Τα χρυσά παιδιά του Βρύζα που ξεχάσαμε

Η πώληση του Ρόμπερτ Μακ είναι ιδιαίτερα σημαντική για τον ΠΑΟΚ που επιτέλους καταφέρνει να πουλήσει έναν ποδοσφαιριστή και να ανεβάσει την αξία του. Έτσι κερδίζει ο Δικέφαλος οικονομικά αλλά και γίνεται ελκυστικός για άλλους ποδοσφαιριστές.

Ο Λούμπος Μίχελ παίρνει τα εύσημα για την πώληση, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε το κοινό πρόσωπο σε όλες τις περιπτώσεις παικτών που ο ΠΑΟΚ τους πήρε με λίγα και κέρδισε πολλά.

Βιειρίνια, Λούκας και Μακ. Ο ένας με βοήθεια του Σάντος ο άλλος ίσως και με Τσιστιάκοφ και ο Μακ με Άγγελο Αναστασιάδη που έβαλε το χεράκι του για να έρθει ο Σλοβάκος, ωστόσο ένας ήταν αυτός που και στις τρεις μεγάλες πωλήσεις, έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο και φυσικά αναφέρομαι στον Ζήση Βρύζα που ως τεχνικός διευθυντής του Δικεφάλου έφερε τους συγκεκριμένους παίκτες στον ΠΑΟΚ. Αυτό γιατί τελικά το να καίει τα δικά του παιδιά ο ΠΑΟΚ και να τα ξεχνάει είναι κακή συνήθεια του.

Δικό του παιδί είναι και ο Βλάνταν Ίβιτς και μέχρι στιγμής δείχνει να καταφέρνει να περνάει χαρακτηριστικά του χαρακτήρα του στην ομάδα που δείχνει μια ασυνήθιστη για τον ΠΑΟΚ σοβαρότητα.

Το μεγάλο τεστ είναι απέναντι στον Άγιαξ όμως μπαίνει ως αουτσάιντερ σε αυτή την μάχη και έτσι πρέπει και όλοι μας να αντιμετωπίσουμε αυτή την αναμέτρηση και να μην ξεχνάμε πως ο ΠΑΟΚ τώρα χτίζεται και παίζει απέναντι σε μια ιστορική μεγάλη ομάδα με δυνατή έδρα και δεμένο σύνολο χωρίς πολλές αλλαγές στην σύνθεση του.

Εγώ τα ματς με τον Άγιαξ τα βλέπω ως μια καλή δοκιμή για το πως θα αντιδράσει ο ΠΑΟΚ και αν θα καταφέρει να παραμείνει σοβαρός και ήρεμος είτε αν προκριθεί είτε αν αποκλειστεί.