Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός, του ευεργετηθέντος… Βετάκη

Ο Σωτήρης Βετάκης για κάποια χρόνια είχε καταφέρει να κρυφτεί και να κρύψει τις αδυναμίες του, χτίζοντας μια ολόκληρη καριέρα πάνω στον Παναθηναϊκό, τον Ομπράντοβιτς και τον κουμπάρο του, Δημήτρη Ιτούδη, επί εποχή των οποίων από ένας απλός ρεπόρτερ στα «ΝΕΑ», εξελίχτηκε… ειδικός στα θέματα του μπασκετικού «τριφυλλιού». Με τις «αποκλειστικές» ειδήσεις που κατά μεγάλο ποσοστό τον τροφοδοτούσε κυρίως ο «Ζοτς» να… εκτοξεύουν το μισθό και το κασέ του.

Με δυο λόγια, ο Βετάκης αξιοποιώντας πλήρως τη γνωριμία του με το προπονητικό επιτελείο του Παναθηναϊκού όχι μόνο έχτισε την καριέρα του αλλά απόλαυσε και μια ζωή σχεδόν ονειρεμένη.

Με ακριβά ταξίδια, πανάκριβά ρούχα, νυχτερινές εξόδους και διακοπές σε θέρετρα που ακόμη και τις καλές εποχές του Τύπου ένας απλός… ρεπόρτερ δεν πέρναγε ούτε απ’έξω.

Όλα αυτά ελέω Παναθηναϊκού και κυρίως Ζοτς, του οποίου ακόμη και σήμερα είναι ο… εκλεκτός του. Μια σχέση που χτίστηκε στην πλάτη ουσιαστικά του Παναθηναϊκού, με τον οποίο εκτός των άλλων, ο Βετάκης, ευτύχησε να… γυρίσει όλη την Ευρώπη στο «τσάμπα».

Το 2007 μάλιστα με αυτό ακριβώς το «διαβατήριο» του… ειδικού επί θεμάτων Παναθηναϊκού, προσλήφθηκε από την εφημερίδα «ΠΡΑΣΙΝΗ», με παχυλό μισθό για να γράφει ουσιαστικά μία σελίδα την ημέρα… Κι όχι κάθε μέρα. Μια συμφωνία δηλαδή όχι απλά γενναιόδωρη αλλά κάτι παραπάνω από την ιδιοκτησία της εφημερίδας. Μια συμφωνία που δυστυχώς δεν εκτιμήθηκε δεόντως από τον Βετάκη, ο οποίος συνέχισε να δίνει τα… αποκλειστικά θέματα στα «ΝΕΑ» αντιμετωπίζοντας την «ΠΡΑΣΙΝΗ» περίπου ως… πάρεργο.

Λόγω σεβασμού στο πρόσωπο του (αυτόν δηλαδή που ουδέποτε εκτίμησε ο Βετάκης) παρά το γεγονός ότι το μόνο που πούλαγε ήταν… μυαλό, η «ΠΡΑΣΙΝΗ» διατήρησε στο δυναμικό της τον Βετάκη για αρκετό καιρό χωρίς ιδιαίτερο όφελος για την εφημερίδα.

Όταν όμως προέκυψε η πρώτη σοβαρή κρίση στο χώρο του Τύπου και απαιτήθηκαν περικοπές εξόδων, ορθά σκεπτόμενη η τότε διεύθυνση, αποφάσισε να κόψει… λίπος. Και έλυσε τη συνεργασία με τον Βετάκη, με δεδομένο ότι είχε δεύτερη (και τρίτη και τέταρτη) δουλειά στα «ΝΕΑ». Μια απόφαση απόλυτα δίκαιη πλην όμως «οδυνηρή» για την… τσέπη του αρθρογράφου.

Από εκείνο το σημείο και μετά αλλά και με την αποχώρηση του «κολλητού» και πληροφοριοδότη του, Ζέλικο Ομπράντοβιτς από τον Παναθηναϊκό και ότι ακολούθησε αυτής, ο Βετάκης με συνέπεια και συνέχεια, εξελίχτηκε στον μεγαλύτερο «πολέμιο» του μπασκετικού «τριφυλλιού» και προσωπικά του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Παρά το γεγονός ότι και το τριφύλλι και ο Γιαννακόπουλος τον ευεργέτησαν όσο κανείς στην καριέρα του.

Με κριτική που πολλές φορές ξεπερνάει τα όρια της εμπάθειας, προβοκατόρικα δημοσιεύματα και τόνους λάσπης στον ανεμιστήρα ο κατά τ’άλλα συμπαθής Βετάκης, από το 2012 και μετά προσπαθεί διαρκώς να προκαλέσει προβλήματα στον Παναθηναϊκό. Συνεχώς και με κάθε αφορμή… Ή και χωρίς αφορμή. Ο σκοπός… κολάζει τα μέσα.

Επειδή μάλιστα το χούι βγαίνει μετά την ψυχή, το ίδιο μονοπάτι ακολούθησε εν τέλει και στα «ΝΕΑ». Εκεί όπου όταν αποχώρησε η προηγούμενη ιδιοκτησία, με την οποία ο Βετάκης διατηρούσε πολύ… στενές και προσωπικές σχέσεις, οι νέοι ιδιοκτήτες, αντιλαμβανόμενοι πως πουλάει κι εκεί πια μόνο… μυαλό, έλυσαν τη συνεργασία μαζί του.

Βλέπετε με δεδομένο ότι στον Παναθηναϊκό δεν υπάρχει πια «Ζοτς» να δίνει τα θέματα στο πιάτο και από τη στιγμή που ακόμη και οι τυφλοί είδαν ότι ο μόνος σκοπός του Βετάκη είναι να βάζει τρικλοποδιές στον Παναθηναϊκό, μια εφημερίδα όπως «ΤΑ ΝΕΑ» δεν είχε ουσιαστικά κανένα λόγο να εξυπηρετεί την εμμονή του Βετάκη με τον μπασκετικό Παναθηναϊκό και προσωπικά με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο.

Ενός ανθρώπου που ευεργέτησε τον Βετάκη επί σειρά ετών, με τον τελευταίο να αποδεικνύει για μια ακόμη φορά την ορθότητα της φράσης «ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος αχάριστου».

Ευτυχώς για τον Παναθηναϊκό και δυστυχώς για τον Βετάκη, ο κόσμος του τριφυλλιού έχει μνήμη, κρίση και άποψη. Ξέρει πολύ καλά πια τον ρόλο του καθενός ακόμη και στο δημοσιογραφικό χώρο. Ακόμη και άνθρωποι περαστικοί από τα παναθηναϊκά δρώμενα γνωρίζουν τα κίνητρα του Βετάκη και τους σκοπούς του. Είπαμε άλλωστε, η Ελλάδα είναι πολύ μικρή χώρα για να κρυφτείς και πολύ μικρότερη για να κρύψεις τις αδυναμίες σου… Ειδικά όταν από αδυναμίες γίνονται εμμονές…

Αν για τον Βετάκη η αξιοπρέπεια και η ανοχή εκλαμβάνεται ως αδυναμία προφανώς θα πρέπει να καταλάβει ότι και οι κρίνοντες κρίνονται. Πόσο μάλλον δε όταν η κρίση τους θολώνει λόγω του μίσους που τους διακατέχει… Αυτά και εδώ είμαστε. Α… Και επειδή όλα αυτά γίνονται πότε με τον μανδύα του αντικειμενικού και πότε με του ήρωα, κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα πρέπει να παραδεχτούμε πως αντικειμενικά είναι μόνο τα… αντικείμενα και ήρωες αυτοί που είναι ξάπλα στα νεκροταφεία. Οι άλλοι απλά πουλάνε… Και αντικειμενικότητα και ηρωϊσμό.

Ακολούθησε τον Νίκο Συρίγο στο Instagram