Μπρους θα είσαι για πάντα ο ΜακΚλέιν μας

Αγαπητέ Μπρους Γουίλις,

Ή μάλλον Αγαπημένε Μπρους Γουίλις – γιατί να κρατάμε τα προσχήματα και να είμαστε τυπικοί; Αφού είσαι δικός μας άνθρωπος, μαζί σου μεγαλώσαμε από τη δεκαετία του ’80, είδαμε την «πρόοδό σου», την καλλιτεχνική σου «μεταμόρφωση», το κουλ υφάκι σου να γίνεται σήμα – κατατεθέν, τα μαλλιά σου να λιγοστεύουν κι αυτό να σου χαρίζει έξτρα κιλά γοητείας, τη μαγκιά σου, τη Ντέμι Μουρ σου.

Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr