Νεστέροβιτς: «Με το κεφάλι ψηλά»

Ο Σλοβένος σέντερ, που αγωνίστηκε πέρυσι στον Ολυμπιακό, παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα «Γαύρος», στην οποία παραδέχθηκε πως ήθελε να σταματήσει με το κεφάλι ψηλά. «Δεν ήθελα να έχω φθίνουσα πορεία στον επίλογο της καριέρας μου», ανέφερε χαρακτηριστικά. Αναλυτικά τα όσα είπε...

-Πριν από λίγες μέρες δήλωσες ότι αποσύρεσαι από την ενεργό δράση. Το σκέφτηκες καλά;
«Νομίζω ότι είναι η πιο δύσκολη απόφαση που έχω πάρει στη ζωή μου. Ήρθε, όμως, η ώρα. Περίμενα κάτι καλό να συμβεί, κάποια πρόταση από τον Ολυμπιακό ενδεχομένως. Δεν ήρθε ποτέ και το μόνο που είχα στα χέρια μου ήταν προσφορές από την Ολίμπια Λουμπλιάνας και την Παρτιζάν. Καλές ομάδες, αλλά όχι τοπ επιπέδου, όπως ο Ολυμπιακός ή κάποιες άλλες. Ήθελα να σταματήσω με το κεφάλι ψηλά, έχω πετύχει κάποια πράγματα στην καριέρα μου και δεν ήθελα να έχω φθίνουσα πορεία στον επίλογό της. Από το να είμαι κάπου και να δίνω το 50%, είναι πολύ καλύτερα να σταματήσω και να ασχοληθώ με κάτι άλλο δίνοντας το 100%…».

-Τελευταία ομάδα της καριέρας σου ήταν ο Ολυμπιακός. Τι έλειψε πέρυσι και δεν πήρε η ομάδα το πρωτάθλημα;
«Λεπτομέρειες… Στο μπάσκετ είναι πολύ σημαντικές οι λεπτομέρειες. Πιστεύω ότι είχαμε το πρωτάθλημα στα χέρια μας. Αν είχαν μπει δύο βολές, ένα σουτ ή αν είχαμε παίξει δύο καλύτερες άμυνες, τα πάντα θα ήταν διαφορετικά. Στους τελικούς απέναντι στον Παναθηναϊκό παίξαμε πολύ καλά, αλλά δεν τα καταφέραμε, δυστυχώς. Ελπίζω η ομάδα να πανηγυρίσει φέτος γιατί το αξίζει, γίνεται καλή δουλειά και χρειάζεται ένας τίτλος για να της φύγει η πίεση».

-Αν έπαιζες εσύ, πολλοί ισχυρίζονται ότι θα κερδίζατε τον Παναθηναϊκό.
«Είναι δύσκολο να απαντήσω σε κάτι τέτοιο. Είναι πολύ θεωρητικό. Εγώ είδα την ομάδα να παίζει πολύ καλά στους περσινούς τελικούς και χωρίς εμένα. Ίσως αν έπαιζα εγώ να την μπέρδευα και να ήταν χειρότερα. Ποτέ δεν ξέρεις. Οι συμπαίκτες μου έδωσαν ό,τι είχαν και δεν είχαν, οπότε είναι άδικο για αυτούς να ακούν ότι «αν είχαμε τον Ράσο θα κερδίζαμε».

-Έχεις δουλέψει με σπουδαίους προπονητές. Τελευταίος που συνεργάστηκες, ο Ντούσαν Ίβκοβιτς.
«Ό,τι και να πω για τον Ντούντα είναι λίγο. Κατάλαβα πέρυσι γιατί θεωρείται ένας από τους καλύτερους προπονητές όλων των εποχών. Μπορώ πλέον να τον επιβεβαιώσω. Προσπαθεί πάντα δίνοντας το 100% των δυνατοτήτων του, ετοιμάζει την προπόνηση ή τα ματς πολλές ώρες. Δεν του ξεφεύγει τίποτα και γνωρίζει κάθε στιγμή πώς πρέπει να σου συμπεριφερθεί. Όταν σου φωνάζει, έχει λόγο που το κάνει και όταν σου λέει «μπράβο» δεν είναι τυχαίο. Εγώ ήρθα μετά από τόσα χρόνια στο ΝΒΑ σε ένα διαφορετικό σύστημα προπόνησης και νοοτροπίας. Ο Ντούντα με βοήθησε πάρα πολύ να εγκλιματιστώ πολύ γρήγορα.

Σίγουρα δεν πέτυχε τον βασικό στόχο της ομάδας, αλλά δούλεψε πολύ κυρίως με τα νεαρά παιδιά τα οποία έχουν βελτιωθεί ιδιαίτερα. Ο Ολυμπιακός με αυτόν στον πάγκο είναι σε καλό δρόμο».

-Ποια είναι η άποψή σου για τους προέδρους της ομάδας;
«Λατρεύουν το μπάσκετ και τον Ολυμπιακό. Δεν είχαμε μιλήσει πολλές φορές πέρυσι, αλλά κατάλαβα ότι είναι δίκαιοι άνθρωποι. Είναι μία δύσκολη οικονομικά περίοδος και ο κόσμος θα πρέπει να το καταλάβει και να τους στηρίξει».

-Είχες ακούσει πολλά για τον κόσμο του Ολυμπιακού όταν ήρθες. Τι έχεις να πεις τώρα;
«Ό,τι και να πούμε είναι λίγο. Δημιουργούν φανταστική ατμόσφαιρα και σίγουρα τους αξίζει όχι, αλλά πολλά πρωταθλήματα. Βέβαια, έχω μάθει να είμαι ειλικρινής και δεν μπορώ να σου κρύψω ότι απογοητευόμουν όταν έβλεπα το ΣΕΦ άδειο. Και το έβλεπα συχνά. Δεν μπορώ να τους κατηγορήσω, αλλά έρχονταν μόνο στα ντέρμπι. Ίσως να φταίει ότι ήρθα από το ΝΒΑ και είχα συνηθίσει διαφορετικά. Πάντως, ατμόσφαιρα σαν την περσινή στον τρίτο τελικό δεν είχα δει ποτέ στη ζωή μου».

-Κατά τη διάρκεια της καριέρας σου είχες σπουδαίους συμπαίκτες. Ποια ήταν η καλύτερα πεντάδα κατά τη γνώμη σου;
«Δύσκολη ερώτηση. Πάμε από πάνω προς τα κάτω. Τιμ Ντάγκαν (Σπερς), Ζόραν Σάβιτς (Κίντερ), Μανού Τζινόμπιλι (Σπερς), Σάσα Ντανίλοβιτς (Κίντερ) και για πλέι μέικερ οι τρεις περσινοί που είχα στον Ολυμπιακό».