαχος άσος που φόρεσε την φανέλα του «Δικεφάλου του Βορρά» από το 1990 έως το 1993 μιλώντας στην εφημερίδα «Goal» σημείωσε:

«Είναι πραγματικά πολύ όμορφο αυτό που συμβαίνει. Μέχρι και τις πιο μικρές λεπτομέρειες. Το βράδυ της Παρασκευής πήγαμε να φάμε. Έφεραν μπροστά μου ένα χταπόδι μαγειρεμένο με τον παραδοσιακό τρόπο της Ελλάδας. Το είδα και θυμήθηκα τα παλιά, η Ντον (η σύντροφος του ) στην αρχή τρόμαξε , αλλά όταν δοκίμασε κατάλαβε. Μου έλειψε η Ελλάδα, οι συνήθειες της, το φαγητό, το σουβλάκι, ο κόσμος, ο αυθορμητισμός τους και φυσικά ο ΠΑΟΚ. Μου έλειψε ο κόσμος του ΠΑΟΚ…».

Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση που έχεις κρατήσει από αυτά τα τρία χρόνια στον ΠΑΟΚ;

«Νομίζω όλα όσα έγιναν στον τελικό της Γενεύης. Ήταν ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος της ομάδας, όλοι τον πανηγυρίσαμε με την ψυχή μας, θυμάμαι ότι στο αεροπλάνο για την επιστροφή ήμουν πολύ κουρασμένος, όλοι ήθελαν να μας μιλήσουν, να μοιραστούν τη χαρά τους μαζί μας, κρατώντας σαμπάνιες στο χέρι. Υπήρχαν και άλλες έντονες στιγμές καλές και κακές, το πρωτάθλημα, ο τελικός στη Ναντ, οι μεγάλες νίκες στο Πρωταθλητριών, η απογοήτευση στο φάιναλ φορ της Αθήνας, αλλά αυτό της Γενεύης νομίζω ότι ξεχωρίζει»

Τι άλλο θυμάσαι από εκείνη την ομάδα του ΠΑΟΚ;

«Τους θυμάμαι όλους. Φυσικά τον Σταυρόπουλο, τον Μπάνε, τον Μπουντούρη, τον κόουτς Ίβκοβιτς, τον Μπαλογιάννη, όλα τα παιδιά. Έκανα κάποια… μαθήματα τις τελευταίες μέρες και έμαθα επίσης ότι ο Γιώργος Βαλαβανίδης είναι προπονητής στις ακαδημίες του ΠΑΟΚ, αλλά κυρίως ότι ο προπονητής της ομάδας ήταν τότε στον Ηρακλή. Μαρκόπουλος νομίζω λέγεται, αλλά αυτό που θυμάμαι περισσότερο είναι τον παίκτη που κοουτσάριζε τότε, τον Ινγκραμ . Φοβερός σκόρερ, τον είδα πριν από μερικά χρόνια στην Αμερική».