Πόση μαγκιά αντέχεις ακόμα Έλληνα;
Αρχίζω και υποψιάζομαι σοβαρά πλέον ότι το «στήσιμο» στην Ελλάδα δεν είναι και τόσο μεγάλη τέχνη.
Και αν έχει ήδη πάει το μυαλό σου στον αθλητισμό, τράβα χειρόφρενο και δώσε βάση γιατί σήμερα θα ασχοληθούμε με το φαινόμενο Survivor.
Αυτό το παιχνίδι που σε γενικές γραμμές έχει ενδιαφέρον αν παρακολουθήσει κανείς τα αγωνίσματά του. Μέχρι εκεί όμως γιατί όσον αφορά το υπόλοιπο σενάριο παίζει μόνο ίντριγκα και ξεκατίνιασμα.
Για να επανέλθω όμως στην αρχική μου πρόταση αυτό που παρακολουθήσαμε την εβδομάδα που έφυγε ήταν με διαφορά το μεγαλύτερο σκάνδαλο που έχει γίνει ποτέ σε τηλεπαιχνίδι.
Και όχι, δεν αναφέρομαι ΜΟΝΟ στην αποχώρηση της Λάουρας και την παραμονή της Βαλαβάνη στο παιχνίδι. Όποιος παρακολουθεί λίγο τα social media μπορεί άνετα να βγάλει τα συμπεράσματά του για το αν τελικά το κοινό έδωσε ψήφο παραμονής στο κορίτσι του ΣΚΑΪ. Καμία σχέση, αφού την ημέρα της ψηφοφορίας τα 9 στα 10 tweets που βλέπαμε ήταν κατά της Βαλαβάνη. Όμως τελικά δεν έφυγε αυτή. Αυτό όμως πάει, πέρασε…
Σε αυτό που θέλω να σταθώ είναι στο υπερεργαλείο που ακούει στο όνομα Γιώργος Αγγελόπουλος. Δεν ξέρω γιατί, αλλά νιώθω ότι τον τύπο τον σπρώχνει η παραγωγή με τα μπούνια ώστε να πάει τελικό.
Ο μάγκας που ανέβηκε να τραγουδήσει την μπαλάντα του κυρ Μέντιου του Σφακιανάκη (δική του η δήλωση και κάπου εκεί ψηλά στον ουρανό ο Κώστας Βάρναλης και ο Νίκος Ξυλούρης πρέπει να του έστειλαν μια μεγαλοπρεπέστατη μούντζα την ώρα της περίφημης ατάκας του) και το παίζει αρχηγός από την ώρα που φόρεσε την κόκκινη μπαντάνα των σελεμπριτέων, την έχει δει κάπως άσχημα και αυτό πλέον βγαίνει και προς τα έξω.
Πολλά νευράκια έχει τελευταία ο Αγγελόπουλος και έχουμε μπερδευτεί με την πάρτη του. Μια την πέφτει στον Σπαλιάρα, μια πετάει τα μπουκάλια στον πάγκο απευθυνόμενος στον Χρανιώτη και έπειτα κράζει Μάριο, Βασσάλο και Σπαλιάρα (ξανά, αφού ο Γιάννης είναι καλό παιδί και δεν μπαίνει σε κόντρες, οπότε αποτελεί και εύκολο στόχο).
Τον είδαμε λοιπόν να ρίχνει το μπουκάλι με την φλέβα να κοντεύει να φτάσει στα όρια του καρούμπαλου από το πέταγμα και ξαφνικά την ώρα που ο κόσμος ξενερώνει με τον τυπάκο, στο επόμενο επεισόδιο γίνεται το θαύμα, θυμάται ότι έχει ανίψια και τους αφιερώνει τη νίκη με δάκρυα στα μάτια.
Ο τύπος ο σκληρός, ο μόρτης, ο πολλά βαρύς, ξαφνικά μετατρέπεται σε ένα σπουργίτι που χρειάζεται μια φτερούγα προστασίας και δίνει ρεσιτάλ συγκίνησης και ευαισθησίας. Από μάγκας, κουτάβι ανυπεράσπιστο στο έλεος των συναισθημάτων του.
Εγώ νομίζω ότι κάποιος είδε ότι η μαγκιά πάει να γυρίσει μπούμερανγκ και το σενάριο του πολλά βαρύ άλλαξε. Και να σου πω και την αλήθεια τέτοια τυπάκια που την βλέπουν ασήκωτοι, δεν τα πολυπάω. Ειδικά όταν δείχνουν ότι δε σέβονται τίποτα (βλέπε φιλία με Σπαλιάρα που αμέσως θάφτηκε στο βωμό της σκοπιμότητας).
Πέραν τούτων, ο τύπος μπήκε σε ένα παιχνίδι επιβίωσης και όπως λέγεται αμέσως έπιασε φιλίες με τους ντόπιους για να τον τροφοδοτούν με φαγητό. Κοινώς αγνόησε τους κανόνες και έκλεψε. Και βαρύμαγκας και κουτοπόνηρος. Προφανώς δεν έχει καταλάβει ούτε τους στίχους του τραγουδιού του Νότη που τραγούδησε, αφού σίγουρα όταν ο Βάρναλης έγραφε, ο Θάνος μελοποιούσε και ο Ξυλούρης τραγουδούσε, δεν είχαν στο μυαλό τους έναν τυπάκο που έκλεβε ακόμα και εις βάρος των συμπαικτών του για να παρουσιάζεται πιο δυνατός σε αγωνίσματα αρένας στον Άγιο Δομίνικο… Μάλλον το αντίθετο θα έλεγα…
Το χειρότερο είναι ότι για κάποιο λόγο τον παρουσιάζουν ως γ@μ@ω και δέρνω. Και το ακόμα χειρότερο ότι ο περισσότερος κόσμος τον πιστεύει.
Αλήθεια εσύ, πόση μαγκιά αντέχεις ακόμα;
ΞΥΛΟΥΡΗΣ – Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.