Ξενέρωσα τη ζωή μου κάνοντας το Αθήνα-Θεσσαλονίκη με ΙΧ
«Και όχι, δεν μου έφταιξαν μόνο τα διόδια.»
Δεν φαντάζεστε πόσο ζηλεύoυμε τα διηγήματα με road trips. Όχι μόνο για τα γεγονότα που έχουν γεννηθεί για τις ανάγκες της μυθοπλασίας, αλλά κυρίως για τις αφηγήσεις. Πάρε για παράδειγμα το «Στο Δρόμο» του Κέρουακ. Ή το «Ακόμα και οι Καουμπόισσες Μελαγχολούν» του Ρόμπινς. Οι τύποι μπορεί να περιέγραφαν ένα ερημικό χωράφι με ένα άλογο να βοσκάει, αλλά ζωγράφιζαν την εικόνα με τέτοια μαεστρία που ένιωθες ότι ήσουν εκεί.
Αυτό άλλωστε δεν θέλεις από ένα ταξίδι; Να σου δίνει εικόνες. Ε στον καιρό του 2017 και αν αποφασίσεις να τραβήξεις προς τη Νέα Οδό για Θεσσαλονίκη από Αθήνα (και τούμπαλιν), τα πράγματα είναι κάπως μονότονα και τα γεγονότα σου χαλούν την αίγλη. Αυτά, τουλάχιστον, βίωσα εγώ με τον συνάδελφο που το πήγαμε οδικώς.
Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr
