Ήταν απλά τρεις βαθμοί...

Αυτό που μετράει για τον ΑΡΗ στο παιχνίδι με τον ΠΑΣ Γιάννενα ήταν απλά οι τρεις βαθμοί. Μια νίκη που την ήθελε για πολλούς και διαφόρους λόγους και τελικά πέτυχε το στόχο του. Μετά την τραγική εμφάνιση και την ντροπιαστική ήττα στην Κέρκυρα το ματς με την ηπειρωτική ομάδα είχε τη δική του σημασία.

Οι οπαδοί των Κίτρινων το μόνο που κρατάνε είναι το αποτέλεσμα. Σίγουρα κανείς δεν έμεινε ικανοποιημένος από την εμφάνιση της ομάδας, η οποία σε μεγάλα χρονικά διαστήματα έδειχνε να μην πατάει καλά στο γήπεδο. Ήταν εμφανή τα προβλήματα σε όλες τις γραμμές, ενώ ούτε το γρήγορο γκολ του Καστίγιο (το πρώτο φετινό σε επίσημο παιχνίδι) δεν στάθηκε αρκετό στο να παίξει πιο απελευθερωμένα ο ΑΡΗΣ. Μπορεί να υπήρχε διάθεση, οι παίκτες να έτρεξαν αρκετά, ωστόσο λόγω των αποτελεσμάτων που προηγήθηκαν σε συνδυασμό με την βαθμολογική θέση έκαναν "βαριά" τα πόδια τους. Υπήρχε άγχος και αυτό βγήκε στο γήπεδο.

Η παρουσία των Γιάννη Μιχαλήτσου και Γιώργου Σεμερτζίδη σίγουρα λειτούργησε στο ψυχολογικό κομμάτι, ωστόσο η γενικότερη παρουσία της ομάδας στον αγωνιστικό χώρο δεν διέφερε πολύ από προηγούμενα παιχνίδια (άλλωστε δεν μπορούν να αλλάξουν σχεδόν τίποτα μέσα σε τρία εικοσιτετράωρα). Το τεχνικό δίδυμο, που αποφάσισε να επαναφέρει στην ομάδα τους Παπαστεριανό, Καστίγιο και Πρίττα -εκ του αποτελέσματος- δικαιώθηκε. Το βέβαιο όμως είναι ότι θα πρέπει να αλλάξουν πολλά στην ομάδα και να βελτιωθεί αισθητά σε όλους τους τομείς, ανεξαρτήτως της τελικής επιλογής στην τεχνική ηγεσία.

Ο ΑΡΗΣ νίκη ήθελε στο παιχνίδι με τα Γιάννενα, νίκη πήρε και τώρα σκέφτεται τον "τελικό" με τον Ατρόμητο την ερχόμενη Πέμπτη στο Κύπελλο. Ένα ματς, ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα των συνεχόμενων αγώνων μέσα στο Γενάρη. Ένα παιχνίδι τελείως διαφορετικό, ένα παιχνίδι χωρίς αύριο σε ένα θεσμό στον οποίο ο ΑΡΗΣ στοχεύει και φέτος να φτάσει ψηλά.