104 χρόνια «νερατζούρι»!

104 χρόνια «νερατζούρι»!

Σαν σήμερα, πριν από 104 χρόνια, ιδρύθηκε μια από τις μεγαλύτερες ομάδες του ιταλικού και του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, η Ίντερ, και το Onsports σας ταξιδεύει στην ιστορία των «νερατζούρι».

Όλα ξεκίνησαν στο εστιατόριο L’ Orologiaio του Μιλάνου, όταν δυσαρεστημένα μέλη από τη διοίκηση της Μίλαν, υπό τον Ελληνοβενετσιάνο επιχειρηματία Ιωάννη Παραμυθιώτη, αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια ομάδα που θα είχε τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στον κόσμο, την οποία και ονόμασαν Internazionale, δηλαδή «Διεθνής».

Αμέσως μετά τη δημιουργία της Ίντερ, οι διοικούντες την ομάδα, ανέθεσαν στον ζωγράφο Τζόρτζο Μουτζάνι, να σχεδιάσει το νέο λογότυπο της ομάδας. Εκείνος αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τα αρχικά της ομάδας, «FCIM», μέσα σε ένα ομόκεντρο κύκλο.

Οι άνθρωποι της Ίντερ, ενθουσιάστηκαν και αμέσως ξεκίνησαν την αναζήτηση της νέας φανέλας. Γρήγορα κατέληξαν στο μαύρο, το οποίο θα αντιπροσώπευε την νύχτα, και το μπλε, που θα είχε τη σημασία του ουρανού, με το προσωνύμιο «νερατζούρι», δηλαδή οι «μαύροι-μπλε» να γίνεται αμέσως το… παρατσούκλι των Μιλανέζων.

Στην Ιταλία, οι ομάδες συχνά σχετίζονται με ζώα, και έτσι η Ίντερ σχετίστηκε με το φίδι, το οποίο είναι σύμβολο του Μιλάνου και του οίκου των Σφόρτσα, του μεγαλύτερου στη Λομβαρδία.

Τα πρώτα χρόνια της Ίντερ

Προπονητής και αρχηγός της πρώτης ομάδας των «νερατζούρι» ήταν ο Βιρτζίλο Φορσάτι, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου. Το 1928, το φασιστικό κίνημα της Ιταλίας δεν έβλεπε με… καλό μάτι την ιδεολογία της Ίντερ, η οποία αναγκάστηκε να συγχωνευτεί με τη Milanese Unione Sportiva, μετονομάστηκε σε Ambrosiana SS Milano. Η ομάδα, υποχρεώθηκε τότε ν’ αλλάξει και τα χρώματα της φανέλας της και από μαύρο-μπλε έγινε άσπρη με ένα μεγάλο κόκκινο σταυρό στο κέντρο της. Ωστόσο, στη συνείδηση του κόσμου και τις καρδιές των φιλάθλων, η ομάδα αποκαλούνταν πάντα «Ίντερ» με αποτέλεσμα ο πρόεδρος του συλλόγου, να αναγκαστεί να το μετατρέψει σε AS Ambrosiana-Inter.

Η Ίντερ είχε μεγάλη απήχηση στην Ιταλία, έχοντας κατακτήσει 4 πρωταθλήματα μέχρι το 1938. Η κατάκτηση του πρώτου Κυπέλλου πανηγυρίστηκε έξαλλα από τους φιλάθλους της ομάδας. Αρχηγός της ήταν ο θρυλικός Τζιουζέπε Μεάτσα, του οποίου το όνομα πήρε το γήπεδο που βρίσκεται στο λόφο του Σαν Σίρο.

Την επόμενη χρονιά, το 1940, κατέκτησε ακόμα ένα πρωτάθλημα και μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχε γίνει πλέον πολύ αγαπητή και ξαναπήρε πρώτο όνομά της, Ιντερνατσιονάλε Μιλάνο, που διατηρήθηκε μέχρι σήμερα, ενώ ο κόκκινος σταυρός υπάρχει ακόμη στις φανέλες μέχρι και σήμερα.

Η χρυσή δεκαετία του ’60…

Η Ίντερ ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960… φουριόζα, με τον πατέρα του «κατενάτσιο» στον πάγκο της, Ελένιο Ερέρα, έφτασε στο πρώτο της Κύπελλο Πρωταθλητριών απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης, σκορπώντας τον ενθουσιασμό στις τάξεις των φίλων της ομάδας, ενώ και τον επόμενο χρόνο οι Μιλανέζοι κατέκτησαν το βαρύτιμο τρόπαιο, επικρατώντας της «μεγάλης» Μπενφίκα του Εουσέμπιο.

Πρόεδρος της «χρυσής» εποχής ήταν ο Άντζελο Μοράτι, πατέρας του σημερινού ιδιοκτήτη της Ίντερ, Μάσιμο Μοράτι, ο οποίος με τη σειρά του συνέχισε το εξαιρετικό έργο που άφησε πίσω ο πατέρας του.

Παράλληλα, η Ίντερ κατέκτησε 3 πρωταθλήματα Ιταλίας μέσα στη δεκαετία του ’60 και δυο Διηπειρωτικά, ενώ έφτασε και μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1967, γνωρίζοντας την ήττα από την Σέλτικ.

Η συνέχεια και τα δύσκολα χρόνια…

Τα χρόνια που ακολούθησαν συνέχισαν με επιτυχίες για την Ίντερ, καθώς το 1971, κατέκτησε εκ νέου το πρωτάθλημα, ενώ την επόμενη χρονιά έφτασε σε ακόμη ένα τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών, αλλά «ατύχησε» να πέσει πάνω στον Άγιαξ του Γιόχαν Κρόιφ.

Παράλληλα, η Ίντερ, κατέκτησε δυο Κύπελλα και το πρωτάθλημα του 1980, ενώ το τελευταίο πρωτάθλημα, πριν τα «πέτρινα» χρόνια των «νερατζούρι» κάνουν την εμφάνιση τους, τον κέρδισε το 1989…

Η Γιουβέντους και η Μίλαν, μονοπωλούσαν τους εγχώριους τίτλους, ενώ η πορεία της Ίντερ άρχισε να φθίνει, με αποτέλεσμα οι «νερατζούρι» να φτάνουν να παλεύουν ακόμη και για την σωτηρία τους!

Βάλσαμο για τους φίλους της ομάδας ήταν η κατάκτηση των 3 Κυπέλλων UEFA μέσα στη δεκαετία, ωστόσο η Ίντερ δεν είχε μάθει να «πεινάει» από τίτλους…

Ο Μάσιμο Μοράτι, το 1995, ανέλαβε τα ηνία της Ίντερ με στόχο να οδηγήσει ξανά την Ίντερ στην κορυφή της Ευρώπης. Μεταγραφές εκατομμυρίων δεν κατάφεραν να βγάλουν την Ίντερ ξανά στο «αφρό», με αποκορύφωμα αυτή του Ρονάλντο από την Μπαρτσελόνα το 1997, η οποία ήταν και η ακριβότερη στον κόσμο.

Μάλιστα, οι οπαδοί της ομάδας, ξεκίνησαν εκστρατεία για να… φύγει ο Μοράτι, ο οποίος το 1999 προσέλαβε τον «Μίδα» του ιταλικού ποδοσφαίρου, Μαρσέλο Λίπι, για να οδηγήσει την ομάδα στις επιτυχίες, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα.

 

Το σκάνδαλο Calciopoli και ο Μουρίνιο

Το 2006 ξεσπάει το σκάνδαλο Calciopoli, στο οποίο εμπλέκονται οι… μόνιμες πρωταθλήτριες Μίλαν και Γιουβέντους που κατηγορούνται για στήσιμο αρκετών παιχνιδιών και επηρεασμό των διαιτητών.

Η δίκη γίνεται μέσα σε οργή από τους φίλους της Ίντερ, η οποία έπεσε πολλές φορές θύμα διαιτητικών λαθών τα προηγούμενα χρόνια, χάνοντας ακόμη και το πρωτάθλημα, και η Γιουβέντους κρίνεται ένοχη, όπως και η Μίλαν, με το πρωτάθλημα να πηγαίνει στους… «νερατζούρι». Ηταν το πρώτο μετά από το 1989.

Ο Μάσιμο Μοράτι εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο τις ποινές των αντιπάλων του και κάνει το πρωτάθλημα υπόθεση της Ιντερ για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια. Ωστόσο, από την Ίντερ έλειπε το Champions League.

Ο Ζοζέ Μουρίνιο φτάνει στο Μιλάνο το 2008 με ένα και μόνο στόχο: Να κατακτήσει το… Ιερό Δισκοπότηρο του ποδοσφαίρου, κάτι το οποίο είχε καταφέρει με την Πόρτο.

Ο Μοράτι παρέδωσε εν λευκώ την Ίντερ στον Μουρίνιο και ο Special One, κατάφερε το 2010 να πετύχει αυτό που έμοιαζε ακατόρθωτο.

Αποκλείοντας την Μπαρτσελόνα, την κορυφαία ίσως ομάδα που έχει δει ποτέ ο κόσμος, και παίζοντας ένα πανέξυπνο και αποτελεσματικό ποδόσφαιρο, κατάφερε να οδηγήσει την Ίντερ στο Champions League απέναντι στη Μπάγερν Μονάχου, για πρώτη φορά από το 1965.

Παράλληλα, η Ίντερ κατέκτησε τόσο το πρωτάθλημα όσο και το Κύπελλο, πετυχαίνοντας το τρεμπλ. Ωστόσο, η φυγή του Μουρίνο για την Μαδρίτη και την Ρεάλ (καθώς ο Πορτογάλος έχει ως στόχο να κατακτήσει 3 Champions League με 3 διαφορετικές ομάδες), έχει οδηγήσει την Ίντερ σε μια νέα καμπή, η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα…

To παλμαρέ της Ίντερ:

8 Πρωταθλήματα Ιταλίας: 1910, 1920, 1930, 1938, 1940, 1953, 1954, 1963, 1965, 1966, 1971, 1980, 1989, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010.

7 Κύπελλα Ιταλίας: 1939, 1978, 1982, 2005, 2006, 2010, 2011.

5 Σούπερ Καπ Ιταλίας: 1989, 2005, 2006, 2008, 2010.

3 Κύπελλα Πρωταθλητριών: 1964, 1965, 2010.

3 Διηπειρωτικά Κύπελλα: 1964, 1965, 2010.3 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ: 1991, 1994, 1998.

104 χρόνια «νερατζούρι»!



Euroleague: Διπλά τετράδας για Ολυμπιακό, Μονακό, Μπαρτσελόνα - Τελικός για Παναθηναϊκό AKTOR
Euroleague: Διπλά τετράδας για Ολυμπιακό, Μονακό, Μπαρτσελόνα - Τελικός για Παναθηναϊκό AKTOR
Euroleague: "Διπλό" τετράδας στο Βελιγράδι ο Ολυμπιακός
Euroleague: "Διπλό" τετράδας στο Βελιγράδι ο Ολυμπιακός
ΠΑΟΚ: Δύσκολα προλαβαίνει Παναθηναϊκό ο Μπάμπα
ΠΑΟΚ: Δύσκολα προλαβαίνει Παναθηναϊκό ο Μπάμπα
Ο κόσμος γιούχαρε τον Ντάνι Άλβες
Ο κόσμος γιούχαρε τον Ντάνι Άλβες
©2011-2024 Onsports.gr - All rights reserved