Ελλάδα: Το «Μαύρο Κουτί» της Εθνικής στη μετά Σάντος εποχή και το νέο ξεκίνημα με Πογέτ

Ο Γκουστάβο Πογέτ και η Εθνική ομάδα έχουν ξεκινήσει ιδανικά τις προσπάθειές του, στον όμιλο του Nations League, για την 3η κατηγορία της διοργάνωσης. Η «γαλανόλευκη» με δυο εκτός έδρας νίκες απέναντι σε Β. Ιρλανδία και Κόσοβο (αμφότερες με 1-0), φιγουράρει στην πρώτη θέση του ομίλου και θέλει το βράδυ της Πέμπτης στο κατάμεστο Πανθεσσαλικό Στάδιο, απέναντι στην Κύπρο να κάνει ακόμα ένα βήμα, προς την άνοδο.

Το ξεκίνημα αυτό της Εθνικής, αλλά και η ατμόσφαιρα που υπάρχει ανάμεσα στους διεθνείς μας, δείχνει πως κάτι καλό έχει δημιουργηθεί στην ομάδα το τελευταίο χρονικό διάστημα, που έρχεται σε αντίθεση με την καταστροφική περίοδο, από το Μουντιάλ του 2014 και μετά, όπου ό, τι καλό είχε στηθεί, διαγράφηκε μονομιάς, με τραγικές κινήσεις από τις τότε διοικήσεις της ΕΠΟ.

Το OnSports ανοίγει το «Μαύρο Κουτί» της Εθνικής και την περίοδο όπου το οικοδόμημα του ελληνικού ποδοσφαίρου έμπαζε από παντού.

Ένα πέναλτι πριν τους «8» του κόσμου και πλήρης διάλυση

Στις 29 Ιουνίου του 2014, ο Κέιλορ Νάβας σταματούσε κάθε προσπάθεια των ποδοσφαιριστών του Φερνάντο Σάντος, με την Εθνική ομάδα να γνωρίζει τον αποκλεισμό στα πέναλτι από την Κόστα Ρίκα και να χάνεται μια μοναδική ευκαιρία, για πρόκριση για πρώτη φορά στην ιστορία μας, στους «8» ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Μια Εθνική που για 13 χρόνια, με τον Ότο Ρεχάγκελ (2001-2010) και τον Σάντος στο τιμόνι, έκανε περήφανους όλους τους Έλληνες, με κορυφαία φυσικά στιγμή, την κατάκτηση του Euro 2004, με έναν κορμό παικτών, που χαιρόντουσαν να αγωνίζονται για την ομάδα.

Όμως όλα τα στραβά ξεκίνησαν με την πτήση της επιστροφής της Εθνικής για τη Βραζιλία. Εκεί όπου οι διοικούντες της ΕΠΟ έκλεισαν ξεχωριστό εισιτήριο στον Φερνάντο Σάντος, δείχνοντας με τον πλέον άκομψο τρόπο, πως ο Πορτογάλος δεν θα συνέχιζε στον πάγκο της Εθνικής.

Μια ΕΠΟ, που με πρόεδρο τον Γιώργο Σαρρή είχε πάρει την απόφαση να αλλάξει εντελώς τον τρόπο που αγωνιζόταν η Εθνική, όλη τη φιλοσοφία που είχε χτιστεί πάνω της, κάθε επιτυχία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.

Έτσι, η διοίκηση της Ομοσπονδίας, ανακοίνωσε την έναρξη της συνεργασίας της, με τον Κλαούντιο Ρανιέρι, τον Ιταλό τεχνικό με θητεία σε Τσέλσι, Γιουβέντους, Ρόμα, Βαλένθια, Ίντερ, Μονακό κα. Ένας καλός προπονητής, που ωστόσο δεν δούλεψε ποτέ με τον τρόπο που έφερε την Εθνική στο δρόμο των επιτυχιών.

Κάλεσε 36 παίκτες σε μόλις 4 παιχνίδια και με απολογισμό μια ισοπαλία και τρεις ήττες, με αποκορύφωμα την εντός έδρας ήττα από τα Νησιά Φερόε, οδήγησαν την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία στη λύση της συνεργασίας της με τον Ιταλό προπονητή.

Επόμενη επιλογή της ΕΠΟ; Σε ρόλο υπηρεσιακού τεχνικού ο Κώστας Τσάνας, που προερχόταν από την Εθνική Νέων και έκατσε στον πάγκο της Εθνικής για 5 παιχνίδια. Απολογισμός; μια νίκη, μια ισοπαλία και τρεις ήττες μέχρι η ΕΠΟ να καταλήξει στον επόμενο προπονητή που θα έφερνε ξανά την Εθνική στις επιτυχίες.

Εκλεκτός της νέας διοίκησης της ΕΠΟ και του προέδρου της Γιώργου Γκιρτζίκη, ήταν ο Σέρχιο Μαρκαριάν. Ο πολύπειρος Ουρουγουανός τεχνικός που άφησε το στίγμα του στην πατρίδα μας, ιδιαίτερα με ευρωπαϊκές πορείες του Παναθηναϊκού, θεωρήθηεκ από πολλούς ως ο καταλληλότερος για το δύσκολο εγχείρημα. Επιλογή που βασή αποτελεσμάτων κρίθηκε άκρως αποτυχημένη.

Ο Μαρκαριάν σε τρία παιχνίδια δεν πανηγύρισε ούτε νίκη, έχοντας δυο ισοπαλίες με Ουγγαρία (Προκριματικά Euro 2016) και Πολωνία (Φιλικό), ενώ ήταν και ο προπονητής στην ήττα μας με 2-1 μέσα στα Νησιά Φερόε.

Μετά το «κάψιμο» και της επιλογής Μαρκαριάν, τα περιθώρια είχαν στενέψει επικίνδυνα για την Εθνική. Εκτός Euro 2016, ραγδαία πτώση στο FIFA Ranking, μια ΕΠΟ που κατάφερε σε δυο χρόνια να τσακίσει κάθε καλό αυτής της ομάδας και ποδοσφαιριστές που δεν είχαν και ιδιαίτερη κάψα να αγωνιστούν με τη γαλανόλευκη. Απόλυτο ναυάγιο.

Η έκλαμψη του Σκίμπε

Η ΕΠΟ αναζήτησε έναν προπονητή που θα θύμιζε έστω και λίγο Ρεχάγκελ. Και πίστευε πως τον βρήκε, στο πρόσωπο του Μίκαελ Σκίμπε. Γερμανός τεχνικός, λάτρης της πειθαρχίας, του άμεσου ποδοσφαίρου και με καλές πορείες σε Μπάγερ Λεβερκούζεν, Γαλατασαράι και Άιντραχτ Φρανκφούρτης.

Και όπως αποδείχτηκε, η καλύτερη επιλογή της διοίκησης Γκιρτζίκη. Που αξίζει να θυμίσουμε πως απομακρύνθηκε από τη θέση του και η FIFA, επιβάλλοντας εκλογές, που έφεραν τον Βαγγέλη Γραμμένο στην εξουσία.

Πολλά φιλικά παιχνίδια μέχρι τόσο ο Σκίμπε να μάθει τους παίκτες του, όσο και οι παίκτες τον Σκίμπε. Και το αποτέλεσμα βγήκε. Προκριματικά φάση Μουντιάλ 2018. Οι νίκες επέστρεψαν, τα μεγάλα αποτελέσματα επέστρεψαν (1-1 κόντρα στο πανίσχυρο Βέλγιο) και δεύτερη θέση που μας έδωσε το δικαίωμα της ελπίδας για πρόκριση στα γήπεδα της Ρωσίας, μέσω της διαδικασίας των μπαράζ.

Όμως στα μπαράζ, η Εθνική έπεσε πάνω στην απίστευτη ομαδάρα της Κροατίας, του Μόντριτς, του Ράκιτιτς και των υπολοίπων. Βαριά ήττα με 4-1 στο Ζάγκρεμπ και τέλος το όνειρο του Μουντιάλ, με τον Σκίμπε ωστόσο να δείχνει πως ήταν ικανός να αλλάξει τα πράγματα στην ομάδα.

Η «φλασιά» με Αναστασιάδη

Έτσι, ο Σκίμπε ήταν ο προπονητής που οδήγησε την Εθνική και στη νέα διοργάνωση της UEFA, το Nations League, που ερχόταν προκειμένου να αντικαταστήσει τα αδιάφορα φιλικά. Ωστόσο, σε ένα θεωρητικά βατό όμιλο, ο Σκίμπε με δυο νίκες και δυο ήττες στις πρώτες τέσσερις αγωνιστικές, δεν έφερε το αποτέλεσμα που περιμέναν αρκετοί, με την ΕΠΟ να τον απομακρύνει από την τεχνική ηγεσία και στη θέση του, έκανε μια όπως αποδείχτηκε πολύ κακή επιλογή. Τον Άγγελο Αναστασιάδη.

Ο πολύπειρος Έλληνας τεχνικός ήρθε, θέλοντας να οδηγήσει την ομάδα, στα τελικά του Euro 2020, σε έναν όμιλο με αντιπάλους την Ιταλία, τη Βοσνία, την Αρμενία, τη Φινλανδία και το Λίχτενστάιν. Θετικό ξεκίνημα με νίκη εκτός έδρας στο Λιχτενστάιν και ισοπαλία 2-2 στο Σεράγεβο απέναντι στη Βοσνία.

Η «λογική ήττα» με 3-0 στο ΟΑΚΑ από την Ιταλία, έφερε μια κάποια μουρμούρα, όμως τα δύσκολα για τον Αναστασιάδη ήρθαν τρεις μέρες αργότερα, όταν και πάλι στο Ολυμπιακό Στάδιο, μια τραγική επιλογή της ΕΠΟ για την έδρα της Εθνικής, η Ελλάδα γνώρισε την ήττα με 3-2 από την Αρμενία, αποτέλεσμα που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Άγριο κόντρα Αναστασιάδη με Παπασταθόπουλο, με τον αμυντικό της Άρσεναλ τότε να μένει εκτός πλάνων του έμπειρου τεχνικού.

Το αποτέλεσμα αυτό αλλά και η ατμόσφαιρα που επικρατούσε στις τάξεις της Εθνικής, έφεραν και το τέλος της συνεργασίας του Άγγελου Αναστασιάδη. Του πέμπτου κατά σειρά προπονητή, που αποχώρησε τα τελευταία 5 χρόνια απο την Εθνική και τη μετά-Σάντος εποχή.

Ολλανδικό μοντέλο με νέες βάσεις

Η ΕΠΟ καλούταν και πάλι να βγει στην αγορά προκειμένου να βρει άμεσα τον επόμενο προπονητή της Εθνικής ομάδας. Μιας ομάδας ωστόσο που είχε χάσει κάθε λάμψη του παρελθόντος και δύσκολα θα έβρισκε κάποιο «βαρύ» όνομα, για την τεχνική της ηγεσία.

Και έτσι, μπήκε στις ζωές μας, ο Τζον Φαν ΄τ Σχιπ. Ο Ολλανδός τεχνικός μάλιστα είχε το ελεύθερο να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές και ανανέωση έμψυχου υλικού, προκειμένου να βγει στην επιφάνεια το νέο αίμα του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Αν και το ξεκίνημα από πλευράς αποτελεσμάτων δεν ήταν και το ιδανικότερο (1-0 ήττα στη Φινλανδία, 1-1 στο ΟΑΚΑ με το Λιχτενστάιν) και με αρκετούς πειραματισμούς σε πρόσωπα και συστήματα, ο Φαν' Τ Σχιπ έστρωσε την ομάδα, την οδήγησε μια ανάσα από την άνοδο στη 2η κατηγορία του Nations League, όμως ο απίθανος Όμπλακ σταμάτησε την Ελλάδα στη Ριζούπολη, όμως ο Ολλανδός έδωσε και κάτι ακόμα.

Το δικαίωμα στην ελπίδα. Είδαμε την Εθνική να προσπαθεί και αρκετές φορές να πετυχαίνει να παίξει όμορφο, συνδυαστικό ποδόσφαιρο, που μπορεί να μην γέμισε το αχανές ΟΑΚΑ, ωστόσο έφερε και πάλι το χαμόγελο στους διεθνείς και τη θέληση να αγωνίζονται για τη χώρα.

Το τέλος του Φαν'τ Σχιπ και η στοχευμένη επιλογή Πογέτ

Ο Φαν'τ Σχιπ έδειξε ένα κάποιο έργο και πήρε την ευκαιρία από την ΕΠΟ να οδηγήσει την ομάδα στην προκριματική φάση του Μουντιάλ του 2022, με τον Ολλανδό να δηλώνει ξεκάθαρα το στόχο της ομάδας: Πρόκριση στο Κατάρ.

Εγχείρημα που μόνο εύκολο δεν ήταν, καθώς στον όμιλο υπήρχαν η Ισπανία και η Σουηδία που θα έβαζαν δύσκολα στην ομάδα εξ αρχής. Το ξεκίνημα; Σπουδαίο! Ισοπαλία μέσα στην Ισπανία, με τον Τάσο Μπακασέτα να νικά τον Ντε Χέα από το σημείο του πέναλτι και να φέρνει στη μνήμη μας, εποχές Ρεχάγκελ με το «διπλό» στη Σαραγόσα.

Ωστόσο η χαρά μετριάστηκε, με το «ψυχρό» 1-1 με τη Γεωργία στο γήπεδο της Τούμπας. Η Εθνική ωστόσο έδειχνε πως είχε τις ικανότητες να παίξει στα ίσια την πρόκριση. Και το έδειξε απέναντι στη Σουηδία στο Στάδιο και τη μεγάλη νίκη με 2-1.

Όλη η ζαριά της πρόκρισης παίχτηκε στην «Friends Arena» της Στοκχόλμης, εκεί όπου η Εθνική με ενδεχόμενη νίκη θα έστελνε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα στα μπαράζ για το Κατάρ. Μια πολύ καλή εμφάνιση, ένα μονότερμα στο πρώτο μέρος, δυο άτυχες στιγμές στο β' μέρος και 2-0 για τους Σουηδούς, που πήραν στα μπαράζ και η Εθνική έμεινε με την όρεξη.

Έτσι έκλεισε και η πορεία του Τζον Φαν'Τ Σχιπ στον πάγκο της Εθνικής, που παρά το γεγονός πως δεν ήρθε κάποια πρόκριση σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης, ωστόσο έβαλε τις βάσεις για μια νέα αρχή στην ομάδα, έφερε στην επιφάνεια νέα παιδιά που έχουν να δώσουν πολλά στο ελληνικό ποδόσφαιρο και έναν κορμό στον Γκουστάβο Πογέτ, προκειμένου να δουλέψει όπως ακριβώς θέλει.

Αντί επιλόγου

Η μετά-Σάντος εποχή στην Εθνική ήταν με μια λέξη, καταστροφική, σε όλα τα επίπεδα. Ποδοσφαιρικά, διοικητικά. Εντελώς άστοχες επιλογές σε προπονητές, πρόεδροι που είχαν άλλα πράγματα στο μυαλό τους, πέρα από την επιτυχία της Εθνικής, ποδοσφαιριστές που το έβλεπαν σαν αγγαρεία.

Όλα αυτά, δείχνουν πως μπήκαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και πλέον με τον Γκουστάβο Πογέτ στον πάγκο, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δείχνει ικανό, να επιστρέψει στην ελίτ αρχικά του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και έπειτα και στις υψηλές θέσεις του Ranking της FIFA.

Βήμα βήμα όμως. Προέχει το αυριανό παιχνίδι με τη Κύπρο στο Πανθεσσαλικό Στάδιο. Εκεί όπου ο κόσμος θα δώσει δυναμικό παρών γεμίζοντας κάθε άκρη του. Πάμε για το 3 στα 3 και βλέπουμε. Βήμα βήμα.