Ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη από ένα δυναμικό ξεκίνημα

Ο Παναθηναϊκός ενισχύθηκε σημαντικά με τις προσθήκες και των Σπόραρ, Βέρμπιτς.

Με τον Λοντίγκιν έχει δύο ισάξιους ουσιαστικά τερματοφύλακες, ενώ ο Γκάνεα με την εικόνα του στα φιλικά δείχνει ικανός να πάρει τη θέση του Χουάνκαρ. Εξαιτίας, μάλιστα, της ίωσης που ταλαιπώρησε τον Ισπανό, δεν αποκλείεται ο Ρουμάνος μπακ να είναι βασικός στο πρώτο ματς με τη Σλάβια στην Πράγα.

Στην άμυνα ήρθε ο ποιοτικός κι έμπειρος Μάγκνουσον, ο οποίος αν είναι υγιής μετά τα θέματα που είχε πέρσι και προσαρμοστεί πλήρως, είναι ασφαλώς μία σταθερά. Ο Τσέριν δίνει επιπλέον τρεξίματα στο κέντρο, ο Βαγιαννίδης εξελίσσεται, ενώ και ο Καμπετσής δείχνει να αποκτά ενεργό ρόλο.

Ο Σπόραρ έρχεται να δώσει λύση όχι μόνο στο σκοράρισμα, που είναι φυσικά το πρώτο ζητούμενο, αλλά και να βοηθήσει στο συνδυαστικό ποδόσφαιρο και τη δημιουργία. Ο Βέρμπιτς με τη σειρά του φυσικά και μπορεί να βάλει συναγωνισμό σε Αϊτόρ και Καρλίτος. Απλά ο Σλοβένος ακραίος επιθετικός, δεν υπολογίζεται για τη Σλάβια και την επόμενη φάση, αν περάσει ο Παναθηναϊκός.

Ο Παναθηναϊκός σταδιακά γεμίζει ποιότητα και σε αρκετές θέσεις έχει περισσότερες λύσεις με ισάξιους ποδοσφαιριστές. Έχει φυσικά ανάγκη κι άλλη ποιότητα. Θέλει δεδομένα έναν ηγέτη στη μεσαία γραμμή, έναν πιο έμπειρο και δημιουργικό παίκτη. Με φαντασία στο παιχνίδι του, με τρεξίματα και ικανό να παίζει ανάμεσα στις ζώνες του αντιπάλου.

Για τα ματς με τη Σλάβια, είναι δεδομένο ότι ο Παναθηναϊκός καθυστέρησε. Καμία ομάδα βέβαια δεν παίρνει παίκτες για 2 ή 4 ματς. Η κάθε μία, όμως, προσπαθεί να κάνει πιο εύκολο το έργο της. Αν κρίνουμε ότι οι βασικοί εξτρέμ Αϊτόρ, Παλάσιος ταλαιπωρήθηκαν με ίωση, ο Ιωαννίδης και ο Χουάνκαρ το ίδιο, ο Παναθηναϊκός μπορεί να δώσει το πρώτο σπουδαίο ματς της σεζόν με ελλείψεις ή με παίκτες που δεν θα έχουν τον απαιτούμενο βαθμό ετοιμότητας.

Λογικό να μην βρίσκεσαι στο 100% για πρώτο ματς της σεζόν, αλλά αν έχουν χάσει και 4-5 προπονήσεις πριν από έναν τόσο απαιτητικό αγώνα, τότε ο βαθμός δυσκολίας αυξάνεται. Κόντρα, μάλιστα, σε μία ομάδα που έφτασε τα τελευταία πέντε χρόνια τρεις φορές σε προημιτελικά ευρωπαϊκών διοργανώσεων και έπαιξε και μία χρονιά ομίλους Champions League.

Ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη την πρόκριση. Το να βγει απλά στην Ευρώπη και να αποχαιρετάει Αύγουστο μήνα, δεν είναι κανονικότητα. Μία πρόκριση θα φέρει τον Παναθηναϊκό στους ισχυρούς και λογικά θα κάνει πιο εύκολο το έργο του στους ομίλους (όσο εύκολα μπορεί να είναι το καλοκαίρι τα πράγματα για οποιαδήποτε ομάδα), αλλά κυρίως θα δώσει τρομερή ώθηση στην ομάδα. Αυτοπεποίθηση και ψυχολογία.

Αν μπει και στους ομίλους, τότε ο κόσμος θα συσπειρωθεί κι άλλο και φυσικά θα γεμίσει το ταμείο. Κι έλειψαν πολύ τα τελευταία χρόνια τα χρήματα της Ευρώπης. Μην ξεχνάμε επίσης ότι οι παίκτες με συνεχόμενα ματς μπορεί να καταπονούνται, αλλά εξελίσσονται και παράλληλα ανεβαίνουν οι μετοχές τους. Θα δείξουν αν μπορούν να αντέξουν Πέμπτη-Κυριακή. Έχουν επίσης και μεγαλύτερο κίνητρο να φανούν. Ακόμα και στο Conference League. Να σημειωθεί ακόμα ότι η Ευρώπη, όποια κι αν είναι η διοργάνωση αποτελεί δέλεαρ για να έρθουν παίκτες.

Πάμε, όμως, στο αρνητικό σενάριο. Ένας αποκλεισμός δεδομένα θα προκαλέσει απογοήτευση. Εκεί είναι που ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, οι παίκτες του και η διοίκηση οφείλουν να δείξουν θάρρος. Ν' απορροφήσουν τους κραδασμούς. Κυρίως επιμονή και πίστη στο πλάνο. Ο κόσμος με τη σειρά του να μην ρίξει πυρά. Ναι, θα είναι πικρό. Τελεία και παύλα.

Αλλά είπαμε η ομάδα δεν παίρνει παίκτες για 2 ή 4 αγώνες. Ασφαλώς και θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερους παίκτες, ωστόσο, αν δεν πετύχει τον πρώτο στόχο, δεν μπορεί να τα παρατήσει. Απαγορεύεται να λυγίσουν όλοι. Κι εκεί μπαίνει η εξίσωση «πρωτάθλημα». Σε αντίθεση με την Ευρώπη, όπου ένας αποκλεισμός τόσο νωρίς από τη Σλάβια ή τον επόμενο αντίπαλο μπορεί να χωνευτεί (έστω και δύσκολα), στην Ελλάδα ήττες όπως πέρσι στην κανονική διάρκεια σε Τρίπολη, Γιάννινα, Βόλο, Αγρίνιο, Ηράκλειο ή γκέλες εντός με ΟΦΗ, Τρίπολη, δεν χωνεύονται. Και θα φέρνουν εσωστρέφεια και γκρίνια στην εξέδρα.

Είναι απαραίτητο επιτέλους ο Παναθηναϊκός να μπει σε μία χρονιά δυνατά. Να φέρει κοντά του τον κόσμο. Να τον βάλει όλο και πιο δυναμικά στο παιχνίδι. Την αρχή την έχει κάνει, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός. Το ρόστερ έχει ακόμα ατέλειες. Αλλά βαδίζει σ’ έναν σωστό δρόμο. Το θέμα είναι να μην λοξοδρομήσει ξανά.