Ο «Ποσειδώνας» της Σαγκάης (video+ph)

Η Αμερική υπερηφανεύεται για τον Μαρκ Σπιτς, τον Μάικλ Φελπς και τώρα τον Ράιαν Λόχτε, η Αυστραλία για τον Ίαν Θορπ και η Ελλάδα είναι υπερήφανη για τον δικό της, Σπύρο Γιαννιώτη.

Και πώς να μην συμβαίνει αυτό άλλωστε, όταν ο 31χρονος κολυμβητής έχει «σαρώσει» τα μετάλλια σε Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια πρωταθλήματα και έχει «διδάξει»  στους Έλληνες ένα αγώνισμα, που τους ήταν άγνωστο: την κολύμβηση ανοικτής θαλάσσης.

Πρόσφατα (20 Ιουλίου), ο γεννημένος στο Λίβερπουλ αθλητής ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Σαγκάης, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στα 10 χλμ., ενώ δύο ημέρες μετά ακολούθησε η δεύτερη θέση και το ασημένιο μετάλλιο στα 5χλμ.

Λίγες ημέρες μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, το Onsports συνάντησε τον Έλληνα κολυμβητή και τον ανέκρινε…

Έχει περάσει περίπου μία εβδομάδα από την επιστροφή σου από τη Σαγκάη. Τώρα που έχεις ηρεμήσει, έχεις συνειδητοποιήσει τι έχει συμβεί;

Να, εν μέρει το έχω συνειδητοποιήσει. Έχω αντιληφθεί το μέγεθος της διάκρισης. Εάν είσαι αθλητής το καταλαβαίνεις καλύτερα. Νομίζω όμως, ότι οι διακρίσεις στο Παγκόσμιο με γεμίζουν με μεγαλύτερες υποχρεώσεις προκειμένου να αντεπεξέλθω και του χρόνου στους Ολυμπιακούς, για να παλέψω όχι απλά για μια καλή θέση αλλά για μία διάκριση. Ωστόσο, αυτό μου κάνει καλό γιατί μου αρέσει να δουλεύω υπό πίεση, με γεμίζει κίνητρα. Θα ακολουθήσει ένα μικρό διάστημα ξεκούρασης και θα επιστρέψω τον Σεπτέμβρη, ξεκινώντας καινούρια προετοιμασία για το Λονδίνο και τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Έκανες τρεις κούρσες σε τρεις μέρες, 10 χλμ, ομαδικό και 5 χλμ. Πόση δουλειά χρειάζεται από έναν αθλητή για να καταφέρει να αντέξει;

Είναι πάρα πολύ δύσκολο, γιατί δεν είναι μόνο τα χιλιόμετρα που κολυμπώ. Είναι το άγχος, η πίεση που είναι τεράστια και η καταπόνηση του σώματος. Η ψυχολογική φόρτιση μου βγαίνει τώρα. Η δυσκολία δεν υπάρχει μόνο στους αγώνες αλλά είναι και τα χιλιόμετρα της προπόνησης, αυτό είναι και το κομβικό σημείο, το «α» και το «ω» που πολλές φορές με έκανε να σκεφτώ αν θα αντέξω.

Γύρισες Αθήνα με δύο μετάλλια, το χρυσό στα 10 χλμ. και το ασημένιο στα 5 χλμ. Σε έχουν πλησιάσει χορηγοί, παράγοντες ή άνθρωποι από τον σύλλογό σου, τον Ολυμπιακό, για να σου πουν ότι θα σε στηρίξουν και θα σε βοηθήσουν για τη συνέχεια;

Η Ομοσπονδία πάντα με βοηθούσε και με βοηθάει. Προσωπικά, έχω καλή σχέση με την Ομοσπονδία και με βοηθάει. Ξέρω ότι αγαπάνε το άθλημα της κολύμβησης και προσπαθούν να με υποστηρίζουν όσο μπορούν περισσότερο. Οι υπόλοιποι δεν υπάρχουν. Ο Ολυμπιακός είναι ο σύλλογός μου, υπάρχουν διάφορα θέματα τα οποία συζητάμε. Δεν μου αρέσει να μπαίνω στη διαδικασία να μιλάω για αυτούς που δεν με βοηθούν, δεν είναι το στιλ μου. Βάζω το κεφάλι κάτω, κάνω αυτό που μπορώ επειδή το αγαπάω και όχι για τις οικονομικές απολαβές. Μου αρέσει να μιλάω για αυτούς που με βοηθάνε και να τους ευχαριστώ αλλά αφήνω στην άκρη τα υπόλοιπα, γιατί μόνο κακό μπορεί να κάνουν.

Τέταρτη Ολυμπιάδα θα είναι αυτή στο Λονδίνο για σένα, στην οποία θα λάβεις συμμετοχή. Σε αγχώνει ότι όλοι περιμένουν από σένα ένα μετάλλιο;

Σίγουρα με αγχώνει και μιλάω ένα χρόνο πριν. Όσο πλησιάζει ο καιρός πιστεύω ότι θα είναι πιο έντονο, γιατί όλοι ρωτάνε, όπως είναι φυσιολογικό, τι θα κάνω. Όταν έχεις καταφέρει τέτοιες διακρίσεις, δεν πας μόνο να κολυμπήσεις αλλά και για να διακριθείς, αν και προτιμώ να κρατάω χαμηλούς τόνους.

Στη Μελβούρνη το 2007 είχες κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο, στη Ρώμη το 2009 το ασημένιο και φέτος στη Σαγκάη, δύο μετάλλια. Ποιες ήταν οι διαφορές μεταξύ των τριών διοργανώσεων;

Το 2007 δοκίμαζα την τύχη μου στην ανοικτή θάλασσα, στη συνέχεια ήρθε η διάκριση και αποφάσισα να συνεχίσω. Το 2008 είχα προετοιμαστεί για την Ολυμπιάδα, δεν ήρθε το αποτέλεσμα, ήμουν λίγο απογοητευμένος αλλά ήρθε η διάκριση στο Παγκόσμιο της Ρώμης που μου έδωσε το κίνητρο για να συνεχίσω. Η δεύτερη θέση στο Παγκόσμιο με πείσμωσε. Είχαν περάσει σκέψεις, μήπως δεν μπορώ ή δε θέλω να συνεχίσω, αλλά αυτό το μετάλλιο με βοήθησε. Φέτος ήταν διαφορετικά.

Πώς πήρες την απόφαση από την πισίνα να κάνεις αγώνες ανοικτής θαλάσσης;

Είχαμε μάθει ότι θα γινόταν ολυμπιακό αγώνισμα και είπαμε να δοκιμάσουμε εκεί την τύχη μας. Έτσι ξεκίνησε η όλη ιστορία. Είναι διαφορετική η πισίνα με τη θάλασσα γιατί στην πισίνα η θερμοκρασία είναι η ίδια, οι συνθήκες και οι συναθλητές σου δε σε επηρεάζουν. Στην ανοικτή μπορεί να επηρεάσουν και θετικά και αρνητικά έναν αθλητή. Βέβαια, αυτό έχει να κάνει με τον όγκο προπόνησης, την τακτική και το αγώνισμα.

Συνεργάζεσαι με τον Νίκο Γέμελο περίπου 12 χρόνια. Ποια είναι η συνταγή και είστε τόσο δεμένοι;

Η δουλειά που γίνεται, όπως φαίνεται και από τα αποτελέσματα είναι πολύ καλή. Είναι καλός προπονητής, γεγονός που φαίνεται όχι μόνο από τις διακρίσεις αλλά και από τη διάρκεια. Πώς θα με χειριστεί, πώς θα μου μιλήσει και από τα αποτελέσματα όλη τη χρονιά αποδεικνύουν πόσο καλός είναι. Με το Νίκο έχουμε και φιλική σχέση και με βοηθάει και στο κομμάτι της ψυχολογίας.

Το αγώνισμα του κολυμβητή είναι τόσο μοναχικό όσο φαίνεται;

Είναι αρκετά μοναχικό. Όχι μόνο ο αγώνας αλλά και η προπόνηση. Προσπαθείς να αντιμετωπίσεις μόνος σου τις ψυχολογικές πιέσεις που μπορεί να έχεις. Πιέζεσαι ψυχολογικά και προσπαθείς να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου.

Μετά τις διακρίσεις σου, ελπίζεις ότι μπορεί να αλλάξει κάτι στη συνέχεια;

Μετά τις διακρίσεις υπάρχει μία προβολή παραπάνω και μία καλύτερη αντιμετώπιση του αγωνίσματος. Είναι ένα δύσκολο άθλημα για να αναπτυχθεί και το στηρίζει κυρίως η αθλητική οικογένεια. Εκτός αθλητικής οικογένειας, ελπίζω να μπορέσουν κάποιοι να δώσουν μία άλλη νότα. Να έρθουν και άλλες γενιές και να δουν την κολύμβηση με άλλο μάτι. Πριν πέντε-έξι χρόνια, ο κόσμος δεν ήξερε τι συμβαίνει, σήμερα τα πράγματα είναι καλύτερα. Ωστόσο, ας είμαστε ρεαλιστές. Είναι και ζήτημα θεαματικότητας πώς το βλέπει ο απλός φίλαθλος. Για έναν  που δεν το γνωρίζει δεν του φαίνεται ενδιαφέρον, για μένα είναι πολύ ενδιαφέρον.

Ο Φελπς είχε δηλώσει πως έτρωγε ένα πολύ «βαρύ» πρωινό, ο Σπύρος Γιαννιώτης τι προσέχει στη διατροφή του; Τι τρως για πρωινό;

Δημητριακά και ένα καλό πρωινό, για να μπορώ να αποδώσω καλύτερα στην προπόνηση και ένα καλό μεσημεριανό και βραδινό. Τα χιλιόμετρα θέλουν καλή διατροφή και δεν περιορίζομαι, αντιθέτως. Προσέχω να είναι πλούσια σε υδατάνθρακες, τρώω πολλά μακαρόνια, πατάτες και ψωμί και φυσικά πρωτεΐνες για να μου δίνουν ενέργεια. Όταν κάνεις τόσα πολλά χιλιόμετρα είναι επικίνδυνο γιατί μπορείς να ξεμείνεις από ενέργεια και να πάθεις πρόβλημα τραυματισμού ή υπερκόπωση.

Τι σου λείπει από τη συλλογή σου; Το Ολυμπιακό μετάλλιο είναι αυτό που χρειάζεσαι;

Το Ολυμπιακό μου λείπει και η ολυμπιακή διάκριση, για αυτό θα κάνω το καλύτερο που μπορώ. Αν δεν έρθει, θα έχω προσπαθήσει τουλάχιστον.

Ο Γερμανός Τόμας Λουρτζ είναι ο εφιάλτης σου;

Ο Λουρτζ είναι πολύ καλός αθλητής. Ούτως ή άλλως δεν έχω εφιάλτες, ξέρω να τους αντιμετωπίζω. Τα απόλυτο φαβορί ωστόσο για μετάλλιο είναι σίγουρα αυτός.

Τι του είπες μετά την κούρσα των 5 χλμ.; Σε είδαμε όταν βγήκες από το νερό κάτι να του λες…

Ότι με έχει κερδίσει επτά φορές.

Στο παρελθόν είχες δηλώσει ότι μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 αναμένεται να σταματήσεις, ισχύει αυτή σου η απόφαση;

Θα φτάσω μέχρι το Λονδίνο και μετά βλέπουμε. Δεν θέλω να το σκέφτομαι από τώρα. Μετά την Ολυμπιάδα, θα σκεφτώ τι θα κάνω. Θα πάρω εκείνη τη χρονική στιγμή την απόφασή μου.