Επστάιν: «Ο Ατρόμητος καλύτερος όλων»

Boυλγαρία, αποστολή: Κώστας Ζοργιός

Ο Γερμανός μέσος, ο οποίος έχει ήδη δέσει για τα καλά με την καινούρια του ομάδα και πολύ περισσότερο με τον Γουέιν Τόμας, συγκάτοικό του στη Βουλγαρία, μίλησε για την προετοιμασία, το φιλικό με την ΤΣΣΚΑ, τα σκάνδαλα, την Ελλάδα και τους Ελληνες, την Κυβέρνηση και την πολιτική της, το μη ρεαλιστικό όνειρο μεταγραφής στη Μπαρτσελόνα και τα πλάνα του για το μέλλον.

Είσαι παίκτης του Ατρομήτου εδώ και περίπου δύο εβδομάδες. Πώς βλέπεις την προετοιμασία και τη δουλειά που γίνεται στη Βουλγαρία;

«Το πρόγραμμα είναι αρκετά επιβαρημένο και θα ήταν ψέματα να πω ότι δεν νιώθουμε κουρασμένοι. Η προετοιμασία ωστόσο είναι σημαντική για την πορεία μιας ομάδας, οπότε καλύτερα να κουραστούμε τώρα και να… πετάμε στη συνέχεια, παρά να είμαστε πιο χαλαροί, αλλά να το πληρώσουμε μελλοντικά».

Στο φιλικό με την ΤΣΣΚΑ δημιουργήσατε πολλές φάσεις, αλλά πετύχατε μόνο ένα γκολ, ενώ η αντίπαλος έκανε ελάχιστες, αλλά σημείωσε δύο. Αυτό το πρόβλημα το αντιμετώπιζε και πέρσι ο Ατρόμητος, πώς μπορεί να λυθεί;

«Οντως χθες χάσαμε πολλές ευκαιρίες και μάλιστα τις τρεις τις έχασα εγώ. Θέλω να βοηθήσω ώστε να αποφύγουμε κάτι ανάλογο στη συνέχεια και να είμαστε πιο αποτελεσματικοί. Για να συμβεί βέβαια αυτό, θα πρέπει να γνωρίσω καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζονται οι συμπαίκτες μου και τις κινήσεις τους στον χώρο. Νομίζω ωστόσο ότι αυτό το πρόβλημα’ θα λυθεί σύντομα. Αν αρχίσουμε να βρισκόμαστε, θα έχουμε καλή επαφή με τα δίχτυα. Το καλό είναι ότι οι αντίπαλοι δεν μας δημιουργούν πολλές φάσεις»

«Ισορροπία σε ρεαλισμό και θέαμα»

Από τα όσα έχεις δει μέχρι τώρα ποιο θεωρείς ότι είναι το μειονέκτημα και ποιο το πλεονέκτημα της καινούριας σου ομάδας;

«Το μειονέκτημα είναι αυτό που αναφέραμε, ότι δεν πετυχαίνουμε τόσο εύκολα τα γκολ. Οσο για το πλεονέκτημα, θεωρώ ότι είναι σημαντικό το ότι ο Ατρόμητος διαθέτει γρήγορους παίκτες, ειδικά από τη μέση και μπροστά. Βγάζουμε πολλές φάσεις στην πλάτη της άμυνας, ενώ τα πάμε καλά και στο transition»

Ο Ατρόμητος προσπαθεί να παίξει ελκυστικό ποδόσφαιρο και να ελέγχει αυτός τον ρυθμό σε αντίθεση ίσως με τις προηγούμενες ομάδες στις οποίες αγωνίστηκες. Βρίσκεις πιο ενδιαφέρον αυτό το στυλ ως επιθετικογενής παίκτης που είσαι;

«Νομίζω ότι το καλύτερο θα είναι να βρούμε ισορροπία. Οι οπαδοί θέλουν να βλέπουν επιθετικό ποδόσφαιρο, ωστόσο οι παίκτες ενδιαφέρονται πολύ για τους βαθμούς. Καμιά φορά δεν έχει τόση σημασία αν έπαιξες ελκυστικά, όσο αν πήρες αυτό που ήθελες. Σίγουρα μου αρέσει το δημιουργικό στυλ παιχνιδιού, αλλά αν κερδίσουμε από μια βαθιά μπαλιά, δεν θα ενοχληθώ καθόλου…»

«Δεμένοι και στα δύσκολα»

Τι σου έχει κάνει εντύπωση από τα όσα έχεις συναντήσει μέχρι τώρα στον Ατρόμητο;

«Κατά πρώτο λόγο το προπονητικό κέντρο που διαθέτει η ομάδα. Και κατά δεύτερο, το γεγονός ότι αν και βρισκόμαστε μακριά από τα σπίτια μας για αρκετά μεγάλο διάστημα, είμαστε πολύ δεμένοι και δεν νιώθεις ότι κάποια στιγμή θα έρθει ο καυγάς. Το κλίμα μεταξύ μας είναι εξαιρετικό. Πρέπει βέβαια να δούμε πώς θα αντιδράσουμε όταν θα έχουμε ένα άσχημο αποτέλεσμα σε επίσημο παιχνίδι. Εκεί θα φανεί το πόσο δεμένοι είμαστε μεταξύ μας και το πώς θα ξεπεράσουμε γρήγορα την απογοήτευση. Τώρα και να χάσουμε σε ένα ματς, δεν έχει πολύ μεγάλη σημασία…»

Εχεις αντιμετωπίσεις αρκετές φορές τον Ατρόμητο ως αντίπαλος. Πώς θα περιέγραφες το παιχνίδι του σε κάποιον που δεν έχει δει ποτέ αγώνα της ομάδας;

«Δεν λέω ποτέ κάτι απλά και μόνο επειδή θα αρέσει στους άλλους. Αυτό που θα σου πω τώρα είναι αλήθεια και δεν το λέω επειδή είμαι πλέον παίκτης του κλαμπ. Πέρσι με ρώτησε ένας φίλος από τη Γερμανία ποια ελληνική ομάδα παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο. Του απάντησα ότι την τελευταία διετία, το πιο θεαματικό ποδόσφαιρο το προσφέρει ο Ατρόμητος. Ότι προσπαθεί να αναπτυχθεί γρήγορα με μικρές και κοντινές πάσες και ότι αποφεύγει τις βαθιές ή τυφλές μακρινές μπαλιές. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους προτίμησα να έρθω σε αυτή την ομάδα αν και είχα πολλές προτάσεις. Υπάρχουν κι άλλοι βέβαια. Όπως για παράδειγμα ότι ο Ατρόμητος έχει καλό και συνεπή πρόεδρο και ότι λειτουργεί σε άκρως επαγγελματικά πλαίσια»

«Οι Κυβερνήσεις σάς κατέστρεψαν»

Αλήθεια, πώς βρέθηκες στην Ελλάδα;

«Είχα έρθει για διακοπές με την οικογένειά μου σε μια περίοδο που έψαχνα ομάδα. Μου είχε τηλεφωνήσει ο Ανέστης Αγρίτης λέγοντάς μου ότι μόλις είχε συμφωνήσει με το Ηρακλή και ότι το κλαμπ έψαχνε αριστερό χαφ. Του εξήγησα ότι βρισκόμουν αρκετά μακριά από τη Θεσσαλονίκη και δεν μπορούσα να αφήσω τη γυναίκα μου για να πάω να συζητήσω με τον Ηρακλή, καθώς ήταν έγκυος. Πέντε λεπτά αφού κλείσαμε, μου τηλεφώνησε ο Ηλίας Πουρσανίδης, μου ανέλυσε το πλάνο της ομάδας και αφού συζήτησα για λίγη ώρα με τη σύζυγό μου, αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε την εμπειρία της Ελλάδας. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Δεν ήξερα απολύτως τίποτα για το ελληνικό πρωτάθλημα και για τις ομάδες του. Αλλά είμαι άνθρωπος που του αρέσει να κυνηγά τις προκλήσεις»

Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, νιώθεις δικαιωμένος για την τότε επιλογή σου;

«Οπωσδήποτε. Η Ελλάδα είναι μια πανέμορφη χώρα και οι άνθρωποι πολύ φιλικοί, εγκάρδιοι και φιλόξενοι. Υπάρχουν βέβαια πράγματα που ακόμα δεν τα έχω συνηθίσει. Στη Γερμανία όλα βαδίζουν βάσει προγράμματος και αν καθυστερήσεις σε ένα ραντεβού για πέντε λεπτά, θεωρείσαι ασυνεπής. Εδώ και μισή ώρα να αργήσεις, οι άνθρωποι το θεωρούν φυσιολογικό… Είναι πάντως πολύ όμορφη εμπειρία να ζεις στην Ελλάδα, έστω και αν οι Κυβερνήσεις σας, κατέστρεψαν την οικονομία αυτής της χώρας και έδωσαν το δικαίωμα σε άλλους Ευρωπαίους να σάς αντιμετωπίζουν περίεργα. Είναι πολύ άσχημα τα όσα γίνονται και όλα αυτά που περνά τώρα ο κόσμος λόγω οικονομικής κρίσης. Τα τρία χρόνια που θα μείνω στον Ατρόμητο, αν μείνω μέχρι τη λήξη του συμβολαίου μου, θα είναι μάλλον τα τελευταία μου εδώ. Θα προσπαθήσω να παίξω ποδόσφαιρο και σε κάποια άλλη χώρα, να βιώσω και άλλες, διαφορετικές εμπειρίες»

Αλήθεια, σε ποια χώρα και ποια ομάδα θα ήθελες να αγωνιστείς; Πώς φαντάζεσαι το μέλλον σου;

«Το μέλλον μου το φαντάζομαι απλά στα γήπεδα. Να παίζω ποδόσφαιρο, να κάνω το χόμπι μου. Δεν με ενδιαφέρουν τα χρήματα, αν με ενδιέφεραν μόνο αυτά, θα έμενα για δύο ακόμα χρόνια στον Ολυμπιακό. Δεν είχε όμως νόημα να κάθομαι στην εξέδρα ή στον πάγκο και να βλέπω τους άλλους να παίζουν. Γι αυτό και προτίμησα να έρθω στον Ατρόμητο αφήνοντας λίγα λεφτά. Ξέρεις, δεν θα σου πω ποτέ ότι το όνειρό μου είναι να παίζω σε πέντε χρόνια για τη Μπαρτσελόνα. Αυτό δεν είναι ρεαλιστικό. Θα ήθελα όμως να είμαι μέλος μιας οργανωμένης, επαγγελματικής και σοβαρής ομάδας ώστε να μπορώ να επικεντρώνομαι στη δουλειά μου»

«Αργησαν να βγουν στη φόρα»

Πως αντιλαμβάνεται ένας ξένος ποδοσφαιριστής όλα αυτά που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα με τα σκάνδαλα στο ελληνικό ποδόσφαιρο

«Μένω έκπληκτος που όλα αυτά βγήκαν τώρα στην επιφάνεια. Θυμάμαι ότι τον πρώτο καιρό που ήρθα στην Ελλάδα, άκουγα διάφορα. Ατζέντηδες να λένε μην παίξεις στο επόμενο ματς, εμένα και έναν τερματοφύλακα να καθόμαστε στον πάγκο και η ομάδα να χάνει 3-0 στο ημίχρονο, περίεργα αποτελέσματα. Δεν καταλαβαίνω πώς συμβαίνουν όλα αυτά. Στη Γερμανία είναι αδύνατον να μπουν στο ποδόσφαιρο μαύρα χρήματα. Στην Ελλάδα όμως είναι πολύ απλό, γίνεται με ένα τηλέφωνο. Στη χώρα μου επίσης υπάρχουν πρόεδροι ομάδων που δεν παίρνουν ούτε ένα ευρώ. Κάνουν αυτό που κάνουν από αγάπη για τον σύλλογο. Εδώ, αντίθετα, υπάρχουν κάποιοι, όχι όλοι, πρόεδροι που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο για να φτιάξουν περιουσίες. Η μπάλα είναι έντεκα εναντίον έντεκα. Εκπλήσσομαι λοιπόν επειδή όλα αυτά έγιναν γνωστά πολύ καθυστερημένα. Πρέπει να υπάρξουν πολύ αυστηρές ποινές. Τόσο σε πρόσωπα, όσο και σε ομάδες»

Είναι όμως δίκαιο να πληρώνει μια ομάδα τα «λάθη» του προέδρου της;

«Ναι, νομίζω ότι από τη στιγμή που η λέξη ομάδα ‘περικλείει’ τους πάντες, από τον πρόεδρο μέχρι τους οπαδούς, το δίκαιο είναι να τιμωρηθεί όταν κάτι δεν είναι σωστό και δίκαιο. Όταν η κοινωνία ενός συλλόγου αποδέχεται έναν πρόεδρο, οφείλει να αποδεχθεί και τις συνέπειες των πράξεών του».

«Κάποτε ήμουν στο πέταλο, ένας από αυτούς»

Τι θα ζητούσες από και τι υπόσχεσαι στους οπαδούς του Ατρομήτου, οι οποίοι στηρίζουν πολλά πάνω σου;

«Με τις υποσχέσεις είμαι πολύ προσεκτικός. Δεν θέλω, λοιπόν, να υποσχεθώ κάτι και να μην το τηρήσω. Δεν μπορώ να πω ότι ο Ατρόμητος θα αγωνίζεται του χρόνου στην Ευρώπη, γιατί αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Αυτό που σίγουρα θα κάνω και δεσμεύομαι για τον εαυτό μου, είναι να δώσω και την ψυχή μου για να πετύχει αυτή η ομάδα, για να κάνει βήματα προόδου. Από την άλλη, θα τους ζητούσα να είναι συνεχώς κοντά μας. Το να μας χειροκροτήσουν επειδή κερδίσαμε 4-0, δεν λέει κάτι. Το θέμα είναι να αναγνωρίσουν ότι παίξαμε καλά, ακόμα και αν χάσουμε 1-0».

Είσαι από τους παίκτες που έχουν στενή σχέση με τον κόσμο…

«Αλήθεια είναι αυτό. Ξέρεις, θυμάμαι ότι πριν από δέκα χρόνια περίπου, ήμουν οπαδός της Κολωνίας και βρισκόμουν στο πέταλο. Δεν είμαι από τους ποδοσφαιριστές που κάθονται και σκέφτονται ότι έχουν χρήματα και ωραίο αμάξι. Θυμάμαι το παρελθόν μου και αναγνωρίζω ότι δεν είμαι κάτι περισσότερο από έναν οπαδό. Ισως τώρα βρίσκομαι στην απέναντι πλευρά, αλλά είμαι ένας από αυτούς. Η απόσταση μεταξύ οπαδών και παικτών πρέπει να είναι πολύ μικρή».