Conference League: Ο Ζοσέ Μουρίνιο των 25 τίτλων και 30 τελικών! - Το special ρεκόρ που κυνηγάει

Είναι Special One. Ό,τι και να πει ο προπονητής της εξέδρας, του πληκτρολογίου, οπαδός, δημοσιογράφος, παράγοντας ή παίκτης, το βιογραφικό του θα το ζήλευαν όλοι.

Έχει «βαφτιστεί» παρωχημένος, εγωιστής, αλαζόνας. Μπορεί να είναι όλα αυτά. Σίγουρα, όμως είναι ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΣ. Είναι ο προπονητής των τελικών. Άλλοι συνάδελφοί του έχουν τη χαρά να παίξουν σε έναν τελικό. Άλλοι δεν καταφέρνουν ούτε σε έναν να βρεθούν. Ο Μουρίνιο, ο Πορτογάλος τεχνικός, ο οποίος γεννήθηκε στις 26/1/63 στη Σετούμπαλ, πήγε σε 30 τελικούς. Αυτός με τη Ρόμα εναντίον της Φέγενορντ για το Conference League θα είναι ο 29ος. Πως συμβαίνει αυτό; Θα το δούμε παρακάτω.

Είναι ο προπονητής που του αρέσει να συγκεντρώνει πάνω του τα βλέμματα. Αυτός που συνεχάρη ball boy γιατί έδωσε γρήγορα τη μπάλα και η Τότεναμ σκόραρε κόντρα στον Ολυμπιακό.

Ο οποίος στις συνεντεύξεις Τύπου, όταν δέχεται κριτική, απαντάει με ερωτήσεις. Με απίθανες ατάκες. Το έχει πει και το τι έχει πετύχει, χρειάζονται τόμοι για να καταγραφούν. Του αρέσει να παίζει και με νέα παιδιά, αλλά και με έμπειρους. Χαρακτηριστική η ατάκα του πριν από χρόνια.

«Δώστε μου όλους τους “γέρους”. Κριστιάνο Ρονάλντο, Μέσι, Ντρογκμπά, Λάμπαρντ, Τέρι, Ράμος, Μπόατενγκ, Ντάνι Άλβες, Μόντριτς. Νόιερ, Ινιέστα. Θα πάρω το πρωτάθλημα, το  Champions League και θα είμαι ο καλύτερος προπονητής της χρονιάς μ’ αυτούς».

Το απίθανο ρεκόρ

Ο Ζοσέ Μουρίνιο έχει καταφέρει να πάει τελικό με πολλές ομάδες που προπόνησε. Και δεν ήταν για παράδειγμα μόνο δύο για να πεις «Οκ, δεν πέτυχε και κάτι τρελό». Το έκανε με επτά ομάδες. Τις Πόρτο, Ίντερ, Ρεάλ Μαδρίτης, Τσέλσι, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Τότεναμ και τώρα τη Ρόμα. Στη Μπενφίκα (όπου διαδέχθηκε τον Χάινκες) το 2000 έμεινε για δέκα ματς κι αφού είχε διαμάχη με τον νέο πρόεδρο Μανουέλ Βιλαρίνιο. Στη Λεϊρία, όπου συνέχεια, πριν πάει στην Πόρτο, δεν γινόταν να παίξει σε τελικό. Αλλά έβαλε τις βάσεις, ώστε να την αντιμετωπίσει αργότερα σε τελικό με την Πόρτο!

Με τις τρεις εξ αυτών των ομάδων έπαιξε σε ευρωπαϊκό τελικό. Έχει δώσει επτά ευρωπαϊκούς τελικούς. Κέρδισε τους τέσσερις. Έχασε τους τρεις. Αλλά αυτοί που έχασε είναι όλοι Super Cup UEFA. Ποτέ δεν έχασε ευρωπαϊκό τελικό την άνοιξη. Τους κέρδισε όλους.

Ο Παναθηναϊκός

Η αρχή έγινε το 2003 με την Πόρτο. Νίκησε τη Σέλτικ για το UEFA 3-2 στην παράταση. Για να φτάσει στον τελικό της Σεβίλλης (στο γήπεδο της Μπέτις) με την Πόρτο, χρειάστηκε να αποκλείσει στα προημιτελικά τον Παναθηναϊκό. Έχασε 1-0 εντός, νίκησε 2-0 στη Λεωφόρο στην παράταση.

Το όνομά του είχε αρχίσει να συζητείται όλο και πιο έντονα. Την επόμενη σεζόν έφτασε στην κορυφή. Πήγε στον τελικό με την Πόρτο και διέλυσε 3-0 τη Μονακό του Έλληνα Άκη Ζήκου. Ήταν πλέον ο διακαής πόθος όλων των μεγάλων συλλόγων.

Πήγε στην Αγγλία, στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, κατέκτησε πρωταθλήματα, με την Τσέλσι, έπαιξε τελικούς, άλλους κέρδισε, άλλους έχασε, αλλά δεν μπόρεσε να πάει σε ευρωπαϊκό τελικό. Το κατάφερε το 2010 με την Ίντερ. Πάλι στον δρόμο του βρήκε τον Παναθηναϊκό. Τη σεζόν 2008-09. Νίκησε στην Αθήνα, όπως είχε κάνει με την Πόρτο, έχασε εντός και έσπασε το αήττητο της ομάδας του εντός έδρας, όπως είχε συμβεί και το 2003.

 Στον τελικό την επόμενη χρονιά κι αφού δέχθηκε κριτική για πούλμαν στο Καμπ Νου κόντρα στη Μπαρτσελόνα, έδειξε γιατί είναι κορυφαίος. Παρέταξε μία Ίντερ που νίκησε άνετα 2-0, όχι μία απλά καλή ομάδα, αλλά το μεγαθήριο Μπάγερν.

Η αποτυχία

Ποιο είναι το ψεγάδι στην απίστευτη καριέρα του; Ότι δεν πήγε ευρωπαϊκό τελικό με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Ναι, με τη «Βασίλισσα» απέτυχε να πανηγυρίσει κούπα εντός Ισπανίας. Όταν έφυγε, η Ρεάλ άρχισε νέα δυναστεία εκτός συνόρων. Γύρισε στην Τσέλσι και πάλι δεν μπόρεσε με την ομάδα του Αμπράμοβιτς να πάει σε ευρωπαϊκό τελικό. Είναι οι δύο μεγάλες ομάδες με τις οποίες δεν μπόρεσε να γευτεί την χαρά εκτός συνόρων.

Με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατάφερε να πάει σε ευρωπαϊκό τελικό. Κόντρα στον Άγιαξ κι ενώ είχε αρκετούς απόντες, ανάμεσά τους τον Ιμπραϊμοβιτς και πολλούς παίκτες στον τελικό με πατερίτσες στον πάγκο (!) κατέκτησε το 2017 και το Europa League. Παλιό UEFA, λοιπόν, Champions League (δύο φορές), Europa League και τώρα Conference League. Εφόσον τα καταφέρει με τη Ρόμα, θα είναι ο πρώτος προπονητής που θα έχει κατακτήσεις σε τρεις διαφορετικές ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αυτό είναι το απίθανο ρεκόρ που κυνηγάει. Α, ψεγάδι. Θα του λείπει το Super Cup Ευρώπης! Ό,τι κι αν γίνει στα Τίρανα, σε κάθε περίπτωση θα είναι Special One.

Ο άνθρωπος των 33 τίτλων στην καριέρα του, 25 ως πρώτος προπονητής. Των 30 τελικών μαζί με αυτόν της Ρόμα. Γιατί θα είναι 29, όμως, αυτός που θα καθίσει σε πάγκο με τους Ρωμαίους; Διότι οδήγησε το 2021 την Τότεναμ στον τελικό του Λιγκ Καπ Αγγλίας. Νίκησε εντός στον ημιτελικό 2-0 τη Μπρέντφορντ, αλλά έξι μέρες (19/4/21) πριν τον τελικό με τη  Μάντσεστερ Σίτι (έχασε η Τότεναμ 1-0) στις 25/4/21, απολύθηκε από τους Λονδρέζους.

Οι τίτλοι του Μουρίνιο:

4 φορές καλύτερος προπονητής 2003, 2004, 2009, 2011.

Τρία πρωταθλήματα Αγγλίας, όλα με την Τσέλσι: 2004-05, 2005-06, 2014-15 (Τσέλσι)

Δύο Champions league: 2009-10 Ίντερ, 2003-04 Πόρτο.

Ένα Κύπελλο Αγγλίας: Τσέλσι 2006-07.

Τέσσερα Λιγκ Καπ Αγγλίας: 2004-05 Τσέλσι, 2006-07 Τσέλσι, 2014-15 Τσέλσι, 20016-17 Μάντσεστερ Γ.

Ένα πρωτάθλημα Ισπανίας: 2011-12 Ρεάλ Μαδρίτης.

Ένα Κύπελλο Ισπανίας: 2010-11 Ρεάλ Μαδρίτης.

Ένα Σούπερ Καπ Ισπανίας: 2012-13 Ρεάλ Μαδρίτης.

Δύο πρωταθλήματα Ιταλίας με την Ίντερ: 2008-09, 2009-10.

Ένα Κύπελλο Ιταλίας: 2009-10.

Ένα Σούπερ Καπ Ιταλίας: 2008-09

Δύο πρωταθλήματα Πορτογαλίας με την Πόρτο: 2002-03, 2003-04.

Ένα Κύπελλο Πορτογαλίας: 2002-03

Ένα Europa League: 2016-17 Μάντσεστερ Γ.,

Ένα Κύπελλο UEFA: 2002-03 Πόρτο

Ένα Σούπερ Καπ Πορτογαλίας: 2002-03

Δύο Community Shield: 2005-06 Τσέλσι, 2016-17 Μάντσεστερ Γ.

ΟΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟΙ ΤΕΛΙΚΟΙ ΤΟΥ ΜΟΥΡΙΝΙΟ

ΔΙΟΡ.    ΗΜΕΡ.  ΑΓΩΝΑΣ               ΑΠΟΤ

Κύπελλο UEFA  21/5/13                Σέλτικ-Πόρτο 2-3 (παρ.)

Κύπελλο Πορτογαλίας  15/6/03                Πόρτο-Λεϊρία    1-0

Σούπερ Καπ Πορτογαλίας           10/8/03                Πόρτο-Λεϊρία    1-0

Champions League          26/5/04                Μονακό-Πόρτο                                0-3

Λιγκ Καπ Αγγλίας            27/2/05                Λίβερπουλ-Τσέλσι          2-3 (παρ.)

Community Shield           7/8/05   Άρσεναλ-Τσέλσι              1-2

Λιγκ Καπ Αγγλίας            25/2/07                Τσέλσι-Άρσεναλ              2-1

Κύπελλο Αγγλίας             19/5/07                Τσέλσι-Μάντσεστερ Γ.  1-0 (παρ.)

Σούπερ Καπ Ιταλίας       24/8/08                Ίντερ-Ρόμα         8-7 πεν.

Κύπελλο Ιταλίας              5/5/10   Ίντερ-Ρόμα 1-0

Champions League          22/5/10                Ίντερ-Μπάγερν                2-0

Κύπελλο Ισπανίας           20/4/11                Μπαρτσελόνα-Ρεάλ      0-1 (παρ.)

Σούπερ Καπ Ισπανίας    29/8/12                Ρεάλ-Μπαρτσελόνα      2-1

Λιγκ Καπ Αγγλίας            1/3/15   Τσέλσι-Τότεναμ                               2-0

Community Shield           7/8/16   Λέστερ-Μάντσεστερ Γ. 1-2

Λιγκ Καπ Αγγλίας            26/2/17                Μάντσεστερ Γ. -Σαουθάμπτον  3-2

Europa League  24/5/17                Άγιαξ-Μάντσεστερ Γ.    0-2

ΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ ΤΕΛΙΚΟΙ ΤΟΥ ΜΟΥΡΙΝΙΟ

ΔΙΟΡΓ.  ΗΜΕΡ.  ΑΓΩΝ.   ΑΠΟΤ.

UEFA Super Cup               29/8/03                Μίλαν-Πόρτο    1-0

Κύπελλο Πορτογαλίας  16/5/04                Πόρτο-Μπενφίκα            1-2 (παρ.)

Community Shield           13/8/2006           Τσέλσι-Λίβερπουλ          1-2

Community Shield           5/8/07   Τσέλσι-Μάντσεστερ Γ.  1-4 πεν.

Σούπερ Καπ Ιταλίας       8/8/09   Ίντερ-Λάτσιο     1-2

Σούπερ Καπ Ισπανίας    17/8/11                Μπαρτσελόνα-Ρεάλ      3-2

Κύπελλο Ισπανίας           17/5/13                Ατλέτικο Μ.-Ρεάλ           2-1 (παρ.)

UEFA Super Cup               30/8/13                Μπάγερν-Τσέλσι             7-6 πεν.

Community Shield           2/8/15   Άρσεναλ-Τσέλσι              1-0

UEFA Super Cup               8/8/17   Ρεάλ-Μάντσεστερ Γ.    2-1

Κύπελλο Αγγλίας             19/5/18                Τσέσλι-Μάντσεστερ Γ.  1-0

ΤΕΛΙΚΟΙ ΜΕ ΟΜΑΔΕΣ

Πόρτο:  6

Τσέλσι: 9

Ίντερ: 4

Ρεάλ: 4

Μάντσεστερ Γ.: 5

Τότεναμ*: 1

*Όπως αναφέραμε, πήγε στον τελικό, αλλά δεν βρέθηκε στον πάγκο, αφού απολύθηκε λίγες μέρες νωρίτερα.