Υποστολή σημαίας…

17 Μαΐου του 1998 και η ΑΕΚ υποδέχεται στο «Νίκος Γκούμας» την Ξάνθη. Το παιχνίδι δεν είναι ντέρμπι, ο καιρός είναι βροχερός αλλά στις κερκίδες της ιστορικής «κιτρινόμαυρης» έδρας βρίσκονται αρκετές χιλιάδες φίλαθλοι. Ο λόγος; Η υποστολή της «σημαίας»…

Ο Στέλιος Μανωλάς έχει αποφασίσει να αποσυρθεί από την ενεργό δράση και στο συγκεκριμένο παιχνίδι φοράει για τελευταία φορά τη φανέλα που τίμησε ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, για 19 χρόνια.

Προερχόμενος από τις ακαδημίες του Δικεφάλου ανέβηκε στην πρώτη ομάδα κι έκανε το ντεμπούτο του στις 3 Φεβρουαρίου του 1980 στην αναμέτρηση με την Καστοριά, που έληξε ισόπαλη 1-1. Η συνέχεια έμελε να είναι λαμπρή για τον νεαρό και φέρελπι, τότε, κεντρικό αμυντικό.

Καταφέρνοντας να κερδίσει θέση στο αρχικό σχήμα, ήταν από τα βασικά στελέχη της ομάδας που τη δεκαετία του ’90 κέρδισε τίτλους αποδίδοντας, κατά γενική ομολογία, αρκετά θεαματικό ποδόσφαιρο. Δεν θα μπορούσε, άλλωστε, να είναι διαφορετική η πορεία του, καθώς στον πρώτο του κιόλας χρόνο, συμμετείχε στο ρόστερ της ομάδας που κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1979.

Στη συνέχεια, ακολούθησαν ακόμη 4 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα, 2 Σούπερ Καπ, 1 Λιγκ Καπ κι 1 Μεσογειακό Κύπελλο. Συνολικά λοιπόν μέτρησε 436 συμμετοχές με την ΑΕΚ και 65 με την Εθνική ομάδα, στην οποία συμμετείχε από το 1982.

Αναλυτικά οι τίτλοι του

5 Πρωταθλήματα: 1979, 1989, 1992, 1993, 1994
3 Κύπελλα Ελλάδος: 1983 , 1996, 1997
1 Λιγκ Καπ: 1990
2 Σούπερ Καπ: 1989, 1996
1 Μεσογειακό Κύπελλο: 1990

Μάλιστα, ξεχωριστή στιγμή στην πλούσια καριέρα του αποτέλεσε η συμμετοχή του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 στα γήπεδα των ΗΠΑ, που ήταν και το «κύκνειο άσμα» του με τη φανέλα της εθνικής.

«Ένιωθα πλήρης»

Επί σειρά ετών ήταν ο παίκτης-σύμβολο της ΑΕΚ. Συνολικά κατέκτησε 12 τρόπαια στην πλούσια καριέρα του, ενώ δεν έλειψαν και οι επιτυχίες σε διεθνές επίπεδο. Η συμμετοχή του με τον Δικέφαλο στους ομίλους του Champions League, αλλά και με την Εθνική στο Μουντιάλ του 1994, είναι ξεχωριστές στιγμές για εκείνον.

Με δηλώσεις του στο Onsports, λοιπόν, ο Στέλιος Μανωλάς επεσήμανε πως αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, νιώθοντας πλήρης. Οι στόχοι που είχε θέσει είχαν επιτευχθεί και λόγω ηλικίας δεν είχε περιθώρια βελτίωσης. Άλλωστε, όπως τόνισε με αφορμή την κατάκτηση του κυπέλλου το 1997 «καλό είναι να σε θυμούνται τροπαιούχο».

Ερωτηθείς αρχικά για το τι θυμάται από την ημέρα που είπε «αντίο» στα γήπεδα ως παίκτης, απάντησε: «Πολλή βροχή. Αρκετός κόσμος. Ήρθα 16 χρονών και τελείωσα στην ομάδα που με ανέδειξε. Για μένα είναι σαν οικογένεια. Σήμερα σπάνια συμβαίνει να περάσει ένας παίκτης την καριέρα του σε μια μόνο ομάδα. Όταν κάποιος παίκτης αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο, στόχος του είναι να πάει σε μεγαλύτερη ομάδα. Αυτό είναι κάτι φυσιολογικό. Οι φιλοδοξίες περνάνε και τα σύνορα της χώρας. Τελευταίο παράδειγμα αποτελεί ο Πασταθόπουλος. Πλέον είναι και πιο εύκολο για τους νέους να παίξουν στο εξωτερικό».

Για το αν δυσκολεύτηκε να πάρει την απόφαση να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, υπογράμμισε: «Όχι. Είναι σπουδαίο να παίρνεις εσύ τις αποφάσεις. Η ομάδα, της οποίας πρόεδρος τότε ήταν ο Λάκης Νικολάου, ήθελε να συνεχίσω να αγωνίζομαι. Άλλωστε, ήμουν βασικός μέχρι τα 37 μου. Ωστόσο, ένιωθα πλήρης. Δεν υπήρχε κίνητρο για μένα να συνεχίσω. Κάθε χρόνο ο οποιοσδήποτε παίκτης πρέπει να έχει άλλες φιλοδοξίες. Κάθε χρόνο πρέπει να έχει στόχο την βελτίωση. Εγώ, είχα πετύχει ήδη αρκετά. Ήταν και το Κύπελλο που κατακτήσαμε το 1997 και είναι καλό να σε θυμούνται όλοι τροπαιούχο».

Στη συνέχεια συμπλήρωσε: «Βέβαια, ο στόχος να αγωνιστώ σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα δεν μπορούσε να επιτευχθεί λόγω ηλικίας. Μετά τα 37 δεν υπάρχει μεγάλο περιθώριο για πρόοδο. Δεν γίνεται και λόγω των προβλημάτων που παρουσιάζονται. Άλλωστε, εγώ έκανα και έξτρα προπόνηση. Δεν μπορούσα να βάλω άλλο στόχο. Ο λόγος που συνέχισα εκείνη τη χρονιά ήταν η συμμετοχή μας στην Ευρώπη. Είχαμε την ευκαιρία να πάμε στα ημιτελικά του Κυπέλλου UEFA. Όμως, δεν το καταφέραμε, καθώς στη ρεβάνς με τη Λοκομοτίβ Μόσχας, στη Ρωσία, δεχτήκαμε το γκολ στα τελευταία λεπτά. Σίγουρα, αν το πετυχαίναμε, θα ήταν ακόμη μια μεγάλη επιτυχία».

Μιλώντας για το παρόν της ΑΕΚ και συγκεκριμένα τον Κώστα Μανωλά, δήλωσε: «Μπορεί να κάνει και μεγαλύτερη καριέρα από εμένα. Τώρα υπάρχουν και καλύτεροι προπονητές , μεγαλύτερες προκλήσεις και άλλες παραστάσεις. Ο Κώστας φτιάχνει το δικό του προφίλ, έχει τη δική του προσωπικότητα και στοιχεία που μπορούν να τον αναδείξουν σε παίκτη υψηλού επιπέδου. Ωστόσο, ο ίδιος πρέπει να δουλέψει. Έχει κάνει καλό ξεκίνημα αλλά ο παίκτης καταξιώνεται με τη διάρκεια».

Τέλος, στην ερώτηση για το αν ο ίδιος και η καριέρα που είχε αποτέλεσε κίνητρο για τον ανιψιό του, απάντησε: «Αν κάποιος δεν έχει τη φιλοδοξία, κανένας δεν μπορεί να αποτελέσει κίνητρο γι’ αυτόν. Ο Κώστας είναι φιλόδοξο παιδί κι έχει πολλά όνειρα. Η δική μου καριέρα αποτελεί κίνητρο για να με ξεπεράσει. Φυσικά πρέπει πρώτα να είναι υγιής. Ο ίδιος ορίζει το μέλλον του. Τα προσόντα τα έχει. Ξέρει τι πρέπει να κάνει. Από μένα όπως και από τους προπονητές του, μπορεί να έχει σωστές συμβουλές. Είναι τυχερός που έχει δίπλα του τον Τραϊανό Δέλλα. Όπως βοήθησα κι εγώ κάποια νεαρά παιδιά, έτσι και ο Τραϊανός. Είναι μεγάλο πράγμα να έχεις δίπλα σου ένα μεγάλο παίκτη. Η θέση του σέντερ μπακ έχει μεγάλη ευθύνη και πολύ δύσκολα οι μεγάλες ομάδες εμπιστεύονται παίκτες νεαρούς σε ηλικία».

Δείτε ένα αφιέρωμα σε μια από τις σημαίες της ΑΕΚ