Πόλο: Απεβίωσε ο ο πατριάρχης, Ανδρέας Γαρύφαλλος (photos)

Εκ μέρους του Δ.Σ της ΚΟΕ, ο Πρόεδρος Δημήτρης Διαθεσόπουλος αναφερόμενος στη θλιβερή είδηση, έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Ο Ανδρέας Γαρύφαλλος ήταν η κορυφαία προσωπικότητα της ελληνικής υδατοσφαίρισης διαχρονικά, ως αθλητής και προπονητής της. Αποτέλεσε εμβληματική μορφή του αθλήματος και του χώρου μας συνολικά, που καθοδήγησε γενιές αθλητών μας.

Η απώλεια του μας λυπεί βαθύτατα.

Στους δικούς του ανθρώπους, την οικογένεια και τον Εθνικό Πειραιά που υπηρέτησε περισσότερο από κάθε τι, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια.

Αιωνία του  η μνήμη»

Ο Πρόεδρος της ΚΟΕ ανακοίνωσε το δυσάρεστο νέο, στην έναρξη της σημερινής  συνεδρίασης του Δ.Σ της Ομοσπονδίας, ενώ κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή.

 Το αφιέρωμα της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδας

ΠΟΡΕΙΑ ΘΡΙΑΜΒΩΝ

Ως μικρό φόρο τιμής στον Ανδρέα Γαρύφαλλο, που γεννήθηκε το 1931, το Γραφείο Τύπου της ΚΟΕ, σας παρουσιάζει ένα αφιέρωμα.

Ως αθλητής , μετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968 (Μέξικο), όπου ήταν και προπονητής ταυτόχρονα (!), πετυχαίνοντας 4 γκολ. Νωρίτερα με την Εθνική ομάδα μετείχε στους 1ους Μεσογειακούς Αγώνες (Αλεξάνδρεια) όπου η Ελλάδα ήταν 3η, καθώς και το 1967 στην Τύνιδα(4η η Ελλάδα). Το 1958 ήταν σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής κολύμβησης στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Βουδαπέστης.

Με τον Εθνικό Πειραιά – με τον οποίο υπήρξε και δύο φορές πανελληνιονίκης κολύμβησης - κατέκτησε ως αθλητής 17 συνολικά πρωταθλήματα Ελλάδας από το 1948 έως το 1968 και 6 Κύπελλα Ελλάδας από το 1953 έως και το 1958 που ολοκληρώθηκε η πρώτη περίοδος της διοργάνωσης.

Στον πρώτο τελικό (1953), με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, το Κύπελλο κρίθηκε στην 3η παράταση (5-4), μετά από 58 ολόκληρα αγωνιστικά λεπτά! Ήταν μάλιστα εκείνος που πέτυχε και τα 5 γκολ της αναμέτρησης που στην κανονική διάρκεια είχε βρει τις δύο ομάδες ισόπαλες (3-3)!

Πολύ αργότερα (1985), ως προπονητής του Άρη Θεσσαλονίκης, αντιμετώπισε τον Εθνικό τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας (8-7 οι Πειραιώτες).

Στην Α1 Ανδρών διετέλεσε τεχνικός του ΝΑΟ Κέρκυρας (1987-88), του Ηρακλή (1996-97) και του Εθνικού (1997-98) όπου αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ως αθλητής και προπονητής του. Συνεργάστηκε επίσης με τον Παναθηναϊκό και τον ΝΟ Χίου.

Ως ομοσπονδιακός τεχνικός, οδήγησε σε δύο διοργανώσεις Ολυμπιακών Αγώνων την Εθνική μας ομάδα την οποία κοουτσάρισε το 1968 και την περίοδο 1973-1982. Το 1968 στο Μεξικό (14η) και το 1980 στη Μόσχα (10η). Ήταν προπονητής της στα Προολυμπιακά του 1968 στο Μιλάνο, του 1979 στο Χβαρ και το 1980 στη Σόφια.

Μαζί του Εθνική ομάδα μετείχε σε 3 Παγκόσμια πρωταθλήματα. Το 1973 στο Βελιγράδι (12η), το 1978 στο Βερολίνο (12η) και το 1982 στο Γκουαγιακίλ (12η). Ακόμη στα προκριματικά του 1973 στο Χβαρ και του 1975 επίσης στο Χβαρ (αποκλείστηκε).

Επίσης στα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα του 1977 στο Φάλκοπινγκ (9η/1η στη Β’ κατηγορία) και του 1981 στο Σπλιτ (10η/2η στη Β’ κατηγορία), καθώς και στα προκριματικά  του 1974 στο Λονδίνο (4η αποκλείστηκε) και του 1981 στην Κίκιντα (3η)

Προπονητής της Εθνικής Νέων σε 3 Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Το 1975 στο Γιόνκεπινγκ (9η), το 1980 στο Σιτάρντ (13η) και το 1992 στο Σοπρόν όπου η ελληνική υδατοσφαίριση κατέκτησε το πρώτο της μετάλλιο (χάλκινο) στις υποδομές με νίκη (9-8) επί της Ιταλίας στον μικρό τελικό.

Ήταν προπονητής της Εθνικής ομάδας Ανδρών, στους Μεσογειακούς Αγώνες του 1975 στο Αλγέρι 4η) και του 1979 στο Σπλιτ (4η).

Ως παίκτης – προπονητής ανέβηκε δύο φορές στην κορυφή του κόσμου με την Εθνική Ενόπλων.

Δείτε τις φωτογραφίες: