Το εγχειρίδιο της αυτοκαταστροφής

Άρθρο του Κώστα Βαϊμάκη

Το σκηνικό στην Τούμπα, ήταν στημένο ιδανικά για τον ΠΑΟΚ, ο οποίος για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, πήγαινε να παίξει με τον Ολυμπιακό σαν «αφεντικό» και όχι σαν «φτωχός συγγενής» του πρωταθλήματος με λίγες ελπίδες να το κατακτήσει: πριν το ματς η διαφορά ήταν 6 βαθμοί. Ο Ολυμπιακός είχε φάει ένα -3 και περίμενε την έφεση για να δει αν θα έπαιρνε πίσω τους βαθμούς. Αγωνιστικά ο ΠΑΟΚ ήταν σε καλύτερη κατάσταση, η Τούμπα όλη τη χρονιά – είτε με κόσμο, είτε με άδειες εξέδρες – είναι κάστρο απόρθητο κι ο αντίπαλός του δεν βρίσκεται εδώ και καιρό σε καλή αγωνιστική κατάσταση.

Τι «έπρεπε» να κάνει: τα αυτονόητα. Να επιβεβαιώσει την καλή αγωνιστική του κατάσταση, να αξιοποιήσει το μομέντουμ, τη δύναμη της έδρας και τη «δίψα» για το πρωτάθλημα, να «τελειώσει» τον Ολυμπιακό από οποιαδήποτε ελπίδα κατάκτησης του πρωταθλήματος στέλνοντάς τον στο -9 και να έχει να ασχοληθεί μόνο με την ΑΕΚ από εδώ και πέρα. Και όλα αυτά, σε συνδυασμό με μια Τούμπα «εκκλησία», με σαφείς οδηγίες – κατευθύνσεις να μην ανάψουν πυρσοί, να μην πετάξει κανείς φωτοβολίδες, μάρμαρα, αναπτήρες, πέτρες και άλλα πολεμοφόδια, για να μην ρισκάρει η ομάδα να τιμωρηθεί, όχι μόνο στο συγκεκριμένο παιχνίδι αλλά και στα επόμενα που ακολουθούν, με κυριότερο το ντέρμπι με την ΑΕΚ, που θα μπορούσε σε μεγάλο βαθμό να κρίνει ακόμα και το πρωτάθλημα.

Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr