O Kobe ήταν και θα είναι το ΝΒΑ (photos+videos)
O Kobe Bryant ανακοίνωσε κι επίσημα ότι φέτος θα είναι η τελευταία του σεζόν στο ΝΒΑ, σκορπώντας… θλίψη σε όλο το κοινό του καλύτερου πρωταθλήματος μπάσκετ στον κόσμο κάνοντας μάλιστα ακόμα και τους πολέμιούς του να τον συμπαθήσουν. Έστω και τώρα λίγο πριν το τέλος. Και χωρίς καν κάνει τίποτα, παρά μόνο να πει «This season is all I have left to give».
Είναι κάτι το οποίο μπασκετικοί (και μη) αρνούμαστε να διανοηθούμε. Είναι σαν να μην χωράει κάτι τέτοιο στο μυαλό μας. Πώς γίνεται άλλωστε. Να υπάρχει ΝΒΑ χωρίς τον Bryant. Το ίδιο είχε γίνει και προγενέστερα όταν ο Jordan έλεγε «αντίο» το 2003 (βέβαια εκείνος είχε ήδη προλάβει να αποσυρθεί άλλες δύο φορές οπότε δικαίως κάποιοι δεν τον πίστευαν).
Σιγά-σιγά πρέπει να αναλογιζόμαστε ότι αργά ή γρήγορα το ΝΒΑ θα αλλάξει… χέρια. Θα περάσει εντελώς σε εκείνα του Lebron, του Anthony, του Wade ή του Bosh οι οποίοι (Θεέ μου) θεωρούνται βετεράνοι και άμεσοι κληρονόμοι της παλιάς φρουράς. Όπως και οι ίδιοι με τη σειρά τους θα το παραδώσουν αργότερα στους μεταγενέστερους αστέρες Durant-Harden-Curry και πάει λέγοντας.
Δυστυχώς όλα τα καλά έχουν κι ένα τέλος. Είτε αγαπούσατε τον Bryant, είτε αγαπούσατε… να τον μισείτε, δεν μπορείτε να μην παραδεχτείτε ότι το ο Kobe ήταν το ΝΒΑ. Επί μία εικοσαετία τώρα (σχεδόν) μας απασχολούσε συνεχώς με τα κατορθώματά του και το αν θα καταφέρει… να φτάσει τον Jordan. Τελικά δεν τα κατάφερε ωστόσο αυτό λίγη σημασία έχει, ήταν ότι πιο κοντινό γινόταν στον «Air». Και ίσως ήταν ο MJ σε καλύτερη έκδοση, αλλά και να μην ήταν εμάς και πάλι θα μας τρέλαινε (τρελαίνει ακόμα δηλαδή) για αυτό που είναι. Ένας ζωντανός θρύλος. Όλοι τον «κράξαμε» λόγω της πτωτικής του πορείας τα τελευταία χρόνια (μαζί και με μένα) όχι όμως επειδή τον ξεχάσαμε ή τον αντιπαθήσαμε. Ίσως επειδή νιώσαμε πως «τσαλακώνεται» η εικόνα του και ο θρύλος του ξεθωριάζει.
Κι όμως κατάφερε με μια και μόνο πρόταση να μας κάνει να αναλογιστούμε το πόσο τυχεροί είμαστε που μπορούμε ακόμα να τον βλέπουμε να μπαίνει στο γήπεδο φορώντας τη φανέλα με το νο. 24. Να ακούμε ακόμα από τα μεγάφωνα το περίφημο «starting at forward, Kobeeee Brrrrrryant!». Ακόμα και αν (αποδεδειγμένα πλέον) καταστρέφει σε πολλές περιπτώσεις το παιχνίδι των Lakers οι οποίοι έχουν περάσει σε επίπεδο «καρπαζοεισπράκτορα» και (ποιος θα το πίστευε) στη δεύτερη ομάδα της πόλης των αγγέλων, πρέπει να αναλογιστούμε τι θα ήταν το πρωτάθλημα χωρίς αυτόν. Ακόμα και σήμερα που θεωρητικά δεν είναι εκ των πρωταγωνιστών του.
Δύσκολα ο Jordan θα μπορούσε να βρει καλύτερο τύπο να αφήσει την κληρονομιά του. Αν στη θέση του Bryant ήταν ο James, τότε ενδέχεται το ΝΒΑ να ήταν πολύ διαφορετικό από αυτό που είναι σήμερα. Καλύτερο-χειρότερο κανείς δεν ξέρει.
Μιλάμε πλέον για αλλαγή φρουράς. Όλοι οι αγαπημένοι και μη, αυτοί που έκαναν το σύγχρονο ΝΒΑ αυτό που είναι σήμερα φεύγουν ο ένας μετά τον άλλον. Και είναι πολλοί. Μετά τον Bryant, είναι ο Ginobili που παρότι κάθε χρόνο μας απειλεί, φέτος μοιάζει πιο ξεκάθαρο από ποτέ ότι θα εγκαταλείψει στο τέλος της χρονιάς. Μετά έρχεται η σειρά του Garnett και του Duncan! Όσο και να μας τρομάζει ιδέα, ναι ο Duncan φτάνει στο τέλος της διαδρομής του. Ή ο Nowitzki, παρέα με τον Carter.
Οι νεότερες γενιές μεγαλώσαμε μαζί με αυτούς τους παίκτες, αυτούς ακούσαμε για πρώτη φορά, αυτούς είδαμε να παίζουν ζωντανά. Είναι περίεργο το ότι κάποια στιγμή απλώς… θα τελειώσουν! Ίσως ποτέ δεν θα το παραδεχτούμε. Όπως ακόμα δεν πιστεύουμε ότι δεν παίζει ο MacGrady, o Kidd, o Nash, o Shaquille, o Stoyakovic, o Allen (δεν έχει αποσυρθεί επίσημα), o Iverson, … , ακόμα και ο Jordan!
Δυστυχώς όπως είπαμε παραπάνω όλα τα καλά έχουν και ένα τέλος. Ωστόσο στην περίπτωση του Bryant (και των υπόλοιπων που αναφέραμε) ένα είναι σίγουρο. Ποτέ δεν θα ξεχαστούν. Γιατί πολύ απλά είναι ο… Bryant (και οι υπόλοιποι που αναφέραμε).
