Ορίστε τα χάλια μας…

Βολική προς όλους είναι η δικαιολογία της οικονομικής κρίσης, αλλά μήπως να βρούμε λύσεις, αντί απλώς να εστιάζουμε στο πρόβλημα; Μήπως να «παλέψουμε» προτού τα παρατήσουμε; Τι σχέση έχει τώρα αυτό θα μου πείτε με το θέμα μας; Όλα από εκεί ξεκινούν στις μέρες μας…

Αποφάσισα χθες να κάνω μια βόλτα στο προπονητικό κέντρο του Αγίου Κοσμά, όπου πραγματοποιούν τις προπονήσεις τους οι αθλητές της Ενόργανης Γυμναστικής. Το σκεπτικό μου ήταν πως πρόκειται για τις λιγοστές ελπίδες μας για Ολυμπιακό μετάλλιο στο Λονδίνο, αφού τόσο ο Λευτέρης Κοσμίδης, όσο και ο Βλάσης  Μάρας έχουν όλα τα φόντα για μία διάκριση το 2012. Αυτό που αντίκρισα όμως, κάθε άλλο παρά το προβλεπόμενο ήταν…

Έτος 2011 και η Ελλάδα φιλοξενεί τα παιδιά της, τους Παγκόσμιους πρωταθλητές της σ’ ένα κτίριο χωρίς προδιαγραφές. Το χειμώνα, όπως με ενημέρωσαν οι αθλητές υπήρξαν φορές που μες στο προπονητικό κέντρο η θερμοκρασία πλησίαζε τους 4° και 5°C, με τα air conditions να μην δουλεύουν και τους αθλητές ν’ αναγκάζονται να φορούν ισοθερμικά ρούχα, προκειμένου να μπορέσουν να κάνουν προπόνηση και να αποφύγουν τους τραυματισμούς λόγω χαμηλής θερμοκρασίας.

Τα φυσικοθεραπευτήρια θυμίζουν αποθήκες. Κρεβάτια χιλιοσκιμένα, δίχως τον απαραίτητο εξοπλισμό συμπληρώνουν την εικόνα του χώρου, ενώ φυσικοθεραπευτήριο έχει γίνει και ο χώρος αποδυτηρίων, όπως θα δείτε και στο φωτορεπορτάζ.

Το σκηνικό συμπληρώνουν καμένες λάμπες, σπασμένα πόμολα, ένα ραδιόφωνο που έχουν φροντίσει οι προπονητές να φέρουν για να βοηθήσουν τους αθλητές να συγκεντρώνονται στην προπόνησή τους, ενώ για την ιατρική περίθαλψη φροντίζει ο ιατρός Οδυσσέας Παξινός χωρίς όμως, να του έχουν χορηγηθεί τα απαραίτητα εφόδια για να κάνει σωστά τη δουλειά του.

Φεύγοντας από το προπονητικό κέντρο αναρωτήθηκα: Η Πολιτεία με ποιον τρόπο συνεισφέρει στην προσπάθεια που κάνουν οι Παγκόσμιοι πρωταθλητές της; Η ΕΓΟ πώς βοηθά στην ανάπτυξη της Ενόργανης γυμναστικής; Η Ελλάδα τι κάνει άραγε για να δημιουργήσει τους αυριανούς της Ολυμπιονίκες; Η ελληνική κοινωνία πώς οδηγεί τη νεολαία στον αθλητισμό;

Μήπως, αδιαφορώντας;