Όταν ο Τζαμπάρ έγραψε ιστορία

Ήταν η νύχτα της 5ης Απριλίου του 1984 όταν ο Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ ανάγκασε το κοινό που παρακολουθούσε την αναμέτρηση των Λος Άντζελες Λέικερς με τους Γιούτα Τζαζ, στο Λας Βέγκας, να σηκωθεί στο πόδι! Ο σέντερ των «λιμνανθρώπων» με ένα sky hook από τα 4,5 μέτρα πέτυχε τον 31.421ό πόντο του και ξεπέρασε τον τότε κορυφαίο όλων των εποχών, Ουίλτ Τσάμπερλεϊν. Ο Μάτζικ Τζόνσον ήταν ο πρώτος που έσπευσε να αγκαλιάσει τον πρώτο των πρώτων. Ο Τζαμπάρ ολοκλήρωσε την καριέρα του στα παρκέ του ΝΒΑ ύστερα από 20 χρόνια, στις 28 Ιουνίου του 1989, έχοντας πετύχει 38.387 πόντους! Παραμένει μέχρι και σήμερα πρώτος σκόρερ, με πολύ μεγάλη διαφορά από το δεύτερο Καρλ Μαλόουν (36.928) και τον τρίτο Μάικλ Τζόρνταν (32.292). Τέταρτος στη λίστα των κορυφαίων σκόρερ είναι ο Ουίλτ Τσάμπερλεϊν με 31.419 πόντους, πέμπτος ο μοναδικός εν ενεργεία παίκτης, ο Κόμπι Μπράιαντ των Λος Άντζελες Λέικερς, με 28.601, έκτος ο Σακίλ Ο’Νιλ με 28.596, έβδομος ο Μόουζες Μαλόουν με 27.409, όγδοος ο Έλβιν Χέις με 27.313, ένατος ο Χακίμ Ολάζουον με 26.946 και τη δεκάδα συμπληρώνει ο Όσκαρ Ρόμπερτσον με 26.710.

Ο Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ γεννήθηκε στις 16 Απριλίου του 1947 και μεγάλωσε στο Μανχάταν. Έπαιξε για πρώτη φορά μπάσκετ στην ομάδα του γυμνασίου Power Memorial Academy, με την οποία κατέκτησε τρία πρωταθλήματα Νέας Υόρκης και «πρόλαβε» να βάλει 2.067 πόντους. Ακολούθησε η θητεία του στο UCLA, με το οποίο έκανε θραύση, είναι άλλωστε χαρακτηριστικό πως από το 1966 έως το 1969 συνέβαλε τα μέγιστα στη δημιουργία ενός ασύλληπτου ρεκόρ της ομάδας: σε 90 αγώνες κέρδισε τους 88, κατακτώντας παράλληλα τρία κολεγιακά πρωταθλήματα. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του στο NCAA ο Τζαμπάρ βραβεύτηκε δύο φορές ως παίκτης της χρονιάς, το 1967 και το 1969, και τιμήθηκε ως ο καλύτερος παίκτης του Φάιναλ Φορ και τις τρεις χρονιές. Στα χρόνια του αποφασίστηκε η απαγόρευση του καρφώματος στο πρωτάθλημα, κάτι που επιτράπηκε ξανά αμέσως μετά την αποφοίτησή του, στην προσπάθεια της διοργανώτριας αρχής να ανακόψει τον ξέφρενο ρυθμό του!

Το καλοκαίρι του 1970 αποφάσισε να εισέλθει στο μαγικό κόσμο του ΝΒΑ με τη φανέλα των Μπακς, οι οποίοι τον επέλεξαν στο νούμερο 1 του ντραφτ, απορρίπτοντας πρόταση των Harlem Globetrotters, ύψους ενός εκατ. δολαρίων. Ο Τζαμπάρ οδήγησε το Μιλγουόκι στα τελικά της περιφέρειας με ρεκόρ 56-26 (27-55 το προηγούμενο έτος) και τον εαυτό του στη δεύτερη θέση των σκόρερ με 28,2 πόντους κατά μέσο όρο. Ήταν, επίσης, τρίτος ριμπάουντερ με μ.ό. 14,5. Δεν ήταν δύσκολο να κερδίσει, στο τέλος εκείνης της σεζόν, το βραβείο του κορυφαίου ρούκι. Την επόμενη χρονιά (1971), με την προσθήκη του Όσκαρ Ρόμπερτσον, οι Μπακς έκαναν «πάρτι» στην κανονική περίοδο με 66 νίκες και ένα σερί 20 νικηφόρων αγώνων. Το Μιλγουόκι κατέκτησε το πρωτάθλημα και ο Τζαμπάρ, με μ.ό. 31,7 πόντους, πήρε το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη. Την 1η Μαΐου του 1971, την ημέρα δηλαδή που οι Μπακς κατέκτησαν το πρωτάθλημα, ασπάστηκε το μουσουλμανισμό και άλλαξε το όνομά του από Φέρντιναντ Λιούις Άλσιντορ σε Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ που σημαίνει «αριστοκράτης και δυνατός υπηρέτης».

Ο Τζαμπάρ συνέχισε να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος στο Μιλγουόκι και την επόμενη χρονιά (1972), σκοράροντας μ.ό. 34,8 πόντους και ξαναπαίρνοντας το βραβείο του MVP. Το 1975 έρχεται η μεταγραφή του στους Λος Άντζελες Λέικερς, με τους οποίους έμελλε να μεγαλουργήσει τη δεκαετία του ’80. Στην πρώτη του σεζόν στην ομάδα (1975-1976) ήταν πρώτος σε πόντους, ριμπάουντ και κοψίματα, ενώ η επίδοση των 1111 αμυντικών ριμπάουντ που μάζεψε εκείνη τη σεζόν αποτελεί ακόμα και σήμερα ρεκόρ για τα περισσότερα αμυντικά ριμπάουντ που πήρε ένας παίκτης σε μόνο μία σεζόν. Την επόμενη χρονιά αναδείχθηκε τρίτος σκόρερ, δεύτερος ριμπάουντερ και μπλοκέρ στην κανονική περίοδο, ενώ ήταν δεύτερος σε ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα. Στα πλέι οφ, όμως, οι Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς απέκλεισαν τους Λέικερ.

Ακολούθησαν άλλες δύο καλές ατομικές σεζόν, το 1978 και το 1979, όταν το Λος Άντζελες έφθασε ξανά στα πλέι οφ, αλλά αποκλείστηκε ισάριθμες φορές από τους Σιάτλ Σούπερσονικς. Το 1980, όμως, οι Λέικερς ενέταξαν στο δυναμικό τους το Μάτζικ Τζόνσον και μαζί με τον Τζαμπάρ μετέτρεψαν την ομάδα σε κυρίαρχη δύναμη στο NBA τη δεκαετία του 1980. Μέχρι το 1988 ο Τζαμπάρ κέρδισε πέντε πρωταθλήματα (1980, 1982, 1985, 1987,1988), συμπεριλήφθηκε τέσσερις φορές στην καλύτερη πεντάδα του NBA και άλλες δύο φορές στην καλύτερη αμυντική πεντάδα. Μετά τους τελικούς του 1989, οπότε οι «λιμνάνθρωποι» γνώρισαν τη συντριβή από τους Πίστονς (4-0), σε ηλικία 42 ετών, ανακοίνωσε πως αποσύρεται από την ενεργό δράση ύστερα από 20 χρόνια επαγγελματικής καριέρας.